Gölgeler Ve Mafyalar

4.Bölüm : toplu katliyam

Ömer ismini meriç olarak değiştirdim

" bırakın " biz adamların elinden kurtulmaya çalışırken o sigarasını yakmış bizi izliyordu .
Tamam her mafya böyle yapardı anlıyorum ama niye gülüyor bu vicdansızın oğlu.

" Tamam anlatıcam durun " maalesef anlatmalıydım zaten her türlü ölücektik değil mi?

" açelya yapma onlar her türlü bizi öldürecekler zaten " çok sağol tolga ben bilmiyordum değil mi ?

" anlatıcam diyorum duymuyormusum be "
Tolgayı duymazdan geldim .

" getirin kızı " adam beni ona doğru götürdüğünde tam karşısında durduk . Beni tutan adam ayağıma sertçe vurarak onun önünde eğilmemi sağladı . Kafamı kaldırdığımda arkasında daha yeni gelen adamları gördüm. 

" anlat bakalım ucube "

" bana ucube deme " ucubeye benzer bir yanım varda ben mi bilmiyorum acaba .

" anlatıcakmısın yoksa önce arkadaşlarını sonra da seni atalım mı " bu adamı ilk fırsatta boğacam .

" bizden başka kimse yoktu orda bizde tesadüfen gördük sizi zaten "

" öylemi " tek kaşını havaya kaldırdı sanki bir şey saklıyordum gibi ama söylediğim  her şey doğruydu. 

" sarı saçlı kızı atın aşağı "

" yemin ederim başka kimse yoktu " dedim

" doğru söylüyor kimse yoktu bir tek biz vardık " mine kendini kurtarmaya çalışıyordu. Elini kaldırarak adamlarını durdurdu .

" kamera kayıtlarına bak görürsün bizden başka kimse yoktu " adam eğilerek benle aynı hizaya geldi .

" bakıcaz zaten ama siz o zamana kadar benim esirimsiniz " arkasındaki sarı saçlı adam cebinden elektronik şok cihazı çıkararak bana doğru yürüdü.

" sakın onu bana uygulamayı deneme "

" uygulamaktan çekinme furkan " beni tutan adamdan kurtulmaya çalışıyordum o şoku yemek istemiyorum .

Beni tutan adam karnıma tekme attı ben karnımı tutarken yüzüme yumruk atıcaktıki
Elini tutup büktüm . Ben adamla uğraşırken furkan denen o adam şoku boynuma yerleştirdi.  Ben yere yığıldımda gözlerim yerde yatan 3 bedeni gördü. 

Onlar şok mu yediler yoksa öldüler mi ?

Bayılmak üzereyken " öldüler mi " dedim cevap gelmedi .

Biri ışıkları açsın lütfen

Bir kaç saat sonra

Uyandığımda başım dönüyordu . Bu yediğin şokun etkileriydi . Kendimi kaldırınca pencerenin önünde birini gördüm elinde bardak vardı ama içinde ne olduğunu ayırt edemedim .

" kimsin sen " bana doğru döndü bu o adamdı ismini bilmediğim ajan kılıklı düşman.

Yataktan hızlıca kalkınca gözlerime karanlık çöktü önümü göremedim yatağa düştüğümde yanıma geldi bana iyimisin diyeceğine elindeki bardağın içindeki suyu bana döktü . Böylece bardaktakinin ne olduğunu anladım.

Attığı suyla kafam kapıya döndü.  Îste kaçmak için bir fırsat Adam bana bakarken ben yatağın diğer tarafından kapıya doğru kaştum . Kapıyı açıp çıkacaktım ki eliyle kapıyı kapattı .

Ben daha ne olduğunu anlamadan o ellerimi tutup beni duvara yasladı.

Ya ben ajanlığı en iyi şekilde bitirmiştim . Benim ajanlığım niye buna yaramıyor .

" çok salaksın " ellerimi kendime doğru çekmeye çalışıyordum ama imkansız karşımda ki adam boğa gücündeydi.

" bırak beni " ya belki gerçekten salak olabilirim karşındaki adam mafya bırak desen bırakır mı sence .

Bıraktı bu adama acaba öl desem ölürmü
Denemekten zarar gelmez .

" öl " adam bana kaşlarını çatıp bakarken ben her dediğimin gerçek olmayacağını anladım .

" ne diyorsun sen "
" bırak dediğimde bıraktın öl dediğimdede ölürsün sandım "

Elimden tutup beni yatağa fırlatdığında kendisi dışarı ya çıkıp kapıyı kilitledi . Olduğum yerde durarak .

" insan bari sohbet eder " dedim .

Yataktan kalkıp etrafa baktım. Oda bomboştu bir yatak ve bir tanede dolap vardı .

Kapı açıldığında içeri eline yemek tepsisiyle bir kadın girdi .

Kadın " yemek getirdim sana " dedi . Yemeği yatağa bıraktı . Kapıyı tam kapatacaktıki " güzel kıyafetler seçmiş meriç bey " dedi ve gitti kapıyı kilitlemeyi unutmadı . Üstlerine baktığımda üstlerimin değiştiğini gördüm. Bu üsler benim değildi yoksa o adam mı giydirdi bunları . Bunları düşünürken aklıma mine , rüzgar ve tolga geldi  . Kapının yanına giderek kapıya vurdum .

" acın şu kapıyı!!" Diye bağırdım.  O kadar çok bağırmıştım ki boğazım ağrımıştı ama açan olmamıştı .

Odaya göz gezdirdigimde burdan kaçmam için tek şanssımın pencere olduğunu anladım .pencerenin yanına giderek aşağıya baktım.  Aşağıda kimse yoktu. 

Elbise dolabının alt çekmecesine çıkartıp
Pencereye fırlattım . Pencere büyük bir gürültüyle kırıldı.  Kimse gelmeden önce pencereden atladım ben yerle buluşurken pencereden o adam baktı meriç ' di sanırım.

Koşarak ordan uzaklaştım.  Köşeyi döndüğümde gözlerim doldu çünkü arkadaşlarımın hepsi karnını tutuyor ve kan kusuyorlardı.  Onların yanına koşarak gittim .

" mine "

" açelya çok kötüyüm yardım et "

" edicem hepinize yardım edicem bekleyin"

Arka mı döndüğümde meriç ordaydı. Yanına gittiğimde gözümden bir damla yaş aktı .

" lütfen onlara naptıysan kurtar nolur "

" canım istemiyor ama " başlarım canına

" yalvarıyorum kurtar onları "

Rüzgâr " açelya yalvarma şuna " dedi . Zorlukla söylemişti . Onlara döndüğümde tolganın hareketsiz yattığını gördüm. Onun yanına giderken ağlamaktan gözlerimin kıpkırmızı olduğuna yemin edebirdim .

" tolga lütfen uyan arkadaşım lütfen uyan " dedigimde artık hıçkırarak ağlıyordum. 

Meriç'e dönerek " lütfen yardım et " dedim tekrar . Mine'ye ve rüzgar' a baktığımda onlarda hareketsizfi artık.  Ayağa kalkıp tekrar meriç'in karşısına dikildim .

" kurtarmak için neyi bekliyorsun sen "

" ölmelerini " dedi acımasızca. Belindeki silahı hızlıca alıp kafama doğru tuttum .

" onlar yaşamayacaksa bende yaşamam o zaman " ağlıyordum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Meriç ne yapmaya çalışıyordu bilmiyorum fakat ben artık bir şey anlamıyorum ben arkadaşlarımı istiyorum . Yerde yatan arkadaşlarımı değil karşımda ayakta olan arkadaşlarımı istiyorum. Eğer onlarda ölücekse yaşamam için her hangi bir sebep kalmadı .
tetiğe basacakken elimi tutmasıyla kurşun kafama değil omzuma girdi.  Silahı elimden alıp yere fırlat dı . düşmemek için beni belimden tuttup

" sen salaksın ucube " Dedi

Ömer ismini meriç olarak değiştirdim

Lütfen beğenip yorum atar mısınız bide takip lütfen canlar