Unveiling the vile behind

13

13

Sinikap kong patulugin muna si Cyren sa kwarto niya at nang makasigurado na mahimbing na itong natutulog, t'saka ko inayos pabalik ang gamit ko na kakalabas ko lamang sa maleta. 

I took off my silk pajamas and changed into jeans and a black t-shirt. Tinanggal ko rin ang mga accessories sa aking katawan na kasusuot ko pa lamang kanina at sinigurado na wala akong naiwan na kahit isa. 

Pinasadahan ko ng tingin ang sarili ko sa repleksyon ng salamin. I made sure I looked like a man again before finally pulling the suitcase down.

Sa totoo lang, binigo ko na naman ang sarili ko. Thinking that I had made a self-promise to myself that I would never again allow my father use me as a puppet. But look at me now, my every move is under control again.

Inaantok kong binaba ang maleta sa harapan ni Ian. It's already twelve o'clock in the morning today. Binalot na ng dilim ang buong kalawakan, at hindi man lang pinagpabukas ni Papa ang pag-utos na papuntahin ako sa camp. 

"Ano namang ganap mo, bakla? Bakit may maleta ka na namang dala?" He frowned as he looked from my eyes to my feet. "At bakit nakapang-lalaki ka na naman, hah?!"

I rolled my eyes. I don't have a choice.

"Ano pa nga ba?" Pagod kong tanong.

"Nag-paalam ka naman ba kay Cyren?" Tanong niya at mabilis akong umiling. "Gaga ka, bakla. Hahanapin ka na naman sa'kin no'n tapos mahihirapan na naman akong mag-hagilap ng pwedeng idahilan—"

"Oo na, ako na magsasabi na pinatawag ulit ako ng boss ko kasi may hindi natapos na gawain. Ako nang bahala. Ikaw na lang bahala ulit kay Cyren, Ian,"

I looked at my wristwatch. Bahagya akong napabuntong-hininga. "Aalis na ako, tatakasan ko lang 'yong curfew."

"Huy, teka!"

"Bye!"

I stood in line for a taxi for ten minutes. Luckily, there was no traffic, so we got to the subdivision fast. Mabuti na lang at alas dos na, paniguradong maging ang nagbabantay para sa curfew ay nakatulog narin. 

As soon as I entered the gate, I immediately frowned when I heard the noise coming from inside. Napatingin agad ako sa orasan at nakita kong alas dos na ng madaling araw.

But they're still awake and loud inside.

I mean, sanay naman ako na gan'tong oras ay gising pa rin sila. Pero hindi gan'to kaingay. Kasi kung matutulog man sila ng alas-tres o alas-quatro ng gabi, nasa kani-kanila na silang kwarto. At mukhang nagkakasaya pa sila sa sala.

I went inside dragging my luggage.

In a moment, I spotted them spread throughout the living room, with ten glasses of various liquids in the center of them. Nakakalat din sa gitna nila ang mga baraha. Their boisterous laughter gives the impression that they are having fun.