Paulo: Love?
Ken: *tulala*
Paulo: Uyyyyy *pouting*
Ken: *tulala*
Paulo: *gives a bottle of water*
Ken: *inabot* *binuksan ang bottle* *binalik kay Paulo*
Paulo: Kainis!
Ken: *tulala*
Paulo: Ken!
Ken: Hmmm?
Paulo: Bakit ba hindi ka nakikinig?
Ken: Ano ba iyon?
Paulo: Ewan sa'yo! Nakalimutan ko na ang sasabihin ko kakatawag sa iyo. Tulala ka na naman diyan!
Ken: *chuckles* Sorry naman. Pa-kiss na lang ako.
Paulo: Tsss... palibahasa ang yaman-yaman mo.
Ken: Luh?
Paulo: Oo. Kaya mo ngang bumili ng sariling mundo mo eh. Ayan, tulala ka na naman. Lagi na lang. Mas rulala ka pa sa akin.
Ken: Mayaman ako sa maraming bagay pero hindi ko binili gamit sa pera ang sarili kong mundo.
Paulo: *rolled eyes* Ewan sa'yo! Bahala ka riyan!
Ken: Bakit, Pau... binili ba kita? Hindi kita afford. You are priceless, my love.
Paulo: Kainis!
Ken: Sus. Kinikilig ka lang eh.
Paulo: *pouts*
Ken: *isinandal ang baba sa balikat ng nobyo* Wuv u, Pau-Pau *in his very cutie voice*
Paulo: *smiles a bit* Hmmm... love you, Ken-Ken.
YOU ARE READING
Nah, Just SeKen
FanfictionThis is just some random SeKen imagines or drabble on the writer's past time. Some might find this cringe-y, or maybe some butterfly flapping its wings on their stomach. Few would also tear up, who knows what to find inside; anything childish, daddy...
