Bata pa lang ako, alam ko na
Wala akong kinabukasan, asa pa
Dahil sainyo ganito ang inabot ko
Mangmang at di kilala ang libro.
Sa hapag kainan, tuyo'y nakahain
Halos araw-gabi kami'y walang makain
Paghahatian pa ang natirang tutong
Kahalo'y sabaw mula sa butas ng bubong.
Ni di ko pa nalasahan ang isang prayd tsiken
Kasi saamin, asin ang madalas kapareha ng kanin
Ni di ko pa nalasahan ang sabi nilang adobo
Kasi dun saamin mas uso ang ulam na toyo.
Ni di nga ako mabilhan ng maayos damit
Gatos lang daw kaya magtiis sa telang punit
Katawan ko'y di makalasap ng isang sabon
Kaya ako'y maitim, mula noon hanggang ngayon.
Tapos ngayon gusto mong tulungan kita
Iyong pangangailangan ko, napunan mo ba?
Nasaan ka noong sikmura ko'y kumakalam?
Nandun ka sa sugalan kaya wala kang alam.
Halos mamatay kami na dilat ang mata
Habang ikaw sa alak ay nagpapakasasa
Ni wala kang ginawa noong nagkasakit kami
Dahil sa bahay-aliwan ka palagi pumipirmi.
Wala kang karapatan humingi ng pabor!
Dahil sa pamilya natin ikaw ang traydor
Ito ang hanay ng aking mga panambitan
Ako'y isang anak na lubos na nasasaktan.
