Gece Görüşlü Baykuş.

XXVIII.Bölüm ☯

☽ ☯ ☾

Violet, ileriye doğru baktı. O gün, gözlerinin önünden bir film karesi gibi geçmişti. Elinde çiçek buketini tutan Devon, gülümseyen Devon ve kendisine gelen zarfı açması için ısrar eden Devon...

Başını hayır anlamında iki yana salladı ve göz ucuyla, komodinin üzerinde duran telefonuna baktı. Sanki az sonra telefon çalacak ve Devon, Hillary'i bulduğunu ve şimdi evine doğru yola çıktığını söyleyecekmiş gibi hissediyordu.

Bir elini sol göğsüne yasladı ve derin bir nefes aldı. Kadehten kırılıp, her bir yere ayrıca savrulan cam parçalarına baktı. Parke zeminin ve halının her bir yerinde, kırılmış kadehe ait kırık cam parçaları vardı. Violet, eğildi ve cam parçalarını yerden toplamak için uzandı.

Aklında yalnızca cam parçaları ve çok sevdiği kadeh koleksiyonuna ait, içinde şarap içmekten ayrıca bir zevk aldığı kadehinin kırıldığına üzülmüştü ya da yalnızca buna üzülmek istiyordu.

"Violet." diye seslendi Theatra. "Ne yapıyorsun, bırak onları. Elini keseceksin."

"Bu kristal kadeh koleksiyonumu çok seviyordum. Neden kırıldı ki?"

"Dokunmamalısın."

"Oysaki onunla şarap içmekten çok zevk alıyordum. Çok yazık oldu..."

"Violet?"

"Sanırım son zamanlarda bedenimin hakimiyetini kaybetmiş gibiyim." dedi Violet. Ardından işaret parmağını kesen cam parçasına baktı ve gülümsedi. "Baksana, bir kadehi tutmayı bile beceremiyorum."

"Violet, iyi misin?"

"Sanırım mesleğimden uzaklaşmak ben de büyük yaralar ve hasarlar bıraktı. Söylesene Theatra, sence bir gün dönebilir miyim?"

"Şu an gerçekten tek sorun bu mu?"

"Haklısın." dedi Violet. Ardından cam parçalarına yeniden uzandı. "Onları toplamalıyım ve burayı temizlemeliyim."

Thetra, ileriye doğru uzandı ve Violet'ın kolunu adeta bir kelepçe gibi kavradı.

"Şu an daha önemli sorunların olduğunun farkında mısın? Sana, zarfı bırakanın Devon Gray olmasının ne demek olduğunu biliyor musun? Katille işbirliği içerisinde demek!"

"Şu an zihnimi meşgul etmeye ihtiyacım var, Theatra. Bunun gerçek olduğunu düşünmek istemiyorum. Devon'ın böyle bir şey yaptığını düşünmek istemiyorum! Hem, bu kadar kolay olmamalı bir insanı lekelemek. Ne de olsa Devon, bir karıncayı bile incitemez."

"Tabii bu Violet'ın, Devon da görmek istediği yön. Violet, biz insanlar çoğu zaman karşımızdakinin gerçek kimliğini göremeyiz. Onları, kendi kafamızın içinde yarattığımız kişiliğe büründürüp, sanki öyle biriymiş gibi davranırız ve bu bizim en büyük yanılgımızdır."

Violet, kıpkırmızı kesilmiş gözleriyle Theatra'nın gözlerine baktığında, adam yalnızca başını sallamak ile yetinmişti.

"Haklısın fakat sahici bir ihanet seremonisi yok ortada. Ayrıca anlattıkların nereye çıkabilir, seni gerçekten anlamıyorum. Basit bir zarftan, konu nasıl buralara gelebildi ki?"

Theatra, Violet'ın kesilen işaret parmağına baktı ve ardından onu durdurdu.

"Beni dinle, Violet. İyi gözükmüyorsun. Biraz uyumaya ne dersin? Belki sonra yeniden gelirim ve her şeyi çözüme kavuşturabiliriz."

"Çözüme kavuşturulacak bir şey yok." dedi Violet. Ardından boğazını bir öksürük yardımıyla temizledi. "Geldiğin için teşekkür ederim ama bu kadar bilgi yeterli. Aptalca bir zarf, tarafıma iletilmesine rağmen sistemlere işlenmeyen bir posta kaydı yüzünden, en yakın arkadaşımı ihanet ile suçlayacak değilim."