Yürek Davası(Asmin)

05.05 SOĞUK DUVAR

Keyifli okumalar :)
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin🕊️

Soğuk duvaralar arasında geçirdiğim her saniye daha cok üşürdü bir çocuk, ben ise yerimden kıpırdamıyor ateşim var gibi yanıyordum.

Korkularım vardı benim kendimden büyük korkularım, korkularım benim içimi yiyiordu. En büyük korkum oydu. BABAM

Belki de binlerce kişinin, binlerce çocuğun en büyük şanssızlığı babasıydı benimde babamdı, bir kızın ilk sevdiği babası olmalı benim gibilerin şanssızlığıydı.

Baba olmak için bir defa değil bin defa düşünün acaba onlara layık bir şekilde sevgi göstere bilecek miyiyiz?

Asmin karaçay:
   Acı dolu konağa mahkum küçük kız

Soğuk yer zeminin vücuduma değmesi beni üşütmüyordu daha doğrusu vücudum da sıcaklık ile yer zemininin soğukluğu savaş veriyordu.

Vücudumda ki terler vücudum da süzülüyordu. Gözlerim açık değildi hafif aralıktı kalkmaya çalıştım ağrılarım izin vermedi yaralı güvercinim de yoktu.

Hafif aralı gözlerimden gördüğüm kapının açılması ile birlikte odaya siyah önleri uzun kundura ayakkabı ile içeriye biri girdi bana doğru adım atarak yaklaştı karın bölgeme doğru ayağı ile beni çevirdi babamdı.

“Gelin şu kızı alın şuradan.”dedi içeriye koşarak abim ve Şevval abla girdi onları göre biliyordum ama bulanıkdı etraf abim bana doğru eğildiğinde babamın topuk sesleri odadan uzaklaştı.

”Kardeşim bir tanem.”dedi saçlarımı arkaya atarak.
Beni tutup kaldırdı başımı göğsüne yasladım. “atesi var Şevval abla.”dedi beni o soğuk odadan çıkararak,

Onları görmek için gözlerimi daha çok açmak istedim ama açamıyordum bulanıkdı gözlerim açamadım ama görüyordum yüzlerini,

“Abi üşüyorum, çok üşüyorum,” dedim gözünde ki yaş yüzüme düştü,“Abicim iyi olacaksın,”dedi hafif yutkundum.

“Abi ölürsem, seni arkamda bırakmış olur muyum?”dedim odama girmişti beni yatağa uzandımıştı yatağımın çökmesi ile bir kenarına da o oturmuş elimi ellerinin arasına almıştı.

“Ne ölmesi, sen ben mutlu olucaz.”dedi diğer elim ile öksürurken ağzımı kapatmıştım. “Uyumak İstemiyorum ama gözlerim kapanıyor,”dedim elimi serbest bıraktı iki eli ile yüzünde ki yaşları sildi.
“Uyu küçük meleğim,” dedi gözlerim kapandı.

Vücudum da sadece soğukluk hissediyordum, hissettikçe titreme geliyordu hissediyordum, ama gözlerimi açamıyordum duyuyordum açamıyordum.

Hafif sesler uzaklaştı, kapı sesi geldi ve kapı kapandı.

Göz kapaklarım hafif aralandı yüzüme güneş ışığı vuruyordu eşsiz ve yeni doğan güneşin ışığı.

Güneş o kadar parlakdı ki yeşilliklerim dayanamıyordu bu eşsizliğe hafif çevirdim kafamı güneş döndüğüm tarafıma hafif vuruyordu saçlarımın sarılığı hafif ortaya çıktı, acı bir yüz ifadesi ile kalktım kenarda duran sürahiyi aldım bardağa hafif su döktüm. İçtiğim su boğazımdan geçtikçe acı hissedebiliyorudum karın bölgemde ki ağrı ile ayağı'ya kalkmaya çalıştım.

“Asminim nereye,”dedi kapı açılıp yanıma gelerek abim kolumdan tuttu ellerim sıcaklığa değdi soğukdum vücudum hep soğuktu.“Annem gibi soğuksun,”dedi hafif sırıttı. Yüzüne baktığım da hafif çıkmış sakalları oldukça mükemmel gösteriyordu. “Annemde soğuk bir kadınmış desene, ama oda kesin bedeni soğuk olsada sıcacık bir insandır.”dedim