5- Darmadağın

3.1K 230 136
                                    

BEN GELDİM...

BÖLÜMLER ÜÇ GÜN ARAYALA PAYMAŞMAK İSTİYORUM. ARAYA ÇOK FAZLA GÜN KOYMAK İSTEMİYORUM...

SİZDEN TEK RİCAM OY VE YORUMLARI EKSİK ETMEYIN...
✍✍✍✍

UMARIM BÖLÜMÜ SEVERSİNİZ...

Sabahtan beri pencerenin önünde oturmuş dışarıda oyun oynayan çocuklara bakıyordum. Kendimi sessizliğe hiçliğe bırakmıştım. O kara günün üstünden tam bir hafta geçti. Bir hafta geçti de nasıl geçti. Herkes evine dağılmış bütün o sözlerin yükü benim omuzlarımda kalmıştı. Kınayan bakışlar, yüzüme bakmaya tenezzül edemeyen insanları görmüştüm. O kadar kolaymış işte bir sözle insanı mezara sokmak.Ben yapmadığım şeyler yüzünden resmen ölü gibi geziyordum. Hele Ömer'in gitmeden önce bana söylediği son sözlerle öylece yıkılmıştım. Hatırladıkça kalbimin sol yanı acıyordu.

"Neden bana söylemedin!seni sevdiğini neden söylemedin?"

Sorusunu sorduğunda gözlerinde ateş çıkıyordu.Ben o gözlere baktığımda bana karşı sevgi merhamet görürdüm. Şimdi baktığımda ne sevgi nede merhamet görüyordum. Nazar ortalık dahada kötüleşmesin diye hemen araya girmişti.

"Yapma Ömer,onun içinde zordu. Nasıl söylesin Allahın belası adamın rahatsız ettiğini sapık gibi peşine takıldığını. Ali'ye yüz verezse vazgeçer sandı ama-"

"Ama vazgeçmedi. Nazar Mercan'ın suçu yoksa neden gizledi."

İşte o zaman kalbimde bir sızı hisettim. Babamın tansiyonu çıktığı için annem onu odaya götürmüştü. Eğer gitmeyip Ömer'in öfkesinden söylediği bu sözleri yüzünden değil nişanlı kalmamız yüzümü bile birdaha göremezdi.
Ömer'in annesi ise bizi yanlız bırakmadan önce oğlunu bir köşeye çekmiş bana karşı doldurduğunu istemeden duymuştum.

"Oğlum etme ,eyleme sen seviyorum dedim istedim ama baksana dün bir bugün iki kuyruk salladığı adamlar kapıya-"

"Ana yeter! git eve birazdan gelirim."

Şimdi anlıyordum ben, o sözlerden sonra onunda aklında acaba diye sorular kalmıştı. Annesi onca söz söyledi de dönüp o benim sevdiğim kız yapmaz demedi. Bumuyduk biz, bir sarsıntıda hemen yıkılacakmıydık?

"Bumu Ömer, bumu bana güvenin! Kendini bilmeyen adam geldi iki laf etti sende hemen inandın öylemi?"

"İnanmadım ama neden bana bu olanları söylemedin diye kızgınım."

"Söyleyemedim! başın beleya girmesin dedim.Seni düşündüm ama şimdi sana bakıyorumda keşke gizlemeseydim."Yanına gidip parmağımı kalbinin üstüne bastırdım.
"Ne var biliyormusun sana söyleseydim de benden şüphe edecektin."

Öylece baktı bana "hayır." Desin istedim. "Ben senden şüphelenmem.Herkesten şüphelenirimde senden şüphelenmem." desin istedim. Gelip beni sarsın istedim. "Özür dilerim haklısın." Desin istedim.ama olmadı arkasına bile bakmadan kapıdan çıktı gitti. Arkasından yere çöktüm öylece çıktığı kapıya baktım.

"Mercan..."

"İnanamadı bana sevdama güvenmedi."

Çığlık atmak istedem ama yapamadım. Bütün hıncımı saçlarımdan çıkardım. Bu gece olanları düşündükçe gözyaşlarım dahada artıyordu. Bir gecede yıllardır kurduğum bütün mutluluğum,hayallerim yok olmuştu. Sevdiğim adamdan darbe almıştım. Nazar yanıma çöktü ellerini çektiğim saçlarıma koyarak usulca sevdi o bile söylecek söz bulamadı.İşte ben ilkdefa o gün kendimi sorguladım. Hani beni sevmişti?Hani dünya bir yana ben bir yanaydım. Bumuydu onun bana olan sevdası, biz ince bir ipemi bağlıydık da o ip hemen kopmuştu.

Söyle Yüreğim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin