MANOLYA

♓11♓

ARKADAŞLARR BANA AFİS YAPABİLECEK VARMI YAPABİLECEK OLAN BANA ULAŞSIN SEVE SEVE YAYİMLARİM.

Hadi canım oha yoksa bana sürpriz yapıp suratını mı göstereck? Yaklaştım, aramızda daha çook mesafe vardı. O ara Nazlı beni gördü ve hemen Manolyaya bir işaret yapıp maskesini suratına geçirdi. İçimden küfürler yağdırarak masaya ilerledim. İkiside kahkaha atmıştı. Nazlının gülüş tarzı ne bileyim çok güzeldi. Gülmeyi iyi biliyordu. Masaya gelince Manolyanın karşısına yani Nazlı nın yanına oturdum. Nazlı kolunu omzuma atarak sarılır haraket yapıp

"Canım ya ne kadar da heyecanlı gelmişti. "
Bende gülmeye başladım. Görüyormusunuz insan gülünce tüm üzüntülerini unutuyordu.

"Eveeet en baştan anlatın bakalım. Özellikle şu maske olayını"

"Hoop orda dur bakalım. Maske olayını ve birçok olayı anlatmayacağım sadece burun kanama olayı"

"Onada razıyım yeterki seni azıcıkda olsa tanıyayım" dedim gülerek.

"Ha Nazlı sende kendinden azıcık bahsetsen" diyerek Nazlıya baktım. Gözlerini ileriye dikerek

"Daha vakti değil" dedi

"İyi başla bakalım Manolya"

"Şimdi öncelikle burnumun kanamasından bahsedeyim. Zaten tek ondan bahsetçem.
Bende gençlerde görülen Akut Lösemi hastalığı var bu hastalık. Kanda lökositin yüksekliğiyle oluşuyor ve surekli ya da bazen kanamalara neden oluyor. İlk tedaviye gittiğimjzde doktor 1-2 aya kalmaz ölürsün demişti ama ben savaştım yine ölmedim" dedi gülerek demek ondada hastalık vardı. Peki ya neden hiç söylemedi. Valla Allah yardımcısı olsun ne diyeyim?

"Allah yardımcın olsun " dedim elimle omzunu ovarak . O da eliyle elime dokunup

"Teşekkür ederim"dedi hıçkırarak. Sanırım ağlıyordu. Çok sulugöz bir çocuk. Hemen yanına gidip sarıldım sonra geri çekildim.

''Kaç yaşındasın?''

''Senden bir yaş büyük Lise 4 e gidiyorum.''

''Hımm''

''Böyle işte ama daha dur ben sana ileride birsürü şeyi açıklayacağım. Birsürü..'' diyip bana baktı. Gerçi baktı mı bakmadı mı anlamadım ama maske bana doğru durduğu için baktığını varsayıyorum.

"İyi ben kalkayım ozaman" diyip ayaklandım ve kapıdan dışarı çıktım. Şaşkındım derin bir nefes alıp yürümeye başldım gözlerimin dolmasıyla adımlarımı nedensizce hızlandırdım. Ta ki suratımı parfümünü hatırladığım birine çarpınca. Karşımda furan Arasın mavi gözlerine dik dik baktım.

"Ne işin var burada"

"Sanane " dedim.

"İyi hadi bye bye"

"Biyerlere gidelim mi canım acayip sıkıldı" dedim. Durdu ve arkasını döndü suratına muzip bir gülümseme yerleştirmişti.

"Bana çıkma teklifi mi ediyorsun?" dedi anlık bir şoktan dolayı koluna yumruğumu geçirip

"Y-ya saçmalama "

"O zaman bana yürüyorsun" sinirlenip döndüm ve yürümeye başladım. Omuzumdan beni döndürerek

"Ya tamam tamam nereye gidelim?"

"Öncelikle şu bana dediğin laflardan dolayı bir özür dile" bende iyice manyaklaştım, hem çocuğu davet ediyorum. Hemde özür dilemesini istiyorum. İşte zekilik

"Uff taam özür dilerim" diyip yürümeye başladı coolcuğum. Çocukca adımlarımda zıplayarak bende yanına gittim.

"AVM ye gidelim" dedim gözlerimi parlatarak.