1-Elbet Vardır Bir Sebebi

11.3K 277 61
                                    

Telefonuma gelen mesaj ile ne olduğunu anlamaya çalıştım.
0545: Sencede tanışmamızın zamanı gelmedi mi?

Mesajın kimden geldiğini anlamak için yanında olduğum abim, yengem ve arkadaşlarımdan ayrılıp içerideki boş bir odaya geçtim.

Ezgi Kesen: Gelmedi.

Numarayı hemen bilgisayarıma girip kim olduğunu sorgulatmaya başladım. Yazan kişi kim olduğunu öğrenmemi istiyordu.
Normalde ciddiyetsiz biriyimdir. Veya sadece ben öyle görünmek istiyorumdur.

Sonucun yüklenmesi ile yüzümde gülümsemem büyüdü. "Kimsin bakalım sen?"

Ekranda beliren isim ile duruşum dikleşti. Kanım çekilmiş gibi hissettim.
"Neden?" Diye mırıldandım.
Çünkü çok şüpheliydi yazan kişi.

E: Ne işler çevirdiğini bilmiyorum Koray. Ama emin ol bulacağım.

Bana yazan kişi babamın baş düşmanının oğlu Kıvanç Toprak'ın oğlu Koray Toprak'tı.

Beni bulmaması aşikar değildi.
Sonuçta ben babasının düşmanının kızıydım. Ama abilerim dururken neden bana yazdı?
Şüpheliydi.

Numarasını "KT" olarak kaydetmiştim. Çünkü biliyordum. Koray Toprak peşimi bırakmayacaktı.
İstediğini alana denk...

KT: Bul beni Ezgi Kesen. Belki kalbimdeki hisleride bulabilirsin.

Attığı mesaja emin olmak için tekrar baktım.
Ve sonra kıkırdamaya başladım.
"Kalbindeki hisler... Güzel numara Koray Toprak," Elimi harflerin üstünde gezdirdim.
"ama yemezler."

E: Dikkat et Koray. Gece'nin karanlığı içine çekip aydınlığını öldürmesin.

Yazdığım mesajı anlamaması mümkün değildi.
Eğer bizler düşmansak, düşmanlarımızın bütün her şeylerini bilmek zorundaydık.

Maalesef buna Koray Toprak'ın mor rengine olan takıntısı başta geliyordu.

Ben Ezgi'ydim. Aynı zamanda Gece'ydim.
O Koray'dı. Aynı zamanda Gece'nin aydınlık yüzü.

Koray bir adamı aydınlıkta öldürecek kadar korkusuzken, ben bir adamı gecenin karanlığında yakacak kadar acımasızdım.
Ve hissiz.

Yıllar önce kaybetmiştim hislerimi ve acılarımı.
En büyük pişmalığımdır o zaman ağlamam.

Aşık olmuştum. Sevmiştim ama o beni rezil etmişti.
Ve bende onun sayesinde böyle biri olmuştum.

Acısını içine gömen, hissiz, acımasız.

Koray'dan gelen mesajdan sonra yüzüme büyük bir gülümseme yerleşti.

KT: Belkide gecenin karanlığında kaybolup sönmek istiyorumdur?

Yani Koray Toprak karanlığımda yanmak istiyorsun.

Sohbetten çıkıp telefonu cebime attım. Sakinleşmek için derin nefesler aldım ve içeriye geçtim.


Koray Toprak yazdığı mesajlara gülümseyerek bakıyordu. Karşısındaki kız onu yakacağını sanıyordu.
Ama hayır.
Karanlıkta sönen kişi Koray değil, Ezgi olacaktı.

Ama Ezgi bunu bilmiyordu. Ve öğrendiği zaman iş işten geçmiş olacaktı.

SELLLAAAAMMM!!!

AY ÇOK HEYECANLANDIM YENİ BİR KURGU İLE KARŞINIZDAYIM!

İlk 10 Bölüm-en fazla- Texting olacak yani böyle kısa olacak. Sonrasında bölümler uzamaya başlıyor bilginiz olsun❤️

KALPSİZİN KALBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin