Unveiling the vile behind

39

39

I think I can't keep my cool anymore.

"Pakiramdam ko, nagiging garapata na ako dahil sa kakaisip mo sa'kin."

Mabilis akong napatayo mula sa pagkakahandusay sa lapag nang marinig ang boses ni Xion. The glass door opened, and he entered with a little playful smirk on his lips.

"Anong ginagawa mo rito?" Halata ang pagkataranta sa aking boses.

I backed up a step with a sense of panic as his smirk widened and he continued to walk toward me. Halos kapusin na ako sa hininga dahil sa kaba. Siguro kung maririnig niya lang ang lakas ng tibok ng puso ko, kanina pa siya bingi. 

"Taking advantage of what I heard,"

Pinilit kong inarko ang kilay ko habang patuloy na lumulunok kahit tuyo na ang lalamunan. "Ano bang p-pinagsasabi mo?" 

"Oo na, Xion! Gusto pa rin kita!" He mimicked my tone and laughed.

Napakurap ako nang maramdaman ang pag-iinit ng aking pisngi. I took another step back and closed my eyes tightly when I realized that I had reached the wall. But Xion kept stepping forward toward me.

"Hindi ako 'yon! Pwede ba? Umalis ka na rito?!"

"Itatanggi pa, narinig na nga ng dalawang tainga ko," He mumbled to himself and glanced away before looking at me again with those freaking eyes.

Pinanlakihan ko ito ng mga mata. "E-Eh 'di sana tinakpan mo tainga mo!"

"Ayo'ko," Nagkasalubong ang naka-arko niyang kilay. "Kung tinakpan ko 'yong tainga ko, It's like I refuse to listen to the best music in the world."

I clenched my fist, but he clenched his jaw and took his last step forward toward me. Isang dangkal lamang ang layo namin sa isa't isa. Bahagya siyang yumuko para mag-tama ang mga mata namin. I can also feel his hot breath!

"Hin..." Napamura ako sa isipan nang walang lumabas na salita sa bibig ko. I took another deep breath, thinking about what I was feeling inside my stomach. Siguro kung nakikita ko ang sarili ko sa salamin, kanina pa ako nakakita ng kamatis dahil sa namumula kong pisngi.

Tangina... tanggal angas. 

"Yah!" I shouted, keeping my cool. "Hindi naman music 'yung napakinggan mo!"

"They say music is good for the ears, and I found that good for my ears, so it's now music," He leans against me. Mabilis kong pinigil ang hininga ko habang patuloy na kumukurap. "Pwede kang maging songwriter, ako na agad ang first fan mo."

Inarko ko ang dalawang kilay. "Ano bang pinagsasabi mo?! At saka bakit mo ba pinakinggan 'yon? Kita mong pribado—Hindi mo ba alam ang salitang privacy?!"

He bit his lower lip to suppress his smile. Sinipat niya ang magkabilang gilid bago muling bumaling sa'kin. "Hindi ko pinakinggan, narinig ko lang."

"Kahit na!" I roared. Sinikap kong ipakita ang galit kong ekspresyon para hindi niya mapansin ang pamumula ko. Humugot ako ng pwersa. I was ready to step horizontally to avoid him when he grabbed my hand.

May ingat niya akong binalik sa harapan niya. Fuck. This guy was really something.

"Tell it in front of me,"