Söyle Yüreğim

12-Rüzgar Etkisi-Part-1

Ben geldim. Uzunca bölüm oldu. Umarım beğenirsiniz.

Oy ve yorumları bekliyorum...

Yeni bölüm sizlerle

Mehmet kızını alıp giderken, Seher oğlunu acele ile hastaneye götürüp kolundaki kurşunu çıkardıklarında içindeki öfkeyle Mehmet'i şikayet edeceğini söyledi. Ömer ise izin vermemiş,yanlışlıkla vurulduğunu söylemişti gelen polislere.Düşündü şikayet etse eğer Mercan'da olan son şans kırıntısınıda kaybetmeyi göze alamadı.Seher oğlunun hala böyle davranmasıyla delirmiş gibi bağırdı.

"Neden şikayetçi olmadın! Adam bilerek seni vurdu. Ya kalbine denk gelseydi kurşun!"

"Anne sen karışma!Bu onlar sizin yüzünden.Eğer sen, o kızla oturup benim arkamda plan yapmasaydın, ben bu halde olmazdım! Sizin yüzünüzden bu haldeyim!"

Seher bağırmak isyan etmek istesede oğlunun gözlerindeki öfke yüzünden sustu. Mehtap kapı ardında anne ile oğlu dinlediğinde Ömer'in onun adını bile diline anmadığını anladı. Geriye doğru adım atıp öylece duvara dayadı bedenini başına giren keskin acıyla dişlerini sıktı. Ne hayal etti ne bulmuştu. Seher odadan çıktığında gözleri kapalı kızla derin nefes aldı.

"Mehtap kızım istesen sen git. Birazdan bizde çıkarız. Yoruldum buralarda."

Mehtap başını kadına çevirip önce bir yüzüne baktı . Neden onu gönderdiğini anladığı için çaresizce başını salladı. Son defa Ömer'e bakmak istesede Seher elini omzuna koyup engelledi.

"Seni görmesin kızım, şuan çok öfkeli kalbini kırar öfkesinden. Sen git eve, benden haber bekle. Korkma sana ne dediysem öyle olacak.Ömer, Mercan devri kapandı artık."Dedi tekrar oğlunun kaldığı odaya girdi.

Mehtap durduğu yerden yüzüne kapanan kapıya baktı.İçeride onun sevdiği adam vardı ama o değil yanında olmak, ona yaklaşımıyordu bile!Peki sonu ne olacaktı bu işin?Seher'in dediği gibi bitmişmiydi herşey?Ömer ile bir şansı olurmuydu artık?Mecbur Seher'in dediğini yapıp çıktı hastaneden. Ömer bugün olanları hala düşünüyordu eskiden sevdiği kızın gözlerindeki sevgi parıltısı yerinde şimdi bitmişlik vardı. Yediremiyordu işte kendine! Tam şans ona gülmüşken,herşeyi yoluna koyacakken yine kaybetti Mercan'ı.Yinede kabullenemezdi bu durumu kaybedemezdi Mercan'ı. Rızası ile bu işin oluruna bakacaktı eğer rızası ile olmayacaksa zor yolu deneyecek, Mercan'ı kendine yar kılmayı aklına koymuştu.

*****
Mercan kaç saattir odada öylece durmuş aynadan kendine bakıyordu.

"Seni sevseydi bana dokunmazdı..."

Duydukları aklına geldikçe aynadan kendine baktı.Güzel değilmiydi yoksa?Artık eskisi gibi beğenmiyormuydu onu Ömer o yüzden mi hemen ondan vazgeçmişti?Düşündükçe delireceğini düşündü eline aldığı vazoyu aynaya atıp paramparça etti. Ayağında derman kalmayınca çöktü yere paramparça olan aynanın yerdeki yansımasıyla kendine baktı. Eli saçlarına gitti eskiden onun sevdiği saçları kopartmak ister gibi çekti.Gücü tükenen ayaklarının üstüne çöktü. Tamam vazgeçmişti sevdasından ama en azından aklına geldiğinde güzel hatırlasaydı. Ama olmadı işte nefret etti o günlerden kendinden eğer ona şans vermeseydi bu kadar güvenmeseydi bunlar başına gelmezdi ki? Odaya giren Gülsüm,Nazar kızın bu haliyle koşarak yanına çöktü.

"Kızım Mercan kendine gel.!"

Mercan kimseyi duymuyor yerde parçalanan aynanın yansımasına bakıyordu hala. Aniden yüzüne yediği tokatla yan dönen başını kaldırdığında Annesini gördü.Gülsüm kriz geçiren kızına atığı tokatla eli havada kaldı ilk defa el kaldırmıştı kızına.Mercan bakışlarını annesine çevirdiğinde gözlerindeki hüzünü gören Gülsüm,kollarını kızına sardı hemen. Mercan bitmiş gücü ile elleri saçlarından iki yana düştü.