Gimme some sugar, daddy

Hoofdstuk 15

"Je ziet er wederom prachtig uit," zegt Landon, wanneer hij me de auto uithelpt. Hij pakt mijn hand vast en helpt me omhoog. Ik glimlach. 

"Jij ook," zeg ik. Hij heeft een zwart pak aan met een grijze stropdas. Om zijn pols zit een goud horloge en hij heeft zijn haar, net als altijd, netjes in model gebracht met wat gel. "Waar zijn we?" vraag ik. 

"We zijn bij een zakenetentje," zegt hij. "Normaal zou ik je hier niet per se mee naar toe nemen, maar het sluit nu toevallig zo aan." Hij sluit de autodeur. 

"Is het een etentje voor jouw bedrijf?" vraag ik. Landon begeleidt me naar de voordeur van het gebouw. Het is een groot gebouw, minder groot dan het kasteel, maar nog steeds reusachtig groot. Het is een soort oud fabriekspand. Donkerbruine stenen, hoge ramen, een schoorsteen. 

"Voor een bedrijf waarmee ik zaken ga doen over een paar weken," zegt Landon. 

"Wat voor een bedrijf is het?" 

"Een bedrijf die systemen maakt voor andere bedrijven." 

"Gaan ze een systeem maken voor jouw bedrijf?"

"Onder andere. En de accountancy komt vanaf mijn kant." Ik knik. 

"Duidelijk," zeg ik. Landon opent de voordeur van het gebouw en leidt me naar binnen. Ik glimlach dankbaar en wacht tot Landon zelf ook binnen is. 

"Ik wilde het eigenlijk eerst over je keuze hebben," zegt hij wanneer hij weer naast me loopt. 

"Maar?"

"Maar ik wil, aan de hand van je keuze, ook gelijk kunnen handelen. Als je 'nee' zegt dan is het nee en is het klaar. Als je 'ja' zegt wil ik de overeenkomst kunnen opstellen." 

"Oké," zeg ik. 

"Dus wacht nog maar met je keuze vertellen. Eerst gaan we eten." Ik knik en kijk hem aan. 

"Dank je wel," zeg ik. 

"Voor wat?" 

"Het geld," zeg ik. 

"Geen dank," zegt Landon. "Het is onderdeel van de date." Ik weet niet zo goed wat ik moet reageren en glimlach. 

"McDowell!" enthousiasme klinkt in de stem van deze man. Ik kijk op van Landon en zie een oude man in een grijs pak op ons af komen lopen. "Wat goed je te zien!" Landon groet de man met een hand en een korte klop op de rug. "En wie is deze prachtige dame aan uw zij?" 

"Rosie Johanson," zeg ik en schud de man zijn hand. 

"Philip Claudel," zegt de man. "Je ziet er magnifiek uit!" 

"Dank u wel," zeg ik en glimlach beleefd. 

"Jullie vormen een leuk paar," zegt Philip. Ik kijk naar Landon, niet wetende hoe te reageren. Landon glimlacht naar Philip en antwoord met een kort knikje. 

"Waar is de eetzaal?" vraagt Landon. 

"Ik zal u begeleiden," zegt Philip en loopt voor ons uit. Landon kijkt me aan. Hij glimlacht en pakt mijn hand vast. 

"Relax," zegt hij. Ik knik.

-

We komen aan in de eetzaal. Het is druk. Allemaal rijke lui zitten aan grote ronde tafels, verspreid over de zaal. Een stuk of tien obers lopen tussen de tafels door. Philip kijkt even over zijn schouder naar mij en Landon en glimlacht. Ik glimlach terug. 

"McDowell," groet een oude vrouw hem tijdens het lopen. 

"Claire," zegt hij en daarmee is de begroeting voorbij. 

"Dit is jullie tafel. Ik heb gezorgd dat u met Daniel zit," zegt Philip. 

"Hartelijk dank," zegt Landon en hij schuift een stoel van de tafel af. "Ga zitten," zegt hij tegen me. Hoewel het een dwingende uitspraak is, klonk het helemaal niet zo. 

"Wie is Daniel?" vraag ik. 

"Een vriend en collega van me. Hij heeft een hele aardige vrouw, ik denk dat jullie elkaar wel mogen." Ik glimlach. Landon komt naast me zitten en houdt een ober aan. "Een fles van je duurste wijn," zegt hij. De ober knikt en loopt weer weg. 

"Zitten hier allemaal mensen van het bedrijf?" vraag ik. 

"Niet alleen maar. Er is ook familie van Philip Claudel, maar verder zijn er wel enkel mensen van zijn bedrijf of het mijne." Landon ziet er zo aantrekkelijk uit en het feit dat hij als 28-jarige al een groot eigen bedrijf heeft maakt hem nog aantrekkelijker. 

"Wat voor bedrijf heb jij precies?" vraag ik. 

"Voornamelijk accountancy. Eerst voor de kleine bedrijven, daarna voor de grotere. Inmiddels ook voor rijke zakenlui. Vandaar dat ik op dit soort etentjes ben." 

"En hoe kom je in contact met al die bedrijven?" 

"Via-via. Ik ben bij Claudel terechtgekomen door een particulier bedrijfje die zijn naam een keer noemde. Na het vallen van die naam heb ik me verdiept in zijn bedrijf en hem gebeld. Nu doe ik alle accountancy."

"En met accountancy bedoel je?" 

"Eigenlijk al het financiële van een bedrijf. Jaarrekeningen, balansen, noem maar op." Ik knik. Allemaal dingen die ik op de middelbare school weleens voorbij heb zien komen, maar waar nooit mijn interesse lag. Met namen omdat ik er niks van snapte. 

"Lanie boy!" Landon staat op en groet de man die aan komt lopen. De bekende bro-hug. 

"Danie boy!" zegt Landon enthousiast. Ik glimlach en sta ook op. "Daniel, dit is Rosie. Rosie, Daniel." Daniel kijkt me aan en glimlacht. Hij loopt naar me toe en groet me met drie zoenen op de wang. 

"Rosie, wat een prachtige naam. Daniel Martin." Daniel glimlacht nogmaals naar me en stelt me dan voor aan zijn vrouw. "Dit is Meghan," zegt hij. Meghan is net klaar met Landon begroeten en kijkt nu naar mij. Ze is een prachtige vrouw. Ze is slank, met ronde heupen. Ze heeft glanzend, zwart, krullend haar en haar lippen zijn bedekt in een lichtbruine kleur. 

"Rosie, was het?" vraagt Meghan. Ik knik. "Meghan!" zegt ze enthousiast. "Wat zie je er mooi uit!" Ik glimlach. 

"U ook," zeg ik. 

"Zeg maar 'je' hoor, ik ben pas 25." Ik glimlach. 

"Jij ook," verbeter ik mezelf. 

"Mama, mama! Kijk wat ik van Ome Landon heb gekregen!" Een klein meisje houdt een goud kettinkje omhoog. 

"Wauw!" zegt Meghan en kijkt naar Landon. "Heb je al dank je wel gezegd?" 

"Dank je wel!" zegt het meisje tegen Landon. Landon glimlacht en heeft een ander klein meisje vast. 

"Dat zijn onze dochters. Fiene van 4 en Noortje van 2. Eigenlijk mogen er geen kinderen komen op dit soort etentjes, maar de oppas belde een kwartier voor vertrek af," legt Meghan uit. 

"Wat ben jij groot geworden," zegt Landon tegen Noortje. Noortje kijkt hem lachend aan en geeft hem een knuffel. 

"Gelukkig is Landon goed met de kinderen, dus het scheelt ons een zorg." Ik lach. De ober van net komt aanlopen met een fles wijn. 

"Zet het maar alvast neer," zegt Landon. "We schenken het zo zelf wel." Landon zet Noortje neer en graait in zijn broekzak. Hij geeft de ober een briefje van €20. Macht en geld. Daarmee krijgt Landon wat hij wilt. 

We nemen allemaal plaatst aan tafel. Noortje word naar Landon neergezet. Fiene zit tussen haar ouders in. In de loop van de avond komen vier verrukkelijke gangen voorbij en wordt er veel gepraat en gelachen. Aan het einde van de avond heb ik er twee vrienden bij. 

"Het was een heerlijke avond," zegt Meghan. "Wat ben je een fijne vrouw," zegt ze tegen me. We wisselen nummers uit. 

"We gaan een keer samen een kop koffie pakken," zegt ze. "Bij jouw tentje." Ik glimlach. 

"Dat lijkt me heel leuk." Ze geeft me een knuffel. 

"Tot snel!"