"Bu yasak ateşi sen yaktın, Defne," Kaya'nın parmaklarının tersi kolumu okşamaya devam ederken sıcak nefesini omzuma üflemişti. "Ve benden söndürmemi bekleme. Eğer ki bir gün söndüren kişi sen olursan da, inan bana, bu sefer yangını çıkartan kişi be...
burasının açılmasını beklerken asırlar geçti ben yeni yaşıma girdim evlenme teklifi aldım aldatıldım kaza geçirdim staja başladım okulu bitircem yakında öğretmen oluyorum aloooo
nys selamın aleyküm ben kitabı hatırlamaya gelmişkene
en son şey olmuş (gidip baktım dhslxhsjfh) bizim deli defo ve doruk kalkıp eren'i rezil etmişti, sonra erkan diye bi adamla konuşmaya gitmişkene yine kaya'yla kavga etmişti (çok iyi anlattım)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
Önümdeki eti didikleye didikleye neredeyse zavallı hayvanı canlandırmış bile olabilirdim.
Küçük Emrah gibi durmamak adına elimden geldiğince yüzümdeki gülümsemeye dokunmuyor, ağrıyan yanaklarıma ve çatlamak üzere olan başıma rağmen uslu evlat rolünü oynamaya devam ettim.
Ne yalan söyleyeyim, ölmek istemiyor değildim.
Doğa'nın düğünü son hız yaklaşmaya devam ediyordu ve ev kıyamet yerine dönmüştü. Bir yarısı, Doğa için eve gelen bütün bakım ve organizasyon işlerine aitti.
Diğer yarısı ise bir haftadır Eren'in kafasını ısırıp koparacakmış gibi duran babama aitti.
Eti didiklerken gizli gizli sırıttım. İlk defa akşamın onur(!) konuğu ben değil, bir başkasıydı.
Yani bu durum beni eğlendirmiyor deseydim muhtemelen öldüğümde sırf bu yüzden cehenneme tek kişilik VIP biletim olurdu.
Konu malum konuydu. Geçtiğimiz hafta Doğa ve Eren ayrı ayrı bekarlığa veda partisi verirken, Doruk'un yardımıyla Eren'in başına getirdiklerim tabii ki babamı delirme noktasına getirtmişti.
Doğa ise sosyal medya hesaplarında Eren'i poz vermeye zorlayıp, hikayeleri ve gönderileri paylaştıktan sonra Eren'i kapı dışarı ediyordu.
Bütün ailede oyunculuk yeteneği vardı yani. Sosyeteye oynamaya bayılıyordu bu ruh hastaları. Ben zaten hep diyordum bunların akıllısı bendim.
Yine de, bütün bu olanlara rağmen, Doğa ondan ayrılmamış ya da fazlasıyla yakın olan düğün tarihini ertelememişti. Yani düğün son hız yaklaşmaya devam ediyordu. Yakın zamanda karabasan gibi çökecekti üstüme.
Babam, meze niyetine Eren'i çiğneyip tükürürken hiç oralı olmadım, maalesef ki Keloğlan'ın kuyusunun dibine düşmüş moralimi kurtarmaya yetmedi bu durum.
Sonra annem araya girdi babamı sakinleştirmek adına. "Her neyse," diye başladı, kıyamet düdüğünü çalmadan önce. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. "Defne. Umarım bize verdiğin sözü unutmadın."
Gözlerimi kırpıştırdım. "Ne sözü?"
"E ablanın düğününe şu görüştüğün gizemli beyefendiyle katılacağını söyledin ya." Sonra güldü. "Gerçi geçen akşam yemeğinde baban bunu emreder gibi oldu ama. Haksız da değil. Tanışmak istiyoruz kendisiyle."
