"Bu yasak ateşi sen yaktın, Defne," Kaya'nın parmaklarının tersi kolumu okşamaya devam ederken sıcak nefesini omzuma üflemişti. "Ve benden söndürmemi bekleme. Eğer ki bir gün söndüren kişi sen olursan da, inan bana, bu sefer yangını çıkartan kişi be...
ayy bölümü düzenlemeden atıyorum herhangi bir hata varsa lütfen kusuruma bakmayın siz okurken düzenleyeceğim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
"Şimdi derin bir nefes alın ve yavaşça verin... Bu sırada kaslarınızın gevşediğini hissedeceksiniz... bütün vücudunuz bu noktada tamamen rahatlamış durumda... sonrasında ise—"
Herhalde biraz fazla rahatladığımdan, bilgisayarımın çıkardığı yüksek bir sesten dolayı irkilerek uyanmamla başımı yasladığım elimin kayması ve öne doğru atılmam bir olmuştu. Alnımı tam yanı başımda duran bilgisayar ekranımın kenarına vurduğumda çıkardığım insancıl(!) ses, diğer odada birileriyle tartışan ofis arkadaşımın dahi susmasına neden olmuştu. "İyiyim İpek! Ufak bir kaza sadece!"
Yaklaşık iki saniye sonra İpek'in hararetli tartışması kaldığı yerden devam etti.
Alnımı ova ova ayağa kalkarken çıkarmaya devam ettiğim tuhaf ve kısık homurdanmalarla küçük ofisimin en sevdiğim köşesine yöneldim. Boy aynasının dibine girip alnımı kapatan kaküllerimi ayırarak tenimdeki kızarıklığa baktım.
Bir dahaki sefere, ne meditasyonla ne de nefes koçlarıyla uğraşmayıp İpek gibi aklımı kaçırana kadar bağıracaktım.
Daha sakin bir meslek seçmeği dilediğim bir andı fakat bunun işe yaramayacağını biliyordum. Belki çok sinirli bir insan değildim fakat kesinlikle yedi-yirmi dört panik halindeydim.
Alnımı kaküllerimle saklayıp biraz önce kalktığım sandalyeme dönerken yaptığım ilk şey ofise her adım attığımda kullandığım listeyi çıkarmak oldu. Satırlardan birisinin üzerini çizerek altına başka bir şey yazdım.
Meditasyonla sakinleşmek. İpek gibi bağırmak.
Listeyi yerine bırakırken ilham kaynağım kapıdan görünerek yanında bütün gürültüsünü getirdi. "Ben bu insanları anlamıyorum!" İpek'in günlük müvekkillerini çekiştirme bölümü bugün biraz erken başladığından bir kahve yapıp onu dinlemeye koyulamadım. O gelip karşıma otururken bilgisayarımdaki sekmelerden bazılarını kapattım. "Israrla yapma dediğim her şeyi yapıyor ya bu kadın! Yeteri kadar ödeme almıyorum da. Psikoloğa yetmiyor mesela!"
