12.BÖLÜM

382 27 6
                                    

+Olric
-Buyurun efendim
+Yoruldum, gücüm kalmadı artık Olric
-Öyle demeyin efendim, hâlâ dimdik ayaktasınız
+Sadece dıştan öyleyim "Şu an çok eski bir bina gibiyim hâlâ dimdik ayaktayım ama dokunsalar çökeceğim."

Oğuz Atay

...

Ameliyat Anı;

Acıyordu. Canım çok acıyordu. Hissediyordum. Yüzüstü bir yere yatmıştım ve gözlerim kapalıydı. Hiç bir yerimi oynatamıyordum. Ama yine de hissediyordum.

Ne olmuştu bana? Görevdeydik en son...Bombayı imha etmiştik...Kalkarken bir silah sesi duymuştum... Ben mi vurulmuştum?

Anılar silik silik canlanıyordu zihnimde. Yere düşerken Emre'nin beni tutuşu vardı. Haykarışları. Kardeşim deyişleri. Abimin ismini söyleyişi. Benim ona abi demem.

Neden olmuştu tüm bunlar? Benim bilmediğim bir şey mi vardı?

Tüm bunlar zihnimde görünürken, görüntü bulanıklaşmaya başladı. Sesler kafamın içinde çoğaldı. Dışarıdan bir ses geldi kulağıma.

"Hocam, hastanın kalbi durdu."

Ölüyorum...

"Defiblatörü hazırlayın."

Göğsümde bir sancı var. Kalp atışlarım yok. Canım acıyor. Sırtımda bir sızı var.

Ben ölüyorum...

"Hadi kızım hadi. Ailen için. Kendin için. Daha çok gençsin. Hadi."

Göğsümde bir sancı. Olmayan kalp atışları. Sırtımda bir sızı.

Ben ölmek istiyormuyum?

"Bak, dışarıda seni bekleyen insanlar var. Hadi."

Göğsümde bir sancı. Olmayan kalp atışları. Sırtımda bir sızı.

Ben ölmek istiyorum...

"Annen var, baban var, arkadaşların var, abin var. Hadi kızım hadi."

Göğsümde bir sancı. Olmayan kalp atışları. Sırtımda bir sızı.

Abim yokki benim. Gitti o. Gitmedi mi yoksa? Rüyamıydı her şey? Yoksa bir kâbus mu?

Eğer öyle ise ben ölmek istemiyorum...

Göğsümde bir sızı. Yeni doğmuş gibi başlayan kalp atışları. Sırtımda bir sızı.

Ben yaşıyorum...

...

Yazar'ın anlatımıyla;

Herkes bir kenarda durmuş ameliyattan çıkacak güzel haberleri bekliyorlardı.

Emir Albay bir oraya bir buraya dolanıyor, Ali Yarbay onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

YAVRU VATANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin