Peki Ya Sonra ?

Çimenlik

Merhaba Şemsiyeler ! Aşırı atraksiyon dolu uzun bir bölümle karşınızdayım. Zaman atlaması yaşayacağız. Klaus Hargreeves sevenlere adıyorum bu bölümü !! Yorum ve kalp bırakmayı unutmayalım. Keyifli okumalar. ❤️☂️

---

Gwen'in anlatımı

Gözüm açıktı ama kapalı sanıyordum çünkü etraf simsiyahtı. Neredeyim ben ? Azıcık kıpırdamaya çalıştığımda ellerimin bağlı olduğunu farkettim. Kafamdan aşağı doğru süzülen sıcaklığın kanım olduğunu anladığımda kendimi hareket ettirmeye çalışmıştım ama nafile ayaklarım da bağlıydı..

?: Sonunu görüyor musun Gwen ? Kimsesiz, yalnız. Ölüp gitsen kimsenin umrunda olmazsın. O Romeo yerine koyduğun Hargreeves bile.. Seninle bir görsel paylaşmak istiyorum.

Projeksiyon ışığı ile gözlerimi kısmıştım. Ses değiştirici ile konuşan adam vardı anladığım kadarıyla. Duvara bakamıyordum.. Çok parlak.

?: Bak ! Kocaman aç gözlerini !

Siyah eldivenli bir el yüzümü duvara, projeksiyona çevirmişti zorla. Yanaklarımı acıtıyordu. Gözüm biraz alıştıktan sonra ışığa bakmak zorunda kalmıştım duvara yansıtılan görüntüye.. Anlıyordum. Bütün yaşamım bir görüntüyle son bulmuştu.

?: Sen sanıyor musun ki biri seni sevebilecek ? Hargreeves sevecek ? Güldürme beni Gwen.

- Öldür beni.

İlk defa sesim çıkmıştı bu adama karşı. Önüme geçmişti, arkasından vuran ışık bir şeyi değiştirmiyordu. Hala kapkaranlıktı. Benimse gözlerim kapanmış boynum aşağı düşmüştü. Belkide ağlamaya yakındım bilmiyorum..

?: Ne var biliyor musun ? Normalde seni öldürmek istiyordum. Şimdi bunu yapmak istemiyorum.

- Lütfen.. Öldür beni.

Tekrar eliyle yüzümü kaldırmıştı. Cebinden çıkardığı çakıyı açıp kahküllerimi sağa sola ayırdı. Psikopat. Çakıyı gezdirirken saçlarımda ve yüzümde bense ifadesiz, donuktum. Kaybedecek bir şeyi olmayan birini ne kadar üzebilirler ki ?

?: Gücünü istiyorum.

- Al senin olsun. Al şu aptal laneti benden !! Nolur, öldür beni ..

?: Ahahaha lanet mi ??

Bu kadar eğlenecek ne vardı ki ? Kafayı yemiş olmalı.. Çakıyı boynumda gezdirirken kendimi ona doğru bastırmıştım. Kafamdan süzülen kan durmuşken bir yenisi eklenmişti. Hızlıca geri çekmişti kendini.

?: Beni sürekli şaşırtıyorsun.

Hiç gücüm kalmamıştı cevap vermeye bile. Canım acımıyordu.

Five.. Ben buradayken o kızla birlikteydi. Birliktelik. Güçlü bir birliktelikti galiba. Çok aptalım ! Nasıl inanabilirim, nasıl inanabildim ?

?: Bir teklifim var. Seni öldürmeyeceğim ama benimle çalışman şartıyla..

- Kabul etmiyorum.

***

Yazar anlatımı

Five çok uzun süre aramıştı Gwen'i. Ve görünüşe göre daha çok arayacaktı. Helen'in verdiği adres boş bir çimenlik araziydi. Resmen umudunu yitirmiş şekilde bir mucize olmasını bekliyordu.

Gwen ise kim olduğunu bile bilmediği adamın yaptığı teklifi kabul etmeyecekti. Ama bir sorun vardı onun açısından. Kavuşamadan bitmesi gereken bir aşktı artık sadece. Ya kendisini öldürecekti yada adama kendisini öldürtecekti. Küçüklüğünden beri yaşadıkları ve gördükleri ona yetmişti. İlk defa birini sevebilmişti aslında Gwen. Ve bundan bir karşılık alamayınca işlerde boka sarınca artık toparlanıp önüne bakmanın hiçbir manası olmadığını düşünüyordu. Olsun be Gwen, belki kıyamette buluşursunuz.