ᴘᴀᴘᴋɪɴ, ᴡᴀᴄᴌᴀᴡ
PAPKIN
Diabeł pali w tym Cześniku.
WACŁAW
Chcieć ich zbliżyć czasu szkoda.
PAPKIN
Mało zysku, dużo krzyku.
WACŁAW
Tych dwóch ludzi — ogień, woda.
PAPKIN
Cóż, paniczu, będzie z nami?
WACŁAW
Ha, zostanę tu w niewoli.
PAPKIN
Brałem jeńców tysiącami,
Co zawiśli od mej woli;
Bom lat dziesięć toczył boje,
Gdzie się lały krwawe zdroje,
Tak, że wkoło na mil cztery
Jak czerwone było morze. —
Tam zyskałem i ordery,
I tytuły, i honory;
Ale tego być nie może.
Zbyt to szczytne dla nas wzory;
Dziś utarczka jest igraszką,
A twa wolność będzie fraszką.
WACŁAW
Ja w niewoli tu zostanę.
PAPKIN
Prawo wstrzymać jest mi dane,
Alem zawsze był wspaniały,
Przyjmę zatem okup mały.
WACŁAW
Ja w niewoli zostać muszę.
PAPKIN
Znaj więc wielką moją duszę:
Jesteś wolny — idź do diaska.
A za wolność dasz, co łaska.
WACŁAW
Ja zostanę tu w niewoli.
PAPKIN
Ale Cześnik nie pozwoli.
WACŁAW
Kto mnie ujął, niech mnie trzyma.
PAPKIN
Ale, bratku, sensu nié ma;
Nie daj grosza, a idź sobie.
WACŁAW
I pół kroku stąd nie zrobię.
PAPKIN
Idź, bom gotów użyć broni.
WACŁAW
zawsze z flegmą
A ja tylko własnej dłoni.
PAPKIN
na stronie
Cóż za człowiek, u kaduka!
Samochcący guza szuka
I mnie jeszcze go nagoni.
do ᴡᴀᴄᴌᴀᴡᴀ
Bój się Boga — idź do czarta.
WACŁAW
Nie, nie pójdę — tu zostanę.
PAPKIN
A to jakaś ćma uparta!
WACŁAW
pokazując na sakiewkę
Ale patrz no, bratku, co to?
PAPKIN
Brzęknij tylko.
WACŁAW
Złoto?
PAPKIN
Złoto.
WACŁAW
Będzie twoim.
PAPKIN
Niech pan siada.
WACŁAW
Ale darmo nikt nie daje.
PAPKIN
Wielka prawda! — Cóż wypada,
Abym zrobił? Gdyż zostaję
W położeniu arcyciasnym:
Za procentem moim własnym
Trzeba jeździć jak w konkury,
A w kieszeni, panie bracie,
Albo pustki, albo dziury.
WACŁAW
Kocham Klarę.
PAPKIN
na stronie
Otóż macie!
WACŁAW
I chcę zostać tu przy Klarze.
PAPKIN
To źle.
WACŁAW
chowając sakiewkę
Czy źle?
PAPKIN
zatrzymując mu rękę
Niekoniecznie,
Ale Cześnik w tym zamiarze
Będzie pewnie działać sprzecznie.
WACŁAW
Niechaj nie wie.
PAPKIN
Jak się dowie?
WACŁAW
Niech mnie przyjmie.
PAPKIN
Trudno będzie.
WACŁAW
brzęcząc złotem
Tu początek, koniec w głowie.
PAPKIN
A jak Cześnik na mnie wsiędzie?
WACŁAW
Nic nie znaczy.
PAPKIN
Ba! jak komu.
wzruszając głową
I dla Klary — komisarza.
WACŁAW
Jestem Wacław.
PAPKIN
Syn Rejenta!
O dla Boga! I w tym domu!
Waszmość obu nas naraża,
Oba idziem na praszczęta.
ᴡᴀᴄᴌᴀᴡ brzęknął sakiewką.
Brzęczy pięknie…
WACŁAW
Miej za dane,
Jeśli w służbie tu zostanę.
PAPKIN
Ha! spróbuję…
chce wziąć sakiewkę
WACŁAW
odsuwając
Później nieco —
Lecz pamiętaj, że z mej wieży
Szybko kulki na dół lecą —
Fiut z wiatrówki — Papkin leży…
Gdyby zdradzić chęć go jęła.
PAPKIN
W skrytym toku tego dzieła
Tak postąpię, jak należy,
Nie zważając na przymówkę.
Ale, Waciu, jak mnie kochasz,
Dzisiaj jeszcze spal wiatrówkę.
WACŁAW
Nie trać czasu.
PAPKIN
Idę, idę.
na stronie
Diabeł nadał tryumf taki!
Coraz głębiej włażę w biédę.
W moim jeńcu mam rywala —
Przykro z bliska — gorzej z dala —
Tamten zamknie, ten zastrzeli —
A bodaj cię diabli wzięli!
wracając ode drzwi
A sakiewka?
WACŁAW
Zostać może.
PAPKIN
W samej rzeczy?
WACŁAW
Nie inaczéj.
ᴘᴀᴘᴋɪɴ wychodzi środkowymi drzwiami.
CZYTASZ
Zemsta | 𝐀. 𝐅𝐫𝐞𝐝𝐫𝐨
Ficción históricaZemsta to komedia Aleksandra Fredry, po raz pierwszy wystawiona w teatrze w roku 1834, a cztery lata później wydana w formie książkowej. Od tego czasu cieszy się popularnością i bawi widzów, ponieważ z humorem ukazuje charakterystyczne dla kultury i...
