Diğerleri de cevabımı duymak için merakla bakmıştı. Sandalyeye oturup yasladım başımı arkama "Hala konuşmadı ama...ilk defa güldü biliyor musunuz? Ve artık ciddi ciddi gülümsüyor, bana çok alıştı" Jimin şaşırarak elleriyle alkış tuttu "Oha çok iyi, bunu beklemiyordum işte"
Namjoon ciddi bir şekilde yaklaşıp anons eder gibi ellerini dudaklarına doğru götürdü "Arkadaşlar ekibimizde gizli bir psikoloji uzmanı var, bir derdiniz sıkıntınız olursa Taehyung'un yanına gelin-"
Changbin sinsice araya girdi "Ücretleri de bana veriyorsunuz, ben topluyorum"
Onların esprisine aldırış etmeden dikleştirdim omuzlarımı "Ne sandınız? Beni hafife alıyorsunuz, göreceksiniz onu tamamen iyileştireceğim"
"Hadi bakalım" dedi Jimin odadan çıkarken. Joy hemen yaklaşıp yanıma oturdu "Keşke onu da buraya getirsen, evde sıkılıyordur şimdi"
"Evet hyung, bir gün getirsene" Changbin'in heyecanla dediği şeyi başparmağımla onayladım "Getireceğim, bana biraz daha alışsın ve konuşmaya başlasın ilk işim onu da alıp gelmek olacak"
Baktım muhabbet sardı onları, ellerimi açarak kalktım "Hadi herkes işinin başına geçsin, çok boş yaptınız"
Jisung söylenmeye başlamıştı ki tam o sırada telefonum çaldı, cebimden çıkarıp baktım, arayan annemdi, ah şimdi beni bir saat oyalardı, neyse deyip konuşmak için boş bir odaya geçtim. Telefonu açar açmaz başladı hızla konuşmaya "Taehyung'umm nasılsın? Biraz geç açtın bir sorun mu var oğluşum?" Ah başlamıştık...
"Yok anne, ne sorunu olacak? Yoğunum biliyorsun"
"Ah kurban olurum sana, seni çok mu yoruyorlar? O Dong'a söyle sana az iş versin" tam ağzımı açtım babam seslendi arkadan "Hiç arayıp sormuyorsun hayırsız, baban öldü mü kaldı mı hiç merak etme tamam mı?" gözlerimi devirmiştim, neden ailem normal değildi ki?
"A-ah niye ölesin hayatım? Sen bana lazımsın, ölmek falan yok-"
"Anne sözünüzü kesiyorum ama çok işim var benim, sizin flörtleşmenizi dinleyemeyeceğim-"
"Dur dur bekle" dedi heyecanla "Zaten ne zaman konuşuyoruz ki? İşini sonra yaparsın konuşalım biraz"
Pes ederek bekledim, o devam etti "Taehyung ben diyorum ki buradaki erişte dükkanını kapatıp yanına taşınalım..." hemen gözlerim büyümüştü, nerden çıkmıştı bu taşınma işi "...ama inat baban yok diyor-"
