"Düştüğün yeri görmeden Düştüm diyemezsin."
Bir salgın olmuştu,Dünya hiç kirlenmediği kadar kirlenmiş,İnsanlar hiç günahkar olmamıştı gibi günahkar olmuştu. İnsanlar ölmüştü. Öldürülmüştü. Kader'ine terk edilmişti.
Yerde yatan kadına doğru gittim...
"Aleyküm selam, Buyur kardeşim bir sorun mu var?" Bize baktı. "Takım olalım mi?" Bodozlama girdi lafa genç çocuk. Gökçe, "Onlara pek güvenmedim. Tek kalmaktan iyidir." Dedi kendi fikrini sundu. Açelya, "Bize katılabilirler bana göre. " Herkes ortaya kendi fikrini koydu.
En sonunda onları kabul ettik. İsimlerini ögrendiğim kadarı.
Arya, Eda, Deniz, İdil ve Elifti.
"Arabanız var mi?" Dedi koralı çocuk tam belki onun adı Evren olabilir ama ona öyle demek hoşuma gidiyordu.
"Arabanız var mi, Hepimiz nasıl aynı arabaya sığacayız?" İleriyi işaret etti deniz, Minibus var ilerde siz araba ile gelirseniz minibüsü alırız. Geceyide bir yerde geçiririz."
Ben arya ve Gökçe yürümeye karar verdik. Yavaş yavaş yürüyerek en sonumda çok aylak'ın olmadığı bir sokak'a girdik. Deniz ve evren minibüsü çalıştırmaya çalıştı. Bizde o sırada market aradık sokak içinde. Elimizde sopa, levre gibi neslelerle dikkatlı yürüyorduk. Saat 4-5 gibi olduğu için hava hala aydınlıktı.
Etrafa bakarak yürümeye başladık. "Şuraya atlayabilirim?" Dedi idil gösterdiği yere baktımızda
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkes neredese bu fikri onayladıktan sonra gerçekten uzak oldunu fark ettim. Yan bakınca yakın gibi ama kuş bakışı bakınca uzak.
İdil demirliğin öbür tarafına geçti."Yapmasan mi?" Dedi elif korkuyla, riskliydi. Derin bir nefes alıp atladı. Ayağı kaymıştır lakin binanın beyaz yerine tutunmuş. Zar zor yukarıya çıkmıştı. Derin soluklar alıyordu, Atlarken çok ses çıkmıştı.
Başardı ben erken konuştum. Balkon kapısına bir anda yapışan kapıyı kırmaya çalışan üç aylak vardı. Evin sahibiydi büyük ihtimalle. İdil çığlık atarak geri geri gitti.
"İdil!" Elif hızlıca koşarak oraya atlamaya çalıştı. "Dur!" Bu sefer bu ses aryadan çıkmıştı. Dengesini kaybedip bahçe'ye düştü. "Sizin ben.." Arya koştu bu sefer bu fikri sadece o onaylamamıştı.
"Hayatım gibi kaydı kız!"
Ben gökçe, mine, eda ve açelya şok olmuş bir şekilde izliyorduk. İlk kendine gelen eda oldu elindeki sopayı balkona attı. İdil alsın diye
"I'm beggin', beggin' you" Ses yankılandı kulaklarımda sosyal medyada çok mu vakit geçirdim de bilinç altıma mi işledi diye düşündüm. "Gerizekalı, Şimdi de İngilizce şarkılar mi söylüyorsun olup olmadık yerlerde?" Mine'nin sinir ile konuşması ile bilinç altım olmadına emin oldum. "Ölüyoruz bu arada!" Ha unutmuşum.
