MANOLYA

♓1♓

Hepimiz Hakimin ne diyeceğini bekliyorduk. Annemin gözleri dolmuştu. Babam ise çok sevinçli duruyordu. Ağzına çakasım geliyordu. İçimdeki kaba beni susturup Hakimi dinlemeye koyuldum."Yaz kızım, Elif hanımla İbrahim bey in şiddetli geçimsizliklerinden dolayı onları boşuyorum" Üzülsem mi sevinsem mi anlayamıyorum. Bir yandan annemin dolu gözlerine bakıp üzülüyor. Bir yandanda babamdan kurtulacağım için seviniyordum. Saçlarımı geri atıp beklemeye başladım. Hakim bey "Biraz mola verelim ondan sonra kızımızın annede mi babada mı kalacağına karar veririz" Her ne kadar içsesim 'Zaman kaybı olmasın zaten annemde kalacağım' dese bile kurallara uymak zorundaydım. Annemin koluna girerek-ona destek olurcasına- babama pis bakışlar atıp dışarı çıktım. Hemen bir bank tutup annemle oturduk. Avukatımız Emre bey yanımıza gelip"Korkmayın kızınız Birce hertürlü sizinle kalacak" annem buruk bir gülümsemeyle teşekkür etti."Bare kızım benim yanımda olsun" böyle diyince anneme sıkı sıkı sarıldım"Ben seni bırakırmıyım Elif Hanım? Benden bıkana kadar seninle olucam" hafifiten gözlerim doldu ve o arada babam yanımıza geldi. İç sesim siktir git desede "ne var" dedim. "Saygılı ol kızım ben senin babanım"
Hıhı belli oluyor demek isterdim. Sadece sustum. Bazen susmak en faydalısıdır. Susmayarak babamı takmıyordum ve bu onu içten içe sinir ediyordu. Hani 'göt etmek' diye bir laf vardır ya hah aynısı babam için oldu. Bildiğin göt oldu ve yanımızdan ayrıldı. O arada duruşmanın başlayacağı duyurusu yapılıyor ve anneme destek olarak yerlerimize geçiyoruz. Hakim bey tokmağı vurarak sessiz olmamızı söylüyordu. Hakim bey "Evet şimdi Birce kızımızın kimde kalacağına karar vereceğiz. Öncelikle Birce kızımıza soralım. Annenlemi yaşamak istiyorsun babanla mı?" Sorumu bu tabiikide annem diyip kabalık etmek isterdim ama içimdeki öküz Birceyi ortaya çıkarmak istemiyorum. O yüzden"Annemle kalmak istiyorum Hakim Bey"dedikten sonra babama bi thuglife yaparcasına bir bakış attım. Annem ise sevinçten ağlıyordu. Hakim bey yanındaki arkadaşlarıyka iki dakika bir konu konuştuve ardından"Bircecim sen her nekadar annenle kalmak istesen bile annenin bir mesleği yok yani sana bakacak bir parası yok fakat baban meslek sahibi" sıçtım sıçtım abi bildiğin sıçtım eğer babamla yaşarsam hayatım berbat olur. O arada Hakim Bey devam etti "Bu yüzden annen meslek sahibi oluncaya kadar babanla hayatına devam edeceksin. Tabiiki her haftasonu annene gidiceksin. Evet duruşma bitmiştir" diyerek odadan çıktı. Babama bakınca daha deminki yaptığım thuglife gülüşünü şimdi o bana yapıyordu. Adi herif. Te allahım ya . Annem hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Yanına gittim. "Merak etme anneciğim elbettki meslek bulacaksın ve yine beraber olacağız sıkma canını hem haftasonlarıda görüşeceğiz" her nekadar güzel bir konuşma yapsam bile annem anlayamıyordu. Bana sonkez sarılıp "Hergün beni ara gecelere kadar kalma yatmadan önce sütünü iç" başımla onayladım. Annem avukatıyla birlikte çıktı. O sırada babam olacak adam yanıma geldi."Çıkalım mı tatlım" ağzına patlatmak istiyordum ama yapamadım. Beni engelleyen birşey vardı. Onaylayarak babamla birlikte arabaya yürüdük ve yola koyulduk. Babam bir villada yaşıyordu. Holdingin sahibi olduğu için sürekli takım elbiseliydi. Zaten benim babamı sevmememin nedeni bana vakit ayırmamasıydı. Oysaki annem hiç öyle biri değildi. Bana değer verirdi. Her konuda destek olurdu. Benden utanmazdı. Kimseye karşı övmezdi. Öyle bir kibar kadındır. Bende zaten kendi halimde kulaklığımla yaşayan bir lise 2 öğrencisi olduğum için fazla aile olaylarına karışmıyordum. Kendi kendime böyle düşünürken babam" Acıktıysan birşeyler yiyelimmi" iç sesim git lüx bir lokantaya adamın parasını sömür be kızım dese bile ben iç sesim kadar kaltak biri değildim. Ters bir cevapla,"Hayır evde yiyeceğim" dedim. Birşey söylemedi. Eve geldik. Direk odama çıktım ve elime telefonumu alıp, en yakın kankam olan Pelin' e mesaj attım

'Kanka bizimkiler boşandı' mesajı attıktan bir dakika geçmeden cevap geldi. Pelin öyle bir kızdı anında cevap verirdi.

'Ne diyeyim kankacım yeni hayatında sana başarılar diliyorum'

Attığı mesaja güldüm ve gülücük mesaji atıp en sevdiğim kitabın 3.serisini elime alıp tam başlayacağım sırada babam "Bircee kızım aşağı gelir misin?" sorusuyla tüm heyecanımı kaybederek aşağı paytak adımlarla indim. Busefer "kibar bir şekilde" "Efendim" dedim ve babama karşı bukadar kibar olduğuma şaşırarak ne demesini bekledim. "Malum 2 sene sonra üniversite sınavına gireceksin. Bu yüzden Özel liseye yazdırdım seni yarın başlıyorsun" sinirli bir tavırla "Bana bir soraydın. İstiyor musun diye" cırladım. "Kızım bak" diye lafa girdi fakat ben bağırmaya başladım"Ya bana bir sorsaydın diyorum ya yada bekleseydin şu yıl bitseydi kafan almıyor mu nasıl alışacağım ben yeni okula Pelini nasıl bırakırım". Bağırarak"Saygılı konuş!! Ben senin babanım ve bu evde yaşıyorsan ben ne dersem o olucak şimdi odana" diye sinirlendi."Aman senle yaşamayı çok istiyordum sanki ben" cümlenin sonuna güzel bir küfür yerleştirirdim ama ağladığımdan ne yapacağımı anlayamayarak odama çıktım ve hünküre hünküre ağladım. Dalmışım ve öylece uyuyakalmışım. Babam kapıya vurarak"Kalk artık yeni okuluna geç kalmak istemezsin" sinirle kalktım. Daha okul kiyafeti almadığımm için normal birşeyler giyip kahvaltı masasına oturdum. "10-A sınıfındasın" dedi babam. Onayladım"Hadi çıkalım" dedim. Biraz afalladı . "Tamam çıkalım" 15-20 dk sonra yeni okuluma vardım. Acaba Pelin beni göremeyince napıcak. Okulu sevmiyordum ama derslerim nedense hep iyidir. Hele ingilizcem müthiştir. Neyse benimde böyle bir yapım var. Babam arabayı durdurdu."Gelmemi istermisin?" "Gerek yok." "Peki" diyerek yanagımı öpmek için uzandı fakat, öpmesine fırsat vermeden arabadan indim. Ve girişe yöneldim. Kenarda bankta oturan bir grup çocuk bana laf attılar."Oo güzel bayan nereye böyle" aslında bu sefer içimdeki öküzü cıkarcaktım. "Farkında değilsen şuan okuldayız. Sence okuldan başka nereye gidebiliriz?". Yanlarındaki birkaç çocuk hep bir ağızdan "Ooooo" çekerken yanlarındaki "cool" duran çocuk."Rahat bırakın lan kızı" diyerek beni korudu. O sırada bende okula yönledim. Duyduğum kadarıyla çocuğun adı Aras tı. Cünkü yanındakiler ona öyle demişti. Adı kadar cool olan Aras...
İlk ders tarihti. Hoca geldi . beni tanıttı. Yerime geçince "cool" olan Arasında bu sınıfta olduğunu gördüm. Bana bakmıyordu bile. Zaten umrumdada değildi. Zil çaldı. Direkt hoca çıkmadan ben çıktım. Özel okul havası sıkmıştı beni. Kantinin orda ayakta beklerken "cool" Arasımız geldi."Selam güzellik". İyi davranıyordu, hoş çocuktu. Ama sen sen ol Birce yüz gösterme diye iç sesim öğüt veriyordu. "Ne var" diye tersledim."Aa hadi ama seni korudum bugün, borcun var bana onu ödeyeceksin" dedi. Anlamamıştım. Fakat dudağıma yavaş bir şekilde yaklaşıyordu. Dudağındaki piercing çok hoş duruyordu farkında olmadan kendimi kaptırıyordum....

İlk deneyimim okursanız sevinirim. Oyuncuları ileride koyacağım. İyi okumalar