"Kimsenin oğlu ve kimsenin kızı."
Günümüz sihir dünyasında tanınmış bir yazar olan Harvey Millard, yeni kitabı için hiçliğin ortasında bulunan eski Riddle Malikanesini kiralar.
Evin eski sahibi olan Tom Riddle'a ait bir günlük, içerisin de ise derin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evelyn bir kaç haftadır yaptığı gibi yine bahçedeydi. Öğlen saatleri güneş tepedeydi. Topraklı eldivenleri elinden çıkardı ve alnına yapışan nemli saçları geri ittirdi.
Ayaklanıp verandaya çıktı ve sandalyelerden birine oturdu. Bir kaç dakika sonra Hetty elinde soğuk bir bardak limonata ile geldi. Evelyn gülümseyip bardağı aldı. "Otursana Hetty."
Kadın da oturdu. Birlikte yavaş yavaş çiçeklenen bahçeyi izlediler. Evelyn her yere çiçekler ekiyordu. Dünde evdeki odalardan birini sarıya boyamıştı. Burayı huzurlu bir yere dönüştürmek amacındaydı. Çünkü geçen bu bir kaç haftada Tom ile iyi kötü idare ediyorlardı. Aralarındaki duvarlar tam olarak kırılmamıştı ama incelmişti. Evelyn ona yaklaştığı her adımda bira daha iyi anlıyordu onu sevdiğini...
Hala bibirlerini o şekilde öpmemişlerdi. O şekilde birbirlerine dokunmamışlardı ama Evelyn bunu da seviyordu. Ağırdan almak sanki onları birbirlerine daha da bağlıyordu. Tom ne isterse yapmaya çalışıyordu. Ona iş arıyordu. Akşamları yemeğe yetişiyordu ve işlerinden bulduğu vakitlerde akşamları birlikte vakit geçiriyorlardı.
Kız Hettye gülümsedi. "Merak ediyorum da Hetty, burada benimle sıkışıp kaldın... mutlu musun?"
Kadın gülümsedi. "Bay Riddleın iyileşmesine yardım ettiğim için mutluyum."
Kız başını salladı. Hetty ona biraz yaklaşıp elini eline koydu. "Peki ya siz? Siz mutlu musunuz?"
Evelyn derin bir iç çekti ve bahçeye baktı. "Bu üzerine çalıştığım bir şey."
Hetty elini iyice sıktı kızın. "Onun iyi biri olmasına yardım ediyorsunuz."
Evelynde gülümsedi kadına. "Umarım öyledir." Limonatasından bir yudum daha içti.
İkisi de karşıdan ormanın içinden gelen kişiye dikkat kesildi. Bu Tomdu. Gündüz vakti eve geldiği için. İkisi de şaşırmıştı.
Tomu takip eden kahverengi büyük bir köpek gördüklerinde ayaklandılar.
Evelyn elini alnına güneşten korunmak için siper etti ve adama bir kaç adım geldi.
Tom verandanın önüne geldi ve kendisine şaşkınca bakan iki kadına gülümseyip köpeği gösterdi. "Bobby ile tanışın."
Evelyn şaşkınca bir kahkaha attı ve köpeğe yaklaştı. Köpek hemen heyecanla kızın üzerine atladı. Boyu neredeyse kız kadardı. Kız biraz eğildiğinde köpek yüzünü yalamaya başladı. "Tom bu da nereden çıktı."
Tom ellerini cebine koydu. "Onu terk edilmiş bir evin bahçesinde bağlı halde buldum." "Sana arkadaşlık edebileceğini düşündüm."
Evelyn hızla doğruldu ve gülerek çocuğun boynuna atıldı. Tomda kollarını sıkıca kızın beline sardı ve bir süre gözlerini kapatıp anın tadını çıkardı.
