Gece Görüşlü Baykuş.

III.Bölüm ☯

☽ ☯ ☾

"Sanırım kusacağım!"

Cinayet büro amirliğinden gelen kadına göz ucuyla baktı, Violet. Ahşap ve oldukça eski, zorlama sonucuyla kırılmış kapının eşiğinden geçerken, karşılaşmışlardı. İsmi Rosanne Jurya idi. Adeta kitap karakterlerini andıran ve gecenin soğukluğunu gözlerine nakşetmiş bir kadındı.

Yalnızca yaptığı işleriyle değil. Katıldığı ve çözümlediği dava dosyalarıyla bilinirdi ve tabii bir de hassas mide sorunu ile. Cinayet mahalline her gittiğinde, onunla birlikte bir kese kâğıdı getirirlerdi ve Rosanne, genelde cinayet mahallerinin arka odasında kusardı. 

Gözleri, mavinin en koyusuydu ve saçları kahverengiydi fakat artık kırlaşmaya yüz tutmuş ve kırışmış suratına rağmen makyajından ve güzelliğinden ödün vermeyen bir kadındı. Violet, onun gibi olmak için her şeyini verebilirdi fakat bu imkân, ona tanınmamıştı. 

Üzerinde siyah rengi bir ceketi ve siyah rengi eteği vardı. Onun üzerine beyaz renkli koruyucu tulumunu giyinmiş ve kapıdan çıkar çıkmaz, bu tulumdan kurtulmuştu. Derin bir nefes aldı ve gökyüzünün temiz havasını ciğerlerine çekti. Gözleri Violet'ı bulduğunda, Violet başını çevirdi.

Sabaha karşı bir cinayet haberiyle uyandırılmıştı, Harvey Blackburn tarafından. Bu seferki diğerlerine benzerdi ve bu Violet'ı biraz olsun rahatlatmıştı. İki katlı bir villanın, giriş katında ölü bulunan genç, henüz yirmi sekiz yaşındaydı ve başarılı bir Arkeolog'tu. Aynı zamanda saygın bir Albay'ın oğluydu.

Harvey, onun intihar etmiş olma ihtimâlinin düşük fakat öldürülebilmiş olma ihtimâlinin oldukça yüksek olduğunu söylemişti. En son katıldığı bir davada, karşı taraf ile anlaşma sağlayamamış ve yüklü bir hapis cezasına çarptırılmıştı.

"Müze kaçakçılığı dosyası, hatırladın mı?" dedi Harvey. "Evinde bulunan bazı değerli eserlerin, müzeden çalındığını iddia ediyor, karşı taraf. Hâliyle Jasper bunu reddediyor. Kendi yaptığı arkeolojik kazılar sonucu bulduğu eşyaların hiçbirinin müzeye ait olmadığını, elinde deliller olduğunu söylüyor ve son öğrendiğime göre..."

"Deliller çalınmış." demişti Violet. "Biliyorum, bir gazete haberinde okumuştum."

"Ve sonra olay büyüyor. Bu adamın, katil ile bir bağlantısı olabileceği öne sürülüyor. En azından ikisi de Arkeolojiye ve Mitolojiye epey ilgiliymiş. Birkaç yazışma maili bulundu ve-"

"Öldürüldüğüne eminsiniz fakat katilin kim olduğu hakkında şüpheleriniz var, değil mi?"

"Kesinlikle." demişti Harvey. 

Violet, başını onaylar biçimde aşağı yukarı salladı ve geleceğini belirterek telefonu kapattı. 

Violet, nihayet belirtilen yere gelmişti. Dışarıdan oldukça lüks gözüken villanın giriş katındaydı ve ahşap kapı, zorlanarak kırılmıştı. Kapının eşiğinde yer alan bez parçasını umursamadı ve üzerine basmamaya dikkat ederek, karşı koridora ilerledi. Bir an gözlerinin yandığını hissetmişti. Bu koku, daha önce karşılaştığı cinayet mahallinde yer alan bir koku değildi.

Midesinin kaynadığını ve kusacağını hissetti. Bir elini, sarı yaldızları bulunan duvar kâğıdının olduğu duvara yasladı ve yere doğru eğildi. Gözlerinin önü kararmıştı ve koku, gittikçe keskinleşiyordu. Şimdi Rosanne'yi daha iyi anlıyordu, bu koku gerçekten korkunçtu. 

Kendini zorlayarak ilerledi ve ahşap oymaların bulunduğu direklerin arkasına geçti. Salon boştu. Oldukça sade düzenlenmiş olan salonun içerisinde çalan bir plak, halen daha oynamaktaydı. Göz ucuyla plağın, altın sarı rengine odaklandı. Koku daha buradayken bu kadar keskinse, içeriye daldığında karşılaşacağı manzarayı tahmin dahi edemiyordu.