Gimme some sugar, daddy

Hoofdstuk 39

Landon opent de autodeur. Ik stap uit en voel Landons hand op mijn rug. "Ogen dichtdoen, alsjeblieft," zegt hij. Ik glimlach, druk een kus op Landons lippen en sluit daarna mijn ogen.

"Spannend," zeg ik. Landon helpt mij over een grindpad heen.

"Loopt het een beetje op die hakken?"

"Ideaal is het niet," lach ik.

"Houd je ogen dicht, oké?" Ik knik. Landon laat mijn rug los en ik voel hoe hij mij optilt van de grond. Ik sla mijn armen om zijn nek.

"Waar zijn we?" Landon loopt verder.

"We zijn er echt bijna," zegt hij. Hij zet nog een paar stappen en dan voel ik dat ik weer op de grond gezet word. Landon komt achter mij staan. Hij legt zijn handen op mijn middel. "De ogen mogen open," zegt hij. Ik knik en open mijn ogen. Voor ons staat in een prachtig perceel een tafeltje met daarop kaarsen, een fles champagne en omringd door allemaal rozenblaadjes. Het perceel is compleet gehuld in sfeerverlichting. Ik draai me om richting Landon.

"Waarvoor is dit?" vraag ik.

"Mag ik je niet verwennen?" vraagt hij.

"Voor iemand die zo'n afkeer had voor serieuze dingen, zonder contract, vind ik dit erg bijzonder," zeg ik. "Dat betekend natuurlijk niet dat ik het niet leuk vind. Ik vind het geweldig." Landon glimlacht en drukt een kus op mijn lippen.

"Wat ik al zei, ik weet niet wat je met me doet." Landon begeleid mij naar de tafel. Hij schuift de stoel van de tafel en laat mij plaatsnemen, pas daarna neemt hij zelf plaats. Ik zie in de verte de auto het grindpad verlaten.

"Mogen we hier wel zijn?" vraag ik.

"Natuurlijk. Dit is een van mijn stukken grond. Een investering. Als je iets verder doorloopt kom je bij het bijbehorende huis uit, maar dat is nu een beetje lastig te zien." Ik glimlach. Het is, los van dit perceel, overal donker. Het is natuurlijk ook al tien uur geweest. "Je bent echt heel mooi, Rose." Landon kijkt me aan.

"Ik vind het heel lief dat je dit doet," zeg ik.

"Je verdient het. Na al het zwoegen voor je tentamen deze week mag je wel een beetje ontspannen." Landon opent de fles champagne en schenkt mijn glas vol. We proosten. "Op ons dan maar?"

"Op ons," zeg ik en glimlach. Ik neem een slok en zie dat Landon uit een tas wat toastjes pakt.

"Voor avondeten is het wat te laat, dus ik heb voor wat kleine hapjes gezorgd." Onder een cloche tovert hij diverse tapas en dipjes vandaan.

"Lekker!" zeg ik en zet mijn glas neer. Landon reikt mij een toastje toe. Ik open mijn mond. Landon plaatst het toastje in mijn mond en lacht. Hij begint met het maken van een toastje voor zichzelf, terwijl ik nog een slok champagne neem. "Ik vind je geen lul meer, trouwens," zeg ik. Landon lacht.

"Dat hoopte ik al," zegt hij.

"Ik was toen gewoon boos."

"Het was terecht dat je zo reageerde. Ik was erg abrupt met het beëindigen van het contract. Doordat je zo boos werd, hebben we nu iets beters dan het contract." Hij buigt voorover en geeft me een kus.

"Mag ik iets vragen daarover?" Landon knikt en neemt een slok van zijn champagne. "Zijn we aan het daten?"

"Daar lijkt het nu wel verdacht veel op," zegt Landon. Ik gniffel.

"Ik bedoel-"

"Ik wilde deze avond ook gebruiken om daar wat meer duidelijkheid in te scheppen." Ik kijk Landon hoopvol aan. "We kennen elkaar echt wel lang genoeg om te weten dat we elkaar leuk vinden. Anders had ik na het eindigen van het contract ook niet zulk contact met jou gehad."

"Maar?" vraag ik.

"Ik ga niet snel een relatie aan." Ik knik en neem een slok van de champagne. "Ik weet dat je heel eerlijk bent, en dat je er niet vandoor gaat met mijn geld. Ik weet dat je mij niet alles af zou nemen als het niet zou werken. Ik denk elke dag aan je, ik mis je als we elkaar een dag niet hebben gezien. Ik begin meer om je te geven dan ik ooit om iemand heb gegeven." Landon pakt mijn hand. "Je bent echt een parel, Rosie." Ik glimlach. "Ik wil dit een kans geven."

"Ik blijf een 'maar' horen." Ik wrijf over Landons hand.

"Maar ik werk echt heel erg veel. Ik heb vaak vergaderingen. Ik kan je niet elke dag op komen zoeken." Ik knik.

"Dat hoeft ook niet," zeg ik.

"Maar dat wil ik wel, Rosie. Ik wil je kunnen zien."

"Ik wil jou ook zien, maar ik zou het begrijpen als je niet elke dag langs kan komen of als je een keer moet annuleren vanwege je werk." Landon glimlacht.

"Rose, ik wil dit een kans geven op een oprechte toekomst samen. Ik heb dit gevoel niet eerder gehad."

"Dus wat zou je willen? Want ik ben ook druk met school."

"Ik wil dat je bij mij komt wonen." Ik kijk Landon verrast aan. "Dat je bij mij komt wonen als mijn vriendin."

"Dus geen daten meer?" vraag ik verward.

"Geen daten meer."

"Oh." Landon laat mijn hand los.

"Wil je geen relatie?"

"Jawel, jawel! Ja, ik wil je vriendin zijn. Heel graag. Sorry, ik was gewoon overvallen. Ik had het niet verwacht." Ik reik naar Landons hand, die hij direct weer vastpakt. "Wil je even opnieuw beginnen?" vraag ik.

"Wil je mijn vriendin zijn, Rose?" vraagt Landon. Ik glimlach en knik.

"Heel graag." Ik buig over de tafel heen en voel Landons lippen op die van mij.

"Laat mij niet meer zo schrikken," zegt Landon tussen de zoenen door.

"Sorry," zeg ik. Landon pakt de glazen champagne van de tafel en reikt mij mijn glas weer toe.

"Kan ik proosten op ons? Als partners en huisgenoten?"

"Mijn broer weet nog niet eens van je," gniffel ik. "Hoe moet ik dat ooit uitleggen?"

"Bel hem vanavond," zegt Landon. "En proost nu met mij." Ik glimlach en laat de glazen klinken tegen elkaar.

"Op ons als partners en huisgenoten."