GİZLİ

13.Bölüm - Biliyorum

"Vurma bana " diye bağırıyordum ama hâla vuruyordu neden? Ben daha 8 yaşındaydım , bir suçum mu vardı , sürekli ağlıyordum çünkü üzerimdeki morluklar canımı acıtıyordu,  kapıyı kapatarak gitti. Ben kaldım acılarımla ve yaralarımla,tek başıma bu oda da ...

Gizli

13.Bölüm- Biliyorum
"Biliyorum ya da bilmiyorum"

Ben hiç bir zaman o görüntüyü aklımdan çıkaramadım. 8 yaşındayken gözlerimin önünde bir cinayet işlenmişti. Ben gördüm diye beni kaçırıp bana şiddet uygulamışlardı mavi neon ışıklarda . Bu ben de iyice travmaya döndü, ve 19 yaşında bir okulda mahsur kalarak, bir ceset gördüm, tanımadığım insanlara güvendim. Çünkü yalnızdım, sadece yalnız...

Gözlerimi açtığımda kendimi bir bodrum katında gördüm.

Adım sesleri geliyordu. Her yerim acıyordu, sahi ya en son ne olmuştu. İyice etrafıma baktığımda bir anda mavi neon ışıkları yanmaya başladı.

Hayır, bu olmamalıydı...

Bir anda kalbim sıkıştı, ve merdivenlerden iki adam geldi.

"Uzun zamandır görüşmüyorduk. " Evet amcamın adamlarıydı bunlar.

"L-lütfen " dedim, sesim titreyerek çıkmıştı, galiba nefes alamıyordum.

"Nefesini tutuyorsun, salak" dedi

O deyince nefesimi verdim. Sahi ya ben kimdim, bana şiddet uygulayan babam mıydı yoksa beni kaçıran adamlar mıydı.

Tabii 19 yaşımda iki kez kaçırılıp ilkimde amcamın kaçırması, ikincisinde de amcamın adamları kaçırmasıydı. Bu durum komiğime gidiyordu, ve ben bunları düşünürken bir deli gibi kahkaha atıyordum. Adam anormal bir şey görmüş gibi bana bakıyordu.

"Iı sen iyi misin? " dedi, evet bunu sormuştu.

"Şuan seni hemen öldürüp buradan gidebilirim, biliyorsun değil mi? "

"Ne! Beni öldürme lütfen, ben daha yeni evliyim hem, lütfen hayatımı bozma"
Böyle bakınca bir masum çocuğu andırıyordu.

"Tamam, ama bir şartla."

"Tamam ne şartıysa yaparım."

"Bana yardım edeceksin."

"Ama ya-" derken sözünü kestim.

"Ya yardım edersin, ya da öl-"

"Sus, tamam mı yardım edeceğim."

"Hah şöyle adamım sözümüzü dinleyin biraz."

"Ay, kızım seni dinleyemeyeceğim seni çözüyorum ve git buradan Allah aşkına, ben bir yolunu bulup kaçtığınu söylerim, beni biraz da döverler bu kadar yani."

Dedi ve beni çözdü hâlâ şaşkınlığımı atamamıştım.

Sonra o evden sallana sallana çıktım. Hiç kaçırılmamış gibi evet, ben de normal insanım be

Evet Nehir sen anormal değilsin, asıl onlar anormal insanlar...

Ay sus be iç ses , sende ya!

Telefonumu verdiği için telefonuma baktım, bu arada ..

Ben bugün kaçırılmamışım, tam tamına 2 hafta 5 gün 4 saat 23 saniye 54 salise boyunca kaçırılmıştım. Evet bunu hesaplamıştım, matematiğim lazım olduğunda çalışmıyordu, fakat böyle gereksiz şeylere çalışıyordu. Kesinlikle kafam normaldi(!) .

Bir anda karşıma siyah sweetli bir adam çıktı korkunç bir gülümsemeyle bana bakarken amcam olduğunu anladım ve rahatladım.

Bir dakika amcam mı?

Bir anda çığlık attım, sonra yoldan geçen kişiler delirmiş galiba dediler, görmüyorlar  mıydı?

Kafamı arkama doğru çevirdim, kaçabilir miyim diye sonra önüme döndüm. Sonra tekrar önüme döndüm.

"Burada siyah sweetli bir adam vardı, " dedim

Sonra birisi benim kolumdan çekiştirerek yürütmeye başladı. Korkmuyordum çünkü sürekli kaçırılıyordum kimse beni kurtarmıyordu ve beni sürekli salıyorlardı, hem kaçırıp hem de beni serbest bırakıyorlardı. Bir dakika!

Kafama yeni jeton düştü birisi beni mi kurtarıyordu da beni serbest bırakıyorlardı.

Elimi götüren kişi kızdı ve sarışındı, arkasını dönüp bana baktı. Bu kişi Zeynep'ti

"Kızım sen iyi misin, seni çok merak ettik, seni bulmaya çalıştık," dedi ve bana saruldı ben de ona sarıldım.

"Seni kurtaranı biliyor musun?" dedi kollarını sırtımdan ayırırken.

"Biliyorum, ya da bilmiyorum," dedim.

"Berk, ona ne oldu bilmiyoruz ama yanımıza bile gelmiyor artık yüzümüze baktığı yok, yeni arkadaşlar da edinmiş."

"Ne oldu? , niye oldu? , nasıl oldu? " diye art arda sorular sordum.

"İyi iyi merak etme sen dee," dedi de harfinin e ' sini uzatarak.

"Ne dee si ?" diye soru sordum.

"Sen Berk'i seviyor musun? " diye hemen ortaya lüzumsuz bir soru sordu. Ben mi Berk'i tövbe asla olmaz, eğer seversem kalp nakli yaparak sevmemiş olurum.

"Tövbe de Allah yazdıysa bozsun," dedim.

"Niye ne var ya, çocuk yakışıklı mı yakışıklı, sen de güzel misin güzel, uyumlu bir çift olurdunuz bence, hem ben Berk'i senden başka kızları yakıştıramıyorum."

"Başka kızlar mı? "

"Aman neyse boş ver, " diyerek beni yine itelemeye başladı. Bu sefer bir arabaya bindik.

***

Bir şey demek istiyorum, şimdi bu hikayenin konusu bir gizli odada ceset bulmak değil, farkındaysanız o olaya bile artık girmemeye çalışıyorum. Bu hikayede Nehir'in bilinmeyen bir geçmişi olması hatta kitabın ismide bundan geliyor , geçmişimiz bile GİZLİ,bunu Nehir'in bile bilmemesini açıklayacağım, zaten bütün bunlar sadece tesadüf değil, öyle bomba şeyler okuyacaksınız ki şok geçireceksiniz, uzun zaman yazmamamın sebebi ise kendimi geliştirmem gerek olduğu için. Konumuza gelelim hıh,  bir gizli odayla birlikte cesetin bulunması bizimkilerin bir araya gelme sebebi. Bunu söyleyebilirim, hikayemizin konusunun bu olmadığı kesin. Hatta bu hikayenin ve Felaketin sonunu bile ayarladım..