ေျဖာင္း!!
ရုတ္တရပ္ပါးေပၚက်လာေသာရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ရြိုင္းေၾကာင္အသြားေသာလဲ အီသန္႔၏အၾကည့္မ်ားေၾကာင့္နားလည္လိုက္ရသည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္ အဲ့တုန္းက"
"တိတ္စမ္း"
"မဟုတ္ ကိုယ္"
"ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာလဲ
ခင္ဗ်ား ကမုန္းဖို႔ေကာင္းတဲ့သူပဲ
မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်ားကမုန္းကိုမုန္းသင့္တဲ့လူ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအယံုသြင္းၿပီး
ေနာက္ဆံုးမွာရိုက္ခ်တဲ့သူ
ဒါေၾကာင့္ ဆြစ္ဒန္းဆိုတဲ့သူက
ကြၽန္ေတာ့္ကိုသတ္မွာမဟုတ္ဘူး
ခင္ဗ်ားကသတ္မွာ ဟုတ္တယ္မလား"
"မဟုတ္ဘူး ကိုယ္အဲ့တုန္းက စိတ္"
"ထပ္မေျပာနဲ႔ အကုန္ျမင္ေနရတာ
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့ရတာကို
ဘာထပ္ျငင္းခ်င္ေနတာလဲ ဟမ္
ကိုယ့္ေရ႔ွမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသတာကိုျမင္ေနရတာက ဘာဆိုတာသိရဲ့လား"
"ကိုယ္ရွင္းျပတာကိုနားေထာင္ပါအံုး"
"ေတာ္ပါေတာ့"
အီသန္သည္ ေျပာေနရင္းျဖင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ေခြက်သြားေလသည္
ထိုအခါရြိုင္းသည္ အီသန္ က်သြားေသာၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ဒူးေထာက္ထိုင္ကာအီသန္႔အား ဖတ္ထားေလသည္
"လႊတ္! ခင္ဗ်ား သိပ္ယုတ္မာတယ္
ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္ ကြၽန္ေတာ္ေသခဲ့ရလို႔မုန္းတာမဟုတ္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့
ယံုၾကည္မူကိုအလြဲသံုးစားလုပ္လို႔
မုန္းတယ္ လႊတ္"
အီသန္သည္ရြိုင္း၏ရင္ဘတ္ထဲမွရုန္းကန္ေနသည္ သို႔ေသာ္ရြိုင္းမွာ
လႊတ္မေပးပဲ တင္းက်ပ္စြာဖတ္ထားသည္ ပံုစံမွာ မိမိလက္ထဲမွ
အရုပ္ေလးအား တစ္ျခားသူလုသြားမွာဆိုး၍ ဖြက္ထားသည့္အသြင္ျပင္သာ
"သတ္လိုက္ပါလား"
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ရတနာေလးရယ္ ကိုယ္မင္းကိုေသေစဖို႔မရည္ရြယ္
ခဲ့ပါဘူး "
"အဲ့တာကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး
အခု အခုကြၽန္ေတာ့္ကိုသတ္လိုက္ပါလား အစထဲက စေတးခံဖို႔ေရာက္လာရတဲ့လူမို႔ ေသသြားမွာကိုလဲမေၾကာက္
ေတာ့ပါဘူး"
YOU ARE READING
𝐀 𝐕𝐈𝐒𝐈𝐓 𝐓𝐎 𝐓𝐇𝐄 𝐋𝐀𝐍𝐃 𝐎𝐅 𝐃𝐑𝐀𝐆𝐎𝐍𝐒
FantasyThe fiction cover is taken from the pinterest{Not a translation} နဂါးတစ်ကောင်နှင့်လူသားလေးပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်သွားပါသတဲ့။
