"Ömer beni seviyor gelir."
Dedim. Ben onu hep bekledim. Gözlerim pencerede yine bana gelir dedim. Ama o geleceğine onun düğün haberi geldi. Yinede inanmadım yalın ayak koştum aklımdaki sözlerle kapısına dayanacatım. Onu kapı önünde görmemle çaresi...
Yeni bölüm ve ben. Nasılsınız bakalım. Ben biraz yorgun ama iyi durumdayım. Bu arada orucun ilk güleri benim için iyi gider ama son günler pek iyi gitmiyor hasizlik oluyor,o yüzden olabildiğince yazdım.
Oy ve Yorumları bekliyorum ✍
Umarım beğenirsiniz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her insanın yüreğinde, idam ettiği birileri vardır...
Yeni bölüm sizlerle...
Kimi hayal kurar kimide o hayali yıkar; Ömer, Mercan'nı kaçırmak için hazırlık yaparken, Mercan'nında akşam nişan için hazırlık yaptığını bilmiyordu. Ona göre kimse durumu fark etmesin diye düğüne razı gelmiş gibi görünüp bütün düğün hazırlıklarını severek yapıyormuş gibi görünmeye çabalıyordu.Annesine bile belli etmiyodu içindeki duyguları. Hergün Mehtap ile gelip onun istediği herşeyi yapıyordu. Aklı ise hep sevgi kadındaydı. Bir gece evlerinin önüne gelmiş onu görmek için beklemişti.Şansa Mercan pencerenin önünde birşeyler ile uğraşırken görmüştü.Yaptığı neydi bilemsede mutlu olduğu çok belli oluyordu. Saçlarını açık bırakmış o güzel gözleri ise bir yere odaklanmıştı.Ömer, Mercan'ı düşünürken, Mehtap ise sonunda mutlu oldum diye bir haftadır havaya uçucak gibiydi Ömer onunla ilgileniyor arada nasıl olduğunu soruyordu. Arada dalsada onu gördüğünde gülerek yüzüne bakıyordu. Ömer'le el ele dolaşıyordu çarşıda dolaşırken, Mehtap son anda gördüğü ve Ömer'e sevinçle gösterdiği bebek elbiseleri ile bebeklerini hayal etti, Ömer ise bebek elbisesi ile Mercan'nın hayali canlandı karşısında,Mercan'nın onunla olan çocuğu taşıdığını ve mutlu olduğu hayali öyle güzeldiki gerçekmiş gibi gülümsedi.
"Çok güzel değil mi Ömer, bak bu elbiselerin takımlarıda var."
Elektrik çarpmış gibi kendine geldi Ömer. Onunla konuşan kıza yüzünü ekşitmek istesede zoraki gülümsedi.
"Hıı...çok güzel..."Başka yöne baktı. Bunlar gerçek olabilirdi ama o eliyle o hayali yok etmişti.
"Kızım acele etme elbise için daha bebeğin cinsiyeti belli değil."
Seher heyecanla eline elbise alan gelinine sitem edince Mehtap'ın gülen yüzü düştü. Bugün ne aldıysa her şeyine karışmıştı zaten evine bile eşyayı o seçmişti. Az kalmış gelinliği bile kendisi seçecekti.Nedense Seher bir haftadır onun gözüne batar olmuştu.Eğer şimdiden böyleyse daha sonra nasıl olacaktı. Kesin herşeyine karışırdı.Adı üstünde kaynana iyi olsaydı adını kaynana koymazlardı. Mehtap şimdi ses etmesede evlendikten sonra hele birde Ömer'i kendine bağırdıktan sonra Seher'in ayağını kesecekti evinden.
"Yok anne bende öylesine baktım hadi başka yerlere gidelim."
"Ay yok kızım bugünlük bu kadar yeter. Ayaklarıma kara sular indi resmen. Hem sende hamilesin, bu kadar çok yorma kendini herşeyini aldın zaten geri kalanı düğünden sonra gelir senle alırız."
