"Ömer beni seviyor gelir."
Dedim. Ben onu hep bekledim. Gözlerim pencerede yine bana gelir dedim. Ama o geleceğine onun düğün haberi geldi. Yinede inanmadım yalın ayak koştum aklımdaki sözlerle kapısına dayanacatım. Onu kapı önünde görmemle çaresi...
Güzel bir gün ile sizlerle olmak çok güzel. Bayramdan önce paylaşmak istedim bölümü....
ŞİMDİDEN HERKESİN BAYRAMI MÜBAREK OLSUN. UMARIM ŞEKER TADINDA BIR BAYRAM OLUR HERKES🍬🍭
Bu arada bayram niyetine şu yıldızı🌟 parlatırsanız çok makbule geçer 😅
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni bölüm sizlerle...
İki ay sonra;
Hayat bazılarından çok şey aldı ama çok şeyde vermişti insanoğluna. Bir ay önce kaçırma planı yapan Ömer, şimdi evlenmiş Eşref'in onlara verdiği evde uyanmış duvara bakıyordu. Her güne uyandığında kendine tek söylediği söz "Sen bunu hak ettin."Hak etmişti,hemde sonuna kadar hak etmişti! Sevmeyi bilmeyerek,beceremeyek ardında durmayarak sonuna kadar hak etmişti herşeyi.İçi yana yana sevdiği kızın başkası için düğün hazırlıkları yaptığını görecek kadar bu olanları hak etmişti Ömer. O gece Mercan'ı kaçırıp buralardan gitme planı arkadaşı yüzünden hayal olmuştu. Onun yüzünden kendi başı belaya girer korkusu ile herşeyi Eşref'e söylemiş Ömer'i satmıştı. Kimine göre iyi kimine göre ise kötü bitmişti. Mercan nişanlanırken, Ömer ise Eşref'in gazabına uğramış dayak yemişti. Şimdi ise yatak odasında uyanmış boş duvara bakıp düşüncelere boğuşuyordu.
"Ömer kahvaltı hazır canım..."
Mehtap yine mutlu aile ortamı varmış gibi sabah kalkmış kahvaltı hazırlamıştı. Belki bugün daha farklı olur diye düşünürken, yine aynı şey olacak, Ömer uyandığı gibi hiç onun yüzüne bakmadan evden çıkıp gidecekti. Mehtap ise ağlayarak hazırlamış olduğu sofraya bakakalacaktı.Çayları doldurup son defa masaya baktığında kapı sesiyle arkasına döndü. Ömer üstünü giyinmiş hiç ona bakmadan dış kapıya doğru ilerledi.
"İşe gitmeden önce gel birlikte kahvaltı yapalım.Hem annenden öğrendim sen bazlamayı çok seversin. O yüzden sabah erkenden sevdiğin bazlamadan yaptım."
Umutla Ömer'e bakıyordu.O ise yine her sabah aynı konu açılmasından dolayı bıtkın nefes aldı.Nedense sanki o sözleri duymamış gibi ayakkabısını giyindi. Mehtap bu işe son vermek için hızla Ömer'in önüne geçti.
"Ömer yapma böyle,ne olur gel birlikte kahvaltı yapalım."
"İşe geç kalıyorum Mehtap, abin duyarsa yine kızar.Sen git kahvaltını yap,benim iştahım yok. "
Hiç Mehtap'a bakmadan konuştu.Tam çeketini alacağı sırada Mehtap ondan önce davranıp askıdaki çeketi aldıp arkasına sakladı. Ömer hergün aynı şeyleri yaşadığı için derin nefes alıp,verdi. Dik bakışlarını ondan medet uman kadına dikerken bu hallerinden bıkmıştı.Evet Mehtap güzel kadındı ama o bir Mercan etmezdi.
"Ben abime söylerim geç geleceğini,hadi gel birlikte kahvaltı edelim.Tek başına kahvaltı hiç güzel olmuyor."
Sinirle dişlerini sıkarak Mehtap'ın elindeki çeketi hızla çekip aldı.
