22.bölüm

1K 106 40
                                    


[Melanie]

Ortalık iyice kızışmıştı.

Yemek sırasının bir arenaya dönüşebileceğini kim tahmin edebilirdi ki.

Ve çok şanslı olmalıyım ki benim en ön sıra VIP biletim vardı.

Sabaroski tükürürcesine "Kendini ne halt zannediyorsun? Kibrin hiç değişmemiş seni koca pislik!" dedi.

Francis'in ağzı öfkeyle seyirdi ve ağır yumruğunu Sabaroski'nin yüzüne indirdi.

Bu yumruğu ben yeseydim şuan muhtemelen diğer dünyada olurdum ama Sabaroski hiçbir şey olmamış gibi yüzünü çevirdi.

"Aaa değişmeyen diğer şeyin de kız çocuğu yumrukların." dedi.

Kalabalıktan kahkaha ve tezahüratlar yükseliyordu.

Francis yeni bir hamle yapmak üzereyken bir el yaklaşık bir tonluk yumruğu durdu.

Araya dalan yabancının pelerini düştü ve siyah saçlar göründü.

Sırtı bana dönük durduğundan yüzünü göremiyordum.

Merakla etrafa bakındım.

SESSİZLİK

Sabaroski'nin yüz ifadesi doktorundan ölümcül bir hastalığını öğrenmiş biri gibi endişeli ve korkmuş görünüyordu.

Francis'in yumruk olmuş eli şimdi tirtir titriyordu.

Benim gibi kimin geldiğini göremeyen adamlardan biri konuştu "Hey, ne bölüyorsun şimdi sen?"

Adam yavaşça kafasını çevirdi.

Gözlerinde yırtıcı bir hayvanın gözlerinde görülen o vahşilikten vardı.

DÜK!!

Ağzım bir karış açıktı. Korku film sahnelerinden daha da korkunç bir durum yaşanıyordu.

Konuşan adamdan bir yutkunma sesi geldi.

Heilon, Francis'in elini sertçe bıraktı.

Herkes boynunu eğmişti.

Bunu nasıl başardığını bilmiyorum ama bir ordunun lideri olmak belki de bunu gerektiriyordu. İtaat etmek bizim için bir zorunluluktu o bunu tek bir bakışıyla sağlamıştı.

Çıt çıkmazken öfkeli bir şekilde bağırdı "SİZ BURAYI NE SANDINIZ LAN! BİRLİKTE KILIÇ TUTTUĞUNUZ ARKADAŞLARINIZ, BU KRALLIK UĞRUNA HAYATLARININ SONUNA KADAR SAVAŞTI. BU KRALLIK UĞRUNA CANLARINI VERDİ. SİZ NE YAPIYORSUNUZ? BİRBİRİNİZİ YEMEKTEN BAŞKA BİR İŞE YARAMIYORSUNUZ."

Derin bir sükunet vardı. Adamların yüzü kızardı.

Benim de. O kadar haklıydı ki.

Çok ciddi bir durumdaydık, belki de bu gerginliğimizden dolayı bunlar yaşanmıştı ama yine de asla kabul edilemezdi.

Dük halkanın etrafında dolaştı hepimizin yüzüne baktı ve hışımla alandan ayrıldı.

Adamlar sessizlik içinde etrafa dağılıyordu.

Yemek falan önemli değildi artık. Bunu hak etmiştik.

Sabaroski sonunda yerinden kıpırdadı ve kolumdan tuttup beni sürükledi.

Torric uzaktan her şeye şahit olmuştu ve şimdi peşimizden geliyordu.

Sabaroski sinirle "Yalnız.Konuşacağız." dedi.

Kolumu kavrayan elinden kurtulmak imkansızdı.

Torric endişeyle suratıma baktı.

Başımı gelmemesini söyleyerek salladım.

Seni Seviyorsam Bundan SananeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin