Çok hızlı yazdım, umarım yazım yanlışım olmaz, keyifli okumalar 💜🧚🏻♀️
Jin
Bu Taehyungie hyung anlayacak gibi değildi, artık sabrım kalmamıştı. O konuşurken âni bir kararla ellerimi yüzüne çıkarmış ve gözlerimi kapatarak kapanmıştım dudaklarına. Öpüşmüş sayılmazdık sadece dudaklarımız birbirine değmişti ama bu bile bir anda tüm vücudumu yakmıştı.
O donakalmıştı resmen, benim aklımın başıma gelmesi ise üç saniye sürmüştü. Gözlerimi hızla açıp geri çekildim, utanmıştım, hem de çok...Ellerimle kızaran yüzümü kapatıp koştum yukarı.
Birisi beni kovalıyormuş gibi çabucak odaya girip kapatmıştım kapıyı "Ah naptım ben?" ellerimle yanaklarımı avuçlayıp odanın içinde stresle yürümeye başladım "Kafayı mı yedin Jinnie naptın?" kendi kendime söylenmeye başladım. Şimdi napacaktım, ne yapmalıydım?
Hızla telefonumu çıkarıp Jungkook'u aradım. O ne yapacağımı bilirdi. Çok geçmeden açtı, ona fırsat vermeden heyecanla konuştum "Jungkook öptüm onu"
"N-ne? Neyi, kimi, komiseri mi? Oha siktir, ciddi misin? Nasıl oldu, konuşsana Jin, ay bayılacağım heyecandan" öpen bendim ama o benden daha çok heyecanlanmıştı "Jungkook..." elimi kalbime çıkarıp sakinleşmeye çalıştım "B-bir anda oldu, ben de anlamadım. Neden yaptım bilmiyorum, ne yapacağım ben?"
"Kafayı mı yedin Jin? Ne güzel işte oğlum sen deli misin? Sevgili olacaksınız tabii, oh be içim rahatladı-"
"H-hayır" odanın içinde ileri geri yürürken salladım başımı iki yana "Öpüşmedik...yani sadece ben öptüm, o şok oldu. Sonra hızla odaya kaçtım, ne tepki verdiğini bilmiyorum"
Yaptığım hareketi yanlış bulmuş olacak ki sinirle çıkıştı "Jin niye kaçıyorsun sen manyak mısın? Biraz cesur ol, şimdi derhal aşağı iniyorsun-"
Telefonu iki elimle kavrarken itiraz ettim "N-niye? Olmaz, ne yapacağım aşağı inip?"
"Bak Jin, üzerini değiştir, güzel bir gecelik giy. İlk birkaç düğmeyi ilikleme açık kalsın, sonra hiçbir şey olmamış gibi mutfağa su içmeye git, komiser ne yapıyor bi kontrol et, onun ne hissetiğini öğrenmeliyiz"
Daha çok utanmıştım "O-olmaz, utanırım, bakamam yüzüne-"
"Off Jin beni deli edeceksin-" Yoongi araya girdi hemen "Kiraz utanma, sâkin kalmaya çalış. Sen bir adım attın değil mi? Hah şimdi sıra komiserde, biraz da onun adım atması gerek. Bu yüzden hiçbir şey olmamış gibi mutfağa git ve su iç, artık biraz da o peşinde koşsun"
"Peki o hâlde" konuşmayı çok uzatmadan kapatmıştım telefonu. Onların dediğini yapıp mavi gömlek geceliğimi giydim, baştaki düğmelerini iliklemeyip bağrımı açık bıraktım, bunu yaparken de utançtan ölmüştüm neredeyse.
Aynaya bakıp saçımı kontrol ettim, alnım açık daha iyiydim sanki. Hafif bozulan saçlarımı ellerimle geriye tarar gibi düzeltmiştim. Derin bir nefes alıp verdikten sonra utanma işini bir kenara bırakıp çıktım odadan. Artık hazırdım, kötü ya da iyi ne olacaksa olsun artık.
...
Taehyungie hyung ortalarda gözükmüyordu. Neredeydi acaba? Kendimden emin adımlarla su içme bahanesiyle mutfağa ilerledim. Bardağı aldım tam suyu dolduruyordum hiç beklemediğim anda onun sesini duydum "Jinnie"
Korkuyla hafiften sıçramıştım, ağzımdan kopan küçük çığlığı gizler gibi elimle kapattım dudaklarımı. Bana doğru yaklaştığını hissedebiliyordum, Jungkook'un dediklerini düşünüp kapattım gözlerimi, hiçbir şey olmamıştı, evet sâkin kalacaktım "Hmm" deyip döndüm. Bir yandan da bardaktan su içiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙃𝙤𝙢𝙚 ·٠• TaeJin
FanfictionBir komiser ve gülümsemeyi unutmuş bir çocuk... ✐ [07.07.2023 - 12.01.2024]