"Düştüğün yeri görmeden Düştüm diyemezsin."
Bir salgın olmuştu,Dünya hiç kirlenmediği kadar kirlenmiş,İnsanlar hiç günahkar olmamıştı gibi günahkar olmuştu. İnsanlar ölmüştü. Öldürülmüştü. Kader'ine terk edilmişti.
Yerde yatan kadına doğru gittim...
Ölülerin kafasından bıçaklar geçiriyoruz. İşin garip yani bu bize normal gelmeye başladı. Edirne'ye gelmeden önce sahil'e gittik. Bu çok tehlikeliydi. Temiz bir hava yeni bir şehir herkese iyi gelecekti. Biras endişeliyim. Edirne'ye gitme fikri açelyadan çıktı. O garip biri umarım işin sonunda herkes iyi olur.
Deniz'den.
"Edirneye gitmek çok tehlikeli özelikle askeri kamp'a bu fikirden vazgeç." Dedim sinirden oda da sağ sola gidiyordum. Mine," O giderse bende giderim." Sinirle onlara döndüm."Kimse bir yere gitmeyecek."
"Bizi burada tutamazsın!" Gökçen konuştu bu sefer. Herkes üstüme geliyordu. "Tamam. İlk önce Ezcaneye gidelim sonra yola çıkarız." Evren
Herkes bu fikri onaylamıştı. Başka bir seçim yoktu.
••• "Her şey hazır mi?" Evren'e baktım. "Ne eksik ki?" Eda yanıtladı."Açelya birini bekliyor gibi elif'te yanında. Mahalenin başına işaret etti." Kaldırıma oturmuş yollu izliyordu.
Neden yolu izliyor diye arabaya eşya koymayı bırakıp bende izledim. Birini bekliyordu..
Yürüme sesi gelince bıçağımı çıkartım. Açelya ayağa kalktı ardından Elif herkes buraya bakıyordu.
O gelen kişi insandı.
"Aygül!" Ona doğru koştu. Saçları topuz üstünde siyah bir crop ve eşofman vardı.
"Ne?" Dedi mine şok ile anlamsızca onlara baktım. "Ne oluyor?" Dedi Eda
Aygül ile sarıldıktan sonra bize baktı. Gözleri hepimizin üstünde gezdi. Mine'nın üstünde durdu. Aralarında buz gibi bir soğukluk vardı.
"Şimdi gidebilir miyiz?" Dedi arya. Mineye kaçamak bir bakış attıp.
"Tamam.iki araba ile gideceğiz. Açelya yolu bildiği için bizimle, Ben, Eda, Açelya, Aygül." Ona baktım. "Ve gökçe benim arabada." Geri kalanı evren'ın arabasında gideceklerdi.
İdil'den
arka koltukta sıkışıp kaldım! Elvan niye önde o minak zaten. "Off, Ölüyorum burada." Dedim sonunda mine ile arya fısıldaşmayı kesti. "Bende!" Dedi Elif elbisem üstüme yapışmıştı. "Ne kadar var?" Dedi Elvan "Velet" Bir başka deim ile. "3-2 saat yol. Arabalarda var yollarda zor olur. Uyuyun." Sıkıntı ile kafamı cama yasladım.
1 koyun.. 2 koyun.. 3 de koymayın..
(4 saat sonra)
"Sevgilim.." Gözlerimi açmaya çalıştım. Allah'ım sen bu yanlız kulluna Koca mi gönderdin yoksa? Gözümü zorla açtığımda.. Elvan'ı beklemiyordum. "PİS LEZBİYEN!" arabanın kapısını hızlıca açıp dışarı çıktım. Yüzüme şerin bir meltem eşti.
Deniz'ın dibinde iki araba durmuş, Arabanın tabutunda haritaya bakıyorlardı.
Hoş geldin edirne..
"Kamp az ilerde o zaman." Dedi Aygül sese döndüm. "Silahımız falan yok sadece orada insan olduna inanmamış gerek." Dedi açelya başka bir taraftan ses yükseldi."İçeriyi temizleyelim." Kendinden emin çıkan ses Arya ya aitti.
"O zaman herkes hazır olsun."
••• "Gökçe!" Diye bağırdı İdiler, Panik ile sol koridor'a koştum. Zeminde bir şey beni kaydırdı elimdeki sopa ile yere düştüm. Aylaklar bana doğru gelmeye başladı. Panik ile çığlık attım.
Beni ısırmak için gelen ayrağı elim ile ittirmeye çalıştım. Bir şey yap gökçe! Ölecektim! Bir tane değil 3-5 taneydi.
