"Kimsenin oğlu ve kimsenin kızı."
Günümüz sihir dünyasında tanınmış bir yazar olan Harvey Millard, yeni kitabı için hiçliğin ortasında bulunan eski Riddle Malikanesini kiralar.
Evin eski sahibi olan Tom Riddle'a ait bir günlük, içerisin de ise derin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1986
Adam hapşurdu. Kadın ona baktığında elini havada salladı. "Devam et Hetty."
Kadın ayaklandı. "Size çorba ısıtayım. Mevsim değişiminden hasta oluyorsunuz Bay Millard."
Adam kabul ettiğinde kadın çıktı. 10 dakika sonra elinde bir tas çorba ile geri döndü ve adama uzattı. Ardından eski yerini geri alıp oturdu. "Uyumak ister misiniz?"
Adam çorbasından içip başını iki yana salladı. "Hayır Bayan Riddlea ne olduğunu bilmek istiyorum." "Neden olmayan anılar hakkında konuşuyordu."
Hetty üzgünce yeri izledi. "Yalnızlık... Bay Millard, insanın aklını hasta edebilir. Başlarda böyle ufak tefek şeylerle başladı. Olmayan anılar anlatıyordu, zamanları karıştırıyordu sonrasında bu ilerledi." "İlerlemeye yakın yerleri anlatayım bir kaç yılı atlayacağım." "Onunla ilk kez tekrar konuştuğu zamanlara sanırım sizi olaylardan 6 yıl daha ileri götüreceğim."
•
1951
Tom elindeki kitabın sayfasını çevirdi. Bu sabah Evelyn kendini çok iyi hissetmediği için Tom bu günü evde geçirmeye karar vermişti. Son yıllarda kızın aklının karışık olması onu evde daha çok tutuyordu. Adam kızın aklı için endişeleniyordu.
Evelyn ayakta şöminenin loş ışığından görebildiği kadarıyla karın yağışını izliyordu.
" beni ilk kez karın altında öpmüştün."
Tom aniden başını kıza çevirdi. Kalbi hızla atmaya başlamıştı. "B-benimle mi konuştun Evelyn?"
Kız gülümseyerek camdan bakıyordu. "Evet aptal tabi ki seninle konuştum." Kaşlarını çatıp adama döndü. "Yoksa beni ilk öpüşünü hatırlamıyor musun?"
Tomun gözleri açılmıştı. Elindeki kitabı hızla bırakıp ayaklandı ve kızın yanına geldi. "Tabi ki. Tabi ki de hatırlıyorum."
Kız parmağını pencereye dayadı. "Tıpkı böyle kar yağıyordu."
Tom inanamayarak onu izliyordu. Yıllar olmuştu ona bakmayalı, onunla konuşmayalı. Şimdi karlı bir akşamda ona olmayan bir anıyı anlatıyordu. Adam elleri ile kızın yanaklarını kavradı. "Sevgilim." "Yanlış hatırlıyorsun." "Seni karda hiç öpmedim ben." "Hogwartsta koridordaydık. Hatırladın mı?"
Kız kaşlarını hayretle kaldırdı. "Sende mi hogwartsa gittin?" Tom dehşetle ellerini geri çekti. Görüşü git gide gözyaşların etkisi ile bulanıklaşıyordu. "Evelyn..."
Kız ona gülümsedi. "Seni yıllardır görmemiş gibiyim." Ardından çocuğun boynuna sarıldı. "Seni çok özledim Tom."
Tom acıyla kollarını kızım beline doladı. Bir yandan yıllardır hasret kaldığı bu güzel kokuyu içine çekiyordu, diğer yandan ise kız için ölesiye duyduğu endişesinden dolayı kendini ana veremiyordu. "Bende seni çok özledim Evelyn."
