IŞIĞIM

7

Alper arabayı AVM'nin önünde durdurdu. "İyimisin" gülümsedim ve başımı salladım. "İyiyim" yüzüme hüzünlü bakışlar atarak iç çekti. Kemerini açınca bende açıp arabadan indik. Burası çok büyük bir avm. "Ben burda kaybolurum" alper bana baktı. "Ben yanındayken kaybolmassın korkma"

"Ben onu dışımdanmı söyledim" alper kahkaha attı. "Bunuda dışından söyledin ışık" ah tamam şuan kanın yanaklarıma pompalandığını hissediyorum. "Sen utandınmı" dedi gülerek.

Başımı yere çevirdim. Birşey demeyince elini çeneme koyup ona bakmamı sağladı. "Yanaklara bak ya! Isırıcam şimdi" gözlerim şaşkınlıkla açtım. "Isırma canımı acıtıyo" gülümseyerek başını salladı.

İçeriye girdiğimizde bütün insanların gözleri bize çevrildi.

"Bakın şu ünlü mafya olan Alper değilmi"
"Gerçekte daha yakışıklı"
"Yanındaki kız kim?"
"Bu kızımı bulmuş"
"Sevgilisimi acaba"
"Parası için yanında"
"İy iğrenç bir kız"
"Annesiz köpek"

Son duyduğumuz cümleyle gözlerim doldu. Alper sinirle nefes aldı. Elimi tuttu "Yanımaki kızla ilgili bir kötü şey daha söyleyeni görürsem sonu mezar olur!" diye bağırdı sesler kesildi ama hala yankılanıyordu beynimde. "Işık nefes al güzelim" Alper'in sözüyle nefesimi tuttuğumu farkettim.

Alper kulağıma eğilip. "Bugün sana isminle seslenmedim eve gidince cezama hazırım" ona bakınca göz kırptı. Sol taraftan flas'lar patlamaya başlayınca korumalar devreye girerek engellemeye çalıştılar.  "Beni çekmelerini istemiyorum" dedim ve yüzümü kapatarak alpere döndüm.

Alper beni saniyeler içinde kucağına aldı. Diğer eliyle başıma baskı uygulayarak yüzümü göğsüne bastırdı ve elini kameralara karşı siper etti. "Emre AVM'de çalışanlar hariç herkezi çıkartın ve kapatın bir kişi dahi görmicem" dedi bir korumaya.

"Rahatmısın" başımı salladım ve "teşekkürler" diye fısıldadım. "Rica ederim ışığım" asansöre bindiğimizde başımı kaldırdım. Alper beni yavaşça yere bıraktı. "O neydi ya" kahkaha attı. "Bunlar daha hiç birşey be ışık daha belki ne göreceksin" gözümü kıstım. "Öyle bakma korkuyorum" dedi. Asansörün kapısı açıldı ve dışarı çıktık.

"Şimdi ne istiyorsan bana söylüyorsun" dedi. Omuzlarımı bilmiyorum anlamında kaldırdım. "Bu zamana kadar her istediğimi fazlasıyla yaptın" dedim. "Bu zorla alacağız anlamına geliyor beni takip et." dedi ve ilerlemeye başladı. Bir mağazaya girdi ve bakınmaya başladı.

...

Neredeyse mağazadaki bütün tişörtleri denettirmişti. "Alper yeter abarttın ya!" Yandan bana baktı. "Bak görüyormusun soruma cevap verseydin bunlar olmayacaktı." dedi dalga geçerek. "Ben sevdim bu işi hergün yapalım" diyince yorgunlukla kendimi oturduğum mindere bıraktım.

...

Sallandığın için uykum açılıyordu. Gözlerimi yorgunluktan açamıyordum. Kucağında olduğum kişi Alper olmama hissiyle korkuyla. "Alper?" dedim. Sırtımı sıvazlayarak "burdayım güzelim" rahatlayarak başımı Alper'in boynuna gömüp vanilya kokusunu içime çektim.

Uykum yoktu ama gözlerim kapanıyordu. "gözlerimi açamıyorum" dedim tedirginlikle. "Korkma ışığım AVM'nin ekstra ışıklarını açtırdım o yüzden gözlerini açamıyorsun" dedi. "Neden açtırdın" diye soru yönelttim. "Hava karardı. çıkıyoruz şimdi" dedi ve soğuk havanın rüzgarı sırtıma çarptı.

Gözlerimi açtım. Oh be dünya varmış. Alper beni yavaşça yere indirdi. Arkadan gelen 20 korumanın elinde en az 10'ar paket vardı. "Çüş! One be" dedim şaşkınlıkla. "Hiç bişey" ifadesiz bakışlarımı ona çevirdim. "Tamam birszcık abarttım ama lazımdı" dedi