Ken as one of the tour guides na pagod na sa maarteng mountain climber...
Ken: *murmuring incoherent things under his breath*
Paulo: Sir, Sir... pahinga na muna tayo ulit.
Ken: Ha? Kakapahinga lang natin ng ten minutes ah.
Paulo: Hindi na ako makahinga. Malayo pa ba?
Ken: Ano'ng hindi makahinga? Ang yabang mo nga kanina habang kausap mo ang kaibigan mo.
Paulo: ???
Ken: *mimicking the maarteng mountain climber* Five minutes lang kaya mo, Josh? Wala ka pala sa akin. Kaya ko ang twenty minutes kiss na walang putulan.
Paulo: *glaring furiously at Ken* Nosy!
Ken: Malamang maririnig ko, Sir. Sa lakas ba naman ng boses mo! Tara na nga lang. Panay ka pahinga riyan. Kanina ka pa!
Paulo: Wait lang naman—
Ken: Ay hindi. Tumayo ka riyan. Naiwanan na tayo. Baka papunta pa lang tayo, pabalik na iyong mga nauna sa atin.
Paulo: *pouts* *stood up*
Ken: Ano, kaya pa?
Paulo: Wala naman akong choice.
Ken: Sino ba'ng pumilit sa'yo?
Paulo: Wala, ako lang.
Ken: *naiirita na* Alam mo, may panahon ka pang bumalik. Baka gusto mo lang naman.
Paulo: Ano'ng akala mo sa'kin, weak? Tumabi ka!
Ken: *umiling-iling bago naglakad ulit*
Paulo: *grumpy*
30 minutes later...
Paulo: *panting*
Ken: Malapit na tayo, Sir. Kaunting akyat na lang.
Paulo: *hindi sumagot* *hirap nang mag-isip ng tama dulot ng pagod*
Ken: *checking his companion from time to time*
Paulo: *may nakitang ahas sa gilid ng talahib na gumagapang palayo* *sumigaw*
Ken: Sir? What happened?
Paulo: Ahas! May ahas! Ayon o!
Ken: Relax. Hindi naman iyan mananakit kapag hindi nasaktan. Tara na.
Paulo: *halos kumapit na sa braso ng tour guide* Marami ba talagang ahas dito?
Ken: Marami. Alangan naman na aalis sila for you. Hindi naman mga ahas ang mag-a-adjust sa'yo. Kahit nga dinosaur meron dito eh. Papa-autograph ka ba sa kanila, Sir?
Paulo: *growls* Dapat nanahimik ka na lang.
Ken: Dapat nasa baba ka na lang. Aakyat-akyat ka pa eh halos magpakarga ka na sa akin. Ano, kaya mo pa?
Paulo: Malapit na ba tayo?
Ken: *may itinuro* Nakikita mo ba iyang matarik na daan?
Paulo: *kinabahan* O-Oo? Bakit?
Ken: Diyan... hindi tayo riyan dadaan.
Paulo: *scowled* Wow, nakakatawa.
Ken: But seriously, ayon o. Kita mo iyang bundok sa kabila?
Paulo: *nanlaki ang mga mata* Oo. Do'n ba ang Eden Solace? Gago, aabutin yata tayo ng gabi. Ang layo pa niyan!
Ken: Hindi iyan, Sir. Pinapakita ko lang sa'yo ang bundok. Ito naman, hindi na mabiro.
Paulo: *mauurat na sa kasama*
Ken: *gusto nang humalakhak*
Paulo: Okay na pala. Pwede mo na akong iwan dito. Kaya ko namang bumalik mag-isa. Malaki na naman ako.
Ken: *tuluyan nang natawa* Suko ka na? Hindi mo na kaya?
Paulo: Kaya ko pa. Ang hindi ko lang kaya, iyang pagmumukha mo! Argh! *nagsimula nang tumalikod*
Ken: Sir, sa kabila ang tamang daan.
Paulo: *pouts* *kumanan sa mabibigat na mga yabag*
Ken: *sighs* *grabbing Paulo's hand* Tara na. Malapit na tayo. Seryoso na ito. Fifteen minutes away na lang tayo.
Paulo: *hindi nagsalita*
Ken: Pagod ka na? Gusto mong sumampa sa likod ko?
Paulo: *umiling*
10 minutes later...
Nagkasalubong sina Ken at ang kasama niyang tour guide, sinusundo sila.
Ken: Jah... iniwan mo sila?
Justin: Nando'n naman si Stell. Pinapasundo lang kayo kasi ang tagal ninyo.
Ken: Oh...
Justin: So ano, kaya ba ang tagal ninyo kasi may nabuo na'ng bromance sa pagitan ninyong dalawa? Ang bilis ah. Hindi inabot ng isang araw? Aba, Ken. Ang tinik mo!
Paulo: WHAT?!
Ken: *creased his face*
Justin: *laughs*
Paulo: *ngayon lang naging aware na magkahawak-kamay pala sila ng pilyong tour guide* *agad binawi ang kanyang kamay*
Ken: Sus! *laughs softly*
Justin: Yieeee... tara na nang makapagpahinga na rin kayo.
Paulo: *hissed at Ken* *decided to tail Justin instead*
Ken: *snickers* Kala mo hindi nag-enjoy sa company ko. *laughs at himself*
YOU ARE READING
Nah, Just SeKen
FanfictionThis is just some random SeKen imagines or drabble on the writer's past time. Some might find this cringe-y, or maybe some butterfly flapping its wings on their stomach. Few would also tear up, who knows what to find inside; anything childish, daddy...