یک روز قبل از آن،
موهایت را دشت،
چشمانت را شب
و دستانت را ابر خواندم.
لب‌هایت را گل سرخ،
اشک‌هایت را باران بهاری
و خنده‌هایت را اولین برف زمستان خواندم.
صدایت را دریا،
بوسه‌هایت را آتش
و تنت را زمین خواندم.
تو خندیدی و من فهمیدم
زیباترین منظره این دنیا،
گل سرخی است که زیر برف، آتش گیرد!
.............
آره، اینجوری!
:)
YOU ARE READING
نامـه‌ای بـرای تـو✨
Romanceتو همانی که در سینه‌ام میتپی! . . . روایتی کوتاه از دلدادگی! . . . لطفا پارت 0 رو بخونید. . . .
