"Düştüğün yeri görmeden Düştüm diyemezsin."
Bir salgın olmuştu,Dünya hiç kirlenmediği kadar kirlenmiş,İnsanlar hiç günahkar olmamıştı gibi günahkar olmuştu. İnsanlar ölmüştü. Öldürülmüştü. Kader'ine terk edilmişti.
Yerde yatan kadına doğru gittim...
Aylak avında hayat'a kalamıyor musunuz? Arya'nın büyük büyük büyük dedesinden yardım alın ;)
Flashback/
Bedir'den.
"Abi bu oda eminsin dimi?" Sinirle bana döndü."Kızları bu odada tutuyorlar eminim." Eve döndümüz zaman kumsal ve melisa yoktu. Tutsaklar onları kaçırdını düşünüp askeriye gelmiştik.
Kıvırcık saçlarımı karıştırdım."Girelim mi?" Diye sordum. Eliyle bekle dedi. Durdum."İşaretimle duvar'a koş." Sesszce onayladım. Kapıdan bir adam çıkınca koşarak pencerenın altına gittim. adam uzaklaşınca sessizce olmaya özen göstererek camı açtık. Odaya doğru bir ayak sesi gelince çök kapan yaptım.
Tanıdık bir kadın sesi geldi."Ne harika,kedi girmiş içeriye. Bence süperman camı nasıl açacak yoksa.. Aslında kediler kapıyı açabiliyor.." Şaşkınca kızı dinliyordum.
Alper ise suskundu. Kız camı kapatacağı sırada alper ayağa kalktı. Onun arkasında ben kalkınca kız şok ile bize bakıyordu. Bu bizim vurdumuz kızdı. Kız şok ile bakınca alper kızı kolundan çekip odadan çıkardı. Kız yeni anlamış gibi alper'e dirsek attı. Onu tutmak için atladığım zaman koşmaya başladı.
"Tut kızı!" Dedi sinirle onun peşinden ormana koştuğum zaman alper arkamdan koştu. Benden daha zayıf olduğu için benden önce yakaladı. O an hiç beklemediğim bir şey oldu.
"Deprem oluyor!" Dedim panikle. Alper'in eli kızın kolunda kalmıştı."O neydi?" Dedi panikle askeriyeden dumanlar çıkıyordu."Arkadaşlarım!" Dedi panikle. Koyu kahverengi saçları dağılmıştı. gözlerinde saf bir endişe vardı.
Ellerimi ısıtırken,ateş'e odun atıyordu."Beni ne zaman öldüreceksiniz?" Diye sordum. Ölmeyecektim çünkü büyük ihtimalle kumsal ve melisa için beni onlara verecekti."Ölmeyeceksin. Seni arkadaşlarına kavuşturacağız. İster inan ister inanma ölü yada diri seni onlara vereceğiz." Güldüm. Çok inandırıcı.
"Senin hayatını kurtardık! İnanmıyor musun teşekür bile etmedin," Dedi bedir. "Vurdunuza sayın." Dedim yapmaçık bir gülümseme ile,alper,"Seni kurtarmayacaktık." Dedi sustum.
"Kurtarılması gereken biri değilim." Gurur muydu bu bilmiyorum. Güldü."Bahşe varım,ben olmazsam yanımda ölürsün."
"Ekipten önce tektim."
"Belli, Ondan ekip'e katılmışın."
Sinirle ona baktım. Aptal herif!
"Aptal." Diye mırıldandım. Duymazlıktan geldi."Merak etme,yedi.canlıyım ben."
Günlerimiz böyle geçmişti. Alper ile tartışarak bekir ise bizi izleyerek. Sinir bozucu biriydi.
Bana bıçak fırlatmıştı meğer aylak'ın kafasına atacakmış kafamı sıyırdı!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
"İleride kulübe var!" Dedim heyecanla sürekli dışardaydık. Gece dışarda olmak felâketi."Bağırma," Göz devirdim. Kulübe'e doğru koştum.
"Merhaba! Kimse var mi? İyi insanlarız biz." Güldü."Onlarda biz burdayız derdi." Kapı açıldı. Sevinçle arkamı döndüm. Alper'e nah çektim. Güldü.
Ömrü hayatında bu kadar gülmemişti. Arkamı döndüğümde şok ile durdum. Siyah saçlı hamile bir kadın onun arkasında küçük bir kız bana bakıyordu.
"İçeriye girebilir miyiz?" Dedim sessizce kafasını salladı. İçeriye gidip tekli koltuğa oturdum."Ben açelya, Bunlar bedir ve alper," Ellerim ile onları işaret ettim."Bende şebnem, Kızım Sertap." Kafamı salladım."Babası..?" Belkide bunu sormamam gerekirdi.tebbesüm etti."Kocam,yiyecek aramaya gitti. Eşim askerdi. Olaylardan önce olaylar olunca direk bizim yanımıza geldi. O zamanlar 6 aylık hamileyim. Günler geçtikce büyüdü." Anlayışla gülümsedim. Bilirdim.
"Kocam uzun zamandır dönmedi, Gidip aramak istiyordum. Kızım ile kalırsanız onu aramak isterim." Güven verici bir şekilde gülümsedim. Alper'e baktım. Bana bakıyordu."Yardımcı olmak isterim. Bedir ve alper burda kalır." Minnetle gülümsedi. "Bende geliyorum." Alper'e terst bir bakış attım.
•••
"Siktir!" Önümüze gelen aylak grubuna test bir bakış attım."Tertemiz sıçtık." Dedi alper üçümüz sırt sırta gelmiştik.
Öleceğimi anladığım o andı. Üç kişi sırt sırta bir grup'u yenemezdi. Saçlarım tenime yapışmıştı ve ben o gün dört ayağımın üstüne yine düştüm.
Gelen araba sesi,silah sesleri korkudan kapatığım gözlerimi açmama neden oldu. Bir insan grup'u. Gülümsedim.
Ellerimi havaya kaldırdım."Dost'uz."
Sarışın adam kafasıyla bizi işaret etti. Adamlar tek tek üstümüzü arayıp silahlarımızı aldılar.
"İleride bir grubumuz var,Devrim veya direniş diyoruz. Bizimle gelin." Üçümüz birbirimize baktık. Sevinçle alper'e sarıldım. İlk kez. Onun için.
"Çocuklarım!" Dedi Şebnem,doğru. Bedir ve sertap kulübede kalmıştı.şarısın adam,"Bu kadar aylak burda varsa orada da vardır. Nerede bıraktınız?" Gözlerinde saf bir endişe vardı.
O an kendimi onun yerinde düşündüm. Sonra bu fikrin yanlış oldunu düşündüm. Çünkü ben asla o zamana kadar yaşamazdım.
Öleceğimi hissetmiştim ama o his geçmemişti. Hissediyordum.
•••
Şebnem,Onları evi tarif etmiş, onlarla gitmişti. Alperde onunla gitmişti.
Ben tek kalmıştım.hiç bilmediğim bir yerde beni terk bırakmışlardı.
Önünde durduğum duvarlara baktım. Direniş,burası bir gelecekti.
Kapı açırınca içeriye sürdü yanımdaki adam. Koca duvarların içinde dünya çok büyük gelmişti."İyi misiniz, Solgun görünüyorsunuz?" Kafamı sorun yok anlamında salladım. Arabadan inip küçük dünya'a baktım. İki katlı evlerden oluşuyordu. "Büyülendiniz," Sesin geldiği yöne baktığım zaman yaşlı tatlı bir adam duruyordu. Tebbesüm ettim. Saçları yavaş yavaş beyaz'a dönmüştü.
"büyülenmemek elde değil." Elini uzattı."Riza," Elini sıktım."Açelya.Duvarlar gerçekten iyi olmuş." Kafasını salladı."Evet,ama bazı sorun var. Bazı insanlar duvarları geçip erzak çalıyorlar."Gözlerim şaşkınca açıldı."Bir grup, yerini bulmak üzeriyiz." Bulunca ne yapacaklarını sormak istedim. Buna cesaretim yoktu.
"Dinleneceğim bir yer var mi?"
"Tabi ilerideki ev boş,hasta misiniz?" Kafamı hayır anlamında salladım. Konuşmak zor geliyordu."Biraz solgun gözüküyorsunuz.. Ben sizi tutmayayım."
Derin bir nefes aldım. Soğuktu. Buz gibiydi.
Hiç olmadığım kadar tehlikeli hissetim. Yapmam gereken ve her zaman yaptığım şeyi yaptım. Kaçtım.
