Gece Görüşlü Baykuş.

I.Bölüm ☯

"Dur sefil ruh, nefes alanların diyarından hediyemi getirdin mi?"

"Geçiş için ödemem işte burada, Stxy nehrinin yüce kayıkçısı."

"Ödeme kabul edildi sefil ruh, haydi gel kayığa. 

Götüreyim seni, ölümden sonraki yaşamın diyarına..."

☽ ☯ ☾

12 Ay öncesi.

ST. PETERSBURG.

Neredeyse beline gelen fakat geçen hafta ucuz bir kuaförde kestirdiği, şimdilerde omuzlarına dökülen kahverengi ile sarı karışımı saçlarını omzundan geriye doğru itti ve kollarını nazikçe boynuna doladı. Şöminenin sıcak ve turuncu alevi harlandıkça odaya daha çok ısı yayıyor ve Violet'ın bedeni, bu ısı karşısında adeta gevşiyordu.

Parmaklarının üzerinde yükseldi ve çenesine bir öpücük bıraktı. Islak dudaklarının arasında kalan çenesindeki his, bütün vücudunun kaskatı kesilmesine sebebiyet vermişti. Yavaşça inledi ve oturdukları beyaz renkli ayı postunun üzerinde huzursuzca kıpırdandı, Rostov. Ardından onu nazikçe kucağına yerleştirdi ve saçlarını sevdi. Burnunu, kadının boynuna yasladı ve sanki uzun süredir arzuladığı bir avın peşine düşmüş bir aslan misali, Violet'ı kokladı. 

"Vanilya ve yasemin kokuyorsun. Üstelik, alt notalarında narenciye kokusu var. Belki biraz içine süt karışmış da olabilir. Bu, anne olmandan kaynaklı ama öyle değil mi? Merak ediyorum da... Tanrının benim için yasakladığı fakat var olduğu iddia edilen o cennetin, masum elması olabilir misin?"

"Her gün beni farklı şeylere benzetme arzuna bayılıyorum, Rostov." dedi Violet. "Üstelik her gün, bir öncekinden daha yaratıcısın ve asla sıkılmıyorsun." Ardından yeni çıkan sakallarının bulunduğu çenesini nazikçe okşadı ve küçük bir öpücük daha bıraktı. "Ama bilmeni isterim ki... Düşündüğün kadar büyüleyici değilim. Ve o masum bir elma değil, yasaklı elma."

"Haklı olabilirsin, düşündüğümden daha büyüleyicisin."

Violet, alt dudağını dişledi ve nazikçe kıpırdandı. Doğuştan gelen pembelik, dudaklarına adeta bir boya olarak sürülmüş gibiydi ve Rostov, onun kesinlikle rastgele yaratılmış olduğuna inanmıyordu. Her bir zerresini saatlerce öpmek ve emmek istiyordu. Onun tadına daha çok varmak, içine girmek ve onunla bir bütün olmak istiyordu. Rostov, onu kendisine bastırdı ve yere doğru yumuşak bir iniş yapmasını sağladı.

"Sana daha öncelerinde başka bir evrende tanıştığımızı kanıtlayabilirim, Violet."

"Nasıl olacak o?"

"Sadece kendini bana bırakarak, sevgilim."

Violet, bunu memnuniyetle kabul ettiğini, başını aşağı yukarıya sallayarak gösterdi. Rostov, onu bacaklarından nazikçe kavradı ve içine girmek istediğini belli edercesine, kendisini ona yasladı. 

"Benim güzel Persephonem..." 

☽ ☯ ☾

Ocağın üzerindeki cezvenin içerisinde duran sütü karıştırdı ve omzunun gerisinden Rostov'a baktı. Beyaz renkli kanepede gelişigüzel oturuyor ve önündeki boş duvarı izliyordu. Gözlerindeki dalgın ifadenin sebebini biliyordu. Üzerinde takılı kaldığı bir cinayet dosyasının haberini, Ursula Lweyne'ye sunmak için binbir yol arıyordu fakat her seferinde reddediliyordu.