Paulo: Ken, bumangon ka!
Ken: *moaning*
Paulo: Ano ba! Ang kalat-kalat ng bahay. Hindi ba sabi ko na maglinis ka? Ano ito? Nakakapagod magbunot ng damo sa labas at ang init-init pa tapos ikaw, natutulog lang dito? With aircon pa talaga?
Ken: Mahal... labyoooo.
Paulo: Hindi mo ako madadaan sa mga pagganyan mo. Bangon! Maglinis ka. Ang tamad-tamad mo talagang lalaki ka.
Ken: *pouting* Hindi lang ako basta-bastang lalaki, Jampawlo. Asawa mo ako.
Paulo: Talaga? Kung ayaw mong maging ex-husband ko, maglinis ka!
Ken: *scurried towards the vacuum cleaner*
Paulo: Kita mo 'to! Kung hindi pagbabantaan, wala ka talagang gagawin eh 'no?
Ken: Ito naman. Nagtitipid lang po ako ng energy mahal. Sorry na. Labyooooo. Ako na ang bahala sa dinner natin mamaya kahit ako pa ang gawin mong dessert, okay lang. Huwag mo lang akong hiwalayan—aray naman! Ba't nambabatok ang Jampawlo ko?
Paulo: Bastos ka kasi!
Ken: *biting back a laugh* Sorry na kasi.
Paulo: Ewan ko sa'yo! *started walking away*
Ken: Pau...
Paulo: Ano?
Ken: Sorry. Babawi ako, promise. Ako na rin ang bahala sa laundry.
Paulo: Bahala ka sa buh—umpf... *eyes widened in disbelief*
Ken: *caging his man in his arms* *kissing him like no one else*
Paulo: *drowning* *falling deeper*
Ken: I love you... I'm sorry, love. Hindi na po mauulit.
Paulo: *panting for air* *face is deep hot red* M-Maglinis ka na lang. Papahinga lang ako.
Ken: Okay. *feeling guilty as he watches Paulo's retreating back*
Paulo: *still blushing as he hides himself* *started giggling*
YOU ARE READING
Nah, Just SeKen
FanfictionThis is just some random SeKen imagines or drabble on the writer's past time. Some might find this cringe-y, or maybe some butterfly flapping its wings on their stomach. Few would also tear up, who knows what to find inside; anything childish, daddy...
