උදේ මං හිටියෙ අපෙ මහ ගෙදර මගෙ කාමරෙ. නැගිටල ගිහින් ජනේලෙ ඇරියම පේන පරිසරය ඉස්සර වගේමයි. තාමත් වෙනසක් නැ. වෙල් යාය කිසිම වෙනසක් නැ.
ලොකු ම ලොකු මාලිගාවක් වගේ වලව්ව අලුත් කරල හැදුවට ඒ පරිසරය වෙනස් උනේ නෑ. ඒත් ඊයෙ රෑයින් පස්සෙ මගේ හිත නම් මාත් එක්ක හිටියෙ නැ. ඒක හරියට නරක හීනයක් වගේ .
මං ගෙදර එද්දි ටිකක් රෑ උනා. අභි අයියත් එක්ක කන්න ගියානෙ. මගෙ වදේටම එදා අර වැස්ස දවසෙ කාපු සයිවර් කඩේට මාව එක්කන් යන්න උනා එයාට. මට මාර උවමනාවක් තිබ්බා ඒකෙන් ආයෙම කන්න. අපෙ ගෙවල් පාරට හැරෙන හන්දියෙම තිබුනත් තනියම යන්න නිකන් මොකක්ද වගේ. උවමනාවක් තිබ්බ නම් අනුධ එක්ක හරි යන්න තිබ්බා. ඒත් ඉතිං අභි අයියා එක්කම යන්න ඕන උනා මට.
රෑ අනුධ මට කලින් ආව. මං ඌට කිව්ව මං එන කල් ඉන්න එපා කලා නිදාගන්න කියල . ඒත් මං එද්දිත් ගෙදර ලයිට්ස් ඔන් කරල දොරත් ඇරල තිබ්බා. ඊටත් වඩා කාර් එකක් නවත්තල තිබුනා ගේ ඉස්සරහ. අනුධ දන්න කව්රු හරි වෙන්න ඇති කියල හිතලා මං ඒක එච්චර ගනන් ගත්තෙ නෑ.
අභි අයියා ආවනෙ මාව ඇරලවන්න. දොරකඩ ට ඇවිත් එයා මට හග් එකක් දීලා නලලට හාද්දකුත් දීලා
"පරිස්සමෙන් ඉන්න මැණික good night"
කියල ත් කිව්ව.
"පරිස්සමින් ගිහින් මැසේජ් එකක් දාන්න අයියෙ."
"හරි මැණික."
ලස්සන දේවල් තාවකාලික යි කියනව නෙ. ඉතිං ඒ ලස්සන සංවාදෙන් පස්සෙ මං ගෙට එන්න හැරෙද්දිම මගෙ ඇස් වලට අහු උනේ නම් හොද දර්ශනයක් නෙවෙ.
"පොඩී !"
මං ඉස්සරහ හිටපු වයසක මනුස්සයා බෙරිහන් දුන්නා.
VOCÊ ESTÁ LENDO
සුදු රෝස [Non fic] (completed)
Romanceආදරේ ගන්න විතරක් නෙවෙ. පපුව පිරෙන්න ආදරේ දෙන්නත් ඕනි තරම් මිනිස්සු බලාගෙන ඉන්නවා සිතෙව් ! ඒත් ඔයාට තවම හිතෙනව නම් ඔයාට කවුරුත් ආදරේ නෑ කියලා මං කියනවට වත් එක ම එක වතාවක් ඔයාගෙ ඔය හදවතට තට්ටු කරල අහන්න ඒක ඇත්තට ම එහෙම ද කියල .. ...