"ကျုပ်အစ်ကို"
ဒီသူခိုးလေးကတော့ ဘာအစ်ကိုလဲ?ငါပိတ်ရိုက်လိုက်ရ။
"အာ...မင်းကိုမထောက်ပံ့ပဲမိန်းမယူသွားတယ်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်လား"
ဝဝနဲ့လူကြီးပြောတာကိုဂျောင်ကုကမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ...ငါနဲ့မင်းကခုမှသိတာလေ"
"ကျုပ်ကိုထပ်မစွန့်ပစ်သွားပါနဲ့နော်အစ်ကို"
သူပြောတာကိုဂရုမစိုက်ပဲသူခိုးလေးက ညစ်ပေနေတဲ့လက်တွေနဲ့သူ့ခါးကိုလာဖက်ပြီးငိုတော့သည်။
"ဘာလုပ်တာလဲ...ဖယ်စမ်း!"
ထယ်ယောင်းအသားကုန်တွန်းသော်လည်း သူ့ကိုအတင်းဖက်ထားတဲ့သူခိုးလေးကတော့နည်းနည်းတောင်မရွေ့...ပိုလို့တောင်သူ့ကိုဖက်ထားသေးသည်။
"ဟေ့...ဒရမ်မာရိုက်မနေကြနဲ့...အစ်ကိုနဲ့ပြန်တွေ့ပြီဆိုလည်းငါတို့အကြွေးပေး...မင်းအစ်ကိုကတော့ပိုက်ဆံရှိမယ့်ပုံပဲ...ကိုယ့်ညီတစ်ယောက်လုံးလမ်းပေါ်ရောက်နေတာကိုတောင်မင်းကျတော့သားနားနေပါ့လား...ကဲပါ...ဒါတွေကငါတို့အလုပ်မဟုတ်ဘူး...ပိုက်ဆံမြန်မြန်ပေး"
"ဒါကျွန်တော့်ညီမဟုတ်ဘူး...ကျွန်တော်ကတစ်ဦးတည်းသောသားဗျ"
"ကျုပ်ကိုထပ်မစွန့်ပစ်ပါနဲ့အစ်ကို...တောင်းပန်ပါတယ်"
"ငါမင်းအစ်ကိုမှမဟုတ်တာ...မင်းလက်တွေကိုဖယ်စမ်း"
သူခိုးလေးက သူ့ခါးကိုအတင်းဖက်တွယ်ပြီးငိုနေတာမို့သူ့မှာရုန်းလို့တောင်မရ။
"မင်းတို့ညီကိုနှစ်ယောက်ဇာတ်လမ်းကပြီးဦးမှာလား...ပိုက်ဆံပေး...မြန်မြန်လုပ်!!"
"ကျွန်တော့်ညီမဟုတ်ပါဘူးဆိုဗျာ...ကျွန်တော်လည်းဒီသူခိုးလေးနဲ့ခုမှသိတာ"
"ဟေ့...အဲ့ဒါတွေစိတ်မဝင်စားဘူး...မင်းကိုသူနဲ့အတူတွေ့တာဆိုတော့မင်းပဲသူ့အကြွေးတွေဆပ်"
ထယ်ယောင်းဘယ်လိုမှရှင်းပြမရတဲ့အဆုံး ရဲခေါ်ရန်သာဆုံးဖြတ်ပြီးဘောင်းဘီအိတ်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်လိုက်သည်။ဒီသူခိုးလေးလည်း ပြီးတာနဲ့ငါနဲ့တွေ့ပြီတာမှတ်။ပဲထမင်းစားရအောင်လုပ်ပြမယ်။
