ဦးရဲ့အမုန်းတော်ခံကျွန်ဇနီး(or)အမုန်းလွန်ချစ်မေတ္တာ

အမုန်းလွန်ချစ်မေတ္တာ(part22)🚨🚨🚨

ငြိုးအိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတော့မယ့်အခန်းဆီသို့သွားကာတံခါးခေါက်လိုက်လေသည်။

ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်..

''မယ်..မယ်..နိုးပြီးလား..''

မယ်စောင်ခေါက်နေတုန်းတံခါးခေါက်သံကြောင့်ဘယ်သူလဲဟုမေးမည်အပြုထိုလူ့အသံကြောင့်ဘာမှမပြောဘဲငြိမ်နေလိုက်သည်။

ခနကြာတော့သူ့အသံတိတ်သွားခဲ့သည်။

မယ်သူပြန်ခေါ်မလားစောင့်နေမိသည်။

သိူ့သော်ခေါ်သံမကြားရပေ။မယ်ခေါ်သံမကြားရတော့လူကစိတ်ထဲမကျေနပ်ကာတံခါးဆီသို့ခြေလှမ်းလာခဲ့သည်။

ငြိုးသူမမဖွင့်ပေးတာကြောင့်တံခါးရှေ့မှာပင်မတ်တပ်ရပ်နေမိသည်။

ခနနေတော့သူမတံခါးဖွင့်လာသည်။ငြိုး၀မ်းသာသွားကာသူမကိုပွေ့ဖက်လိုက်သည်။

''ဘာလုပ်တာလဲလွှတ်...''

''ဆောရီးမယ်..ကို့ကိုတံခါးဖွင့်ပေးလို့၀မ်းသာသွားတာပါ...မယ်အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်''

''ခနကပြေအခုမပြေတော့ဘူး..''

''မယ်ရယ်..ကို့ကိုဘယ်ချိန်ထိမုန်းနေမှာလဲ..''

''ကမ္ဘာတည်သရွေ့ဘဲ..''မယ်ထိုသူအားပြောပြီးတံခါးကိုဆောက်ပိတ်လိုက်သည်။

မယ်အခန်းထဲကိုရောက်မှဘဲပြုံလိုက်မိသည်။

*မယ့်ကိုတယောက်ထဲထားခဲ့လို့အခုလိုအပြစ်ပေးတာခံနိူင်ရင်ခံပေအုန်းတော့ကိုမုန်းငြိုးမာန်ရေ...ဟွန့်*

ငြိုးမယ့်စကားကြောင့်ရင်ထဲနာကျင်သွားရသည်။

ပူလောင်လွန်းတဲ့အချစ်ကို၀ေး၀ေးရှောင်နေကာမှသူမကိုမှငြိုးချစ်မိသွားခဲ့သည်။

ပူလောင်ပြီးနာကျင်ရတဲ့ဒီချစ်ခြင်းတွေဟာသူမကြောင့်ဖြစ်တည်လာခဲ့တာဆိုရင်ငြိုးကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူပါ့မယ်...

........

နေ့လည်ထမင်းစားချိန်မှာအတ္တရာဟိုတယ်ကဟင်းတွေမစားချင်တာကြောင့်ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့၀င်လာခဲ့သည်။

''အမဘာများသုံးဆောင်မလဲဗျ''

''ပင်လယ်စာအစုံနဲ့ထမင်းတစ်ပွဲ..အုန်းရည်ပါပေးပါနော်...''