Peki Ya Sonra ?

Bir Şeyin Sonu

---

Gwen'in anlatımı

Uçsuz bucaksız kapkaranlık yol. Yürümekten ayaklarıma kara sular inmiş, devam ediyordum. Bir yere ulaşmam gerekiyormuşcasına hızlıydı adımlarım. Duyduğum ses ile olduğum yerde kalmıştım.

Reg: Sonunda gelebildin. Kardeşlerin çok önceden buraya vardılar. Geç kalman kabul edilemez ve bunun bedelini vicdanınla ödeyeceksin !

Reginald'ın sesini duyduğumda yürümeyi bırakmıştım. Etrafıma bakıyordum. Hiç ışık yok. Reg'i dahi görememiştim.

Reg: 9 numara zamanında ulaşamadı. Bu yüzden kayıtlara geçilmeli;

☆ Bir aile olarak hareket edilmediği için, tek bir kişinin sorumsuzluğu tüm aile fertlerinin öldürülmesine neden olacaktır !

Bir anda tüm akademi karşımda dizilmişti sadece onların olduğu yer aydınlıktı. Hepsi bana bakıyordu beni suçlarcasına.. Soğuk bir el koluma dokunup sıkıca çekmişti beni. Soluma baktığımda ise Gale'in yüzüyle karşı karşıya kalmıştım. Kahverengi kıvırcık saçları, elaya yakın göz rengi. İlk defa bu kadar net görmüştüm onu. Ama Gale olduğunu biliyordum. Nasıl olabiliyordu bu ? Koluma sapladığı şırınga canımı yakmıştı. Kanımı mı alıyor o ? Hiçbir şey yapamıyordum sanki donmuş gibiydim. Benden aldığı kanı hızlıca kendine enjekte etmişti ve onunda yanında duran kocaman bir makinenin içerisine girmişti. Konuşamıyor, bağıramıyordum. Bir süre sonra makineden çıkıp yanıma geldi.

Gale: İyi izle sevgilim..

Reginald: Hadi artık çaylak, bitir şu işi.

Gücümü kullanıyordu. Akademi üzerinde.. Akademi hala bana kötü bakıyordu. Bir kişi dışında.

Five: Korkma, buradayım. Geçti herşey.

Bana bakarak korkmamam gerektiğini söylüyordu. Gale tüm akademiyi benim oluşturduğum küre gibi bir kürenin içine hapsetmişti.. Sırasıyla kafalarını patlatmaya başladığında bir an önce bitsin istemiştim gördüklerimin. Luther. Diego. Allison. Klaus..