Uyanıyorum ama tam değil. Gözlerim hafif kapalı gibi ve etrafı bulanık görüyorum. Tek ışık kaynağı depo kapısının kilidinden gelen küçük bir ışık. Gözümle buluşmadan kenardan ilerliyor. Kalkmaya çalışıyorum ama dermanım yok. Azcık daha uyusam kendime gelirim diye düşünüp uyuyorum.
15 DK SONRA
Yavaşca gözlerimi açıyorum amayerde değilim. Birinin ellerinde gidiyorum. Kafam o kişinin beline geldiği için suratına bakamıyordum. Kapıyı açıp dışarı çıktık. Güneş tam suratıma vurduğu için yüzümü buruşturdum. Az daha ilerledikten sonra bir arabaya bindik. Ars mı diye düşünürken arabanın kokusu farklı olduğu için Aras olmadığını farkettim. Arabanın kokusu bir farklıydı ve bu beni etkilemişti. Yavaş yavaş kednime gelmeye başladım. Beni tutan kişe sürücünün yanındaki ön koltuğa oturttu. Camlar her zamanki gibi filtreli olduğu için, içerden dışardakiyi göremiyordum. Neyse 2 saniye sonra arabaya binecekti ve onu görecektim. Ve beklenen an geldi. Beni kucağına alan kişi arabaya bindi. Onu görünce heyecanlandım. Tanışacağım için. İlginçdi. Kaç gündür sırrını sürdüğüm kişi şuan yanımdaydı ve hiçbirşey olmamış gibi arabasını sürüyordu. Evet tahmin ettiğiniz gibi yanımda MANOLYA oturuyordu.
''Selam''
''Selam'' dedi. Sesi kalın ve güzeldi. Aklımda güzel bir tını bırakıyordu. Hoştu.
''Ben Birce''
''Biliyorum'' fazla umursamaz gibi bir hali vardı ama bir yandan da sabırsızlanıyor gibiydi.
''Nereden biliyorsun?''
''Hepsini yeri geldikçe öğreneceksin. Merak etme''
''Tamam. Adın gerçekten Manolya mı?''
''Evet.''
''Neden?''
''Açıklayamam.''
''Beni nereden buldun? Nereden anladın tecavüze uğrayacağımı?''
''Geceleri seni takip ediyorum. EĞer başına birşey gelirse diye.''
''Hmmm neden maske takıyorsun?''
''Çok soru sordun. Hepsini ileride öğreneceksin dedim'' pislik. Erkekler işte hepsi aynı değil mi? Bende Manolya başka zannediyordum.
''Nazlı neyin oluyor Öz kardeşin mi?''
''Kardeşim ama öz değil kanka olarak kardeşim. O her şeyimi bilir.''
''Hımmm neden benimle ilgileniyorsun?''
''Çünkü senin bilmedğin şeyleri biliyorum ben. Babanla ilgili babanın işleriyle ilgili. Hepsini biliyorum.'' Babam diyince. Babamında işin içinde olduğunu anladım.
''Anlat ozamann!''
''Yeri geldiğinde şuan olmaz'' sinirlenip üzerine atladım ve maskesini çıkardım. Bir umutla suratına bakarken kahkaha atıp
''Böyle yapacağını bildiğim için ard arda maske taktım'' kahkaha atması benimde gülmeme neden oldu. Çok güzel gülüyordu. Birde suratını görsem tam olacaktı. Bizim evin önüne geldik.
''Hadi in''
''Teşekkür ederim. Bir daha ne zaman görüşeceğiz?''
''Ben nezaman olduğunu biliyorum'' dedi ve son hızla arabanın gazına basıp ilerledi. Olduğum yerde kaldım. Sevinçliydim. Manolyayla tanışmıştım. Sonundaaa. Layla layla lay lay şarkımı söyleyerek seke seke eve girdim. İçeride bir çeşit babam bekliyordu.
"Sınırlarını zorluyorsun ama!" diyerek çığırından çıktı. Bu sefer haklıydı. Suçluydum. Kabul ediyorum.
"Özür dilerim" diyerek başımı öne eğdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MANOLYA
Teen FictionBana doğru koşarak geliyordu. Simasını göremediğim bu kişi gerçek biri miydi, yoksa sadece beynimin bana oynadığı aptal bir oyun muydu? Yanıma geldi ve bana sarıldı. Sarılırken acaba gerçek bir kişiyemi sarılıyorum diye bir şüpheye kapıldım. Simasın...