Mardin'e güzelliği ile nam salmış devan aşireti'nin kızı Açelya ve Karanyel aşiretinin acımasız ve sert ağası Pamir arasında yaşanan kaosun ve Aşkın olduğu bir hikaye
A:E oldu üzerime kumada getir!
P:Kim bilir belki bi gün.
Sert tokatımla yüzü sağa...
"E açelya gelsin seninle,o kadar çeyizlik var yardım ediversin azcık"
Etrafta bir telaş ve sesler ay bir atraksıyonsuz günümüz yok gerçekten. Ay doğru benim ablam evleniyoduu!! Hemen yüzüme şalımı bağlayıp üzerimi giyindim normalde konaktayken şal bağlamazdım ama aşağıdan gelen seslere göre, aşağıda sadece bizimkiler değil başkaları da vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Saçı kapalı değil arkadaşlar öyle hayal edin)
Merdivenlerden aşağı indim. "Oooo, uyuyan güzel uyanmasaydınız" Abimle sabah sabah uğraşamayacağım için ona es geçerek avluya doğru yol aldım. "Oh oh Hanımlar bu nasıl çeyizdir ya sanki ablamı değil de İngiltere kraliçesi'ni evlendiriyoruz" Ablam aşağı durur mu hiç hemen lafa daldı "Kız benim ne eksiğim var o buruşuktan,hem ben daha güzelim" Offf sabah gerçekten kimseyi çekemiyodum hepsinin sesi kulaklarımı tırmalıyordu. O sırada annem seslendi "Kızım hadi bir kahvaltıya yardım ediver de kadıncıklar yoruldu bak" Annemin yanağına sulu bir öpücük kondurup"Sen merak etme Sultanım sen istersin de ben yapmam mı hemen gidiyorum!" Annem ve diğer kadınlar gülerken ben yukarıya mutfağa çıktım zaten kahvaltılıklar konulmuştu hemen birkaç eksiği masaya koyduktan sonra önce babamgillere sonra annemgillere haber verdim diğer misafir kadınlar gitmiş sadece konakta bizimkiler kalmıştı. Of vallahi iyi ki gittiler bu peştemal ile onların yanında yemek yiyemezdim zaten öyle olunca da odama çıkmak zorunda kalırdım hiç sevmiyorum öyle tüm sohbetten uzak tek başına yemek mi yenirmiş. Çocukken bile küseceğim de hep yemekten sonra küserdim bizimkilere.
Ailecek güzelce bi kahvaltı ettikten sonra annem çeyizliklerin tamamlanması gerektiğini söyledi ve beni hazırlanmam için odama fırlattı, resmen itiraz etmiyim diye fırlattı ya. Yani tamam yalan yok insanlarla iç içe olmayı pek sevmediğim için itiraz edebilirdim ama insan çocuğunu da fırlatmaz yani. Üzerime siyah diz boyu bir elbise giyinip siyah şalımıda yüzüme bağladım. Ben aşağıya indiğimde hemen ardından ablam pembe bir elbise ile aşağıya indi "Ay ben hazırım anneee hadi çıkalım" "Dilruba senin ne işin var çeyizde biz kardeşine bakıp halledeceğiz ne o öyle evlenmeye meraklı gibi diyecekler,cık cık cık bide pembe pembe giyinmiş"
Sonunda ablamı ikna edebilip evden çıktığımızda şoförümüz Fahri bey bizi çarşıya kadar bıraktı"Hanımım,bende gelseydim şimdi poşetleri kim taşıyacak" Annem "Ay yok Fahri oğlum sağ ol benim burada dipçik gibi kızım ne güne duruyor" diyerek gaza getirdi beni ve Fahri abiyi kovalayarak çarşıya daldık.
PAMİR KARANYELDEN
Annemin zoru ile geldiğim çarşıda peşinden poşetleri taşıyordum yeğeni evleniyor diyede pek bir mutlu kendileri oradan oraya koşturuyor. Kuzenim Mert,Devan Aşiretinin büyük kızı dilrubaylaevleniyordu.Söylenenlere göre Devan aşiretinin iki kızı vardı küçüğünü bilmiyorum ama Dilrubayla tanıştım.Mert ve Dilruba daha sevgiliyken gizlice buluşuyorlardı ve ozaman tanışmıştık.Mert hiç anlamıyorum Dilruba özledim dediği anda penceresinin dibinde bitiyordu. Bizim katırın aşık olacağını söyleseler s*ktir oradan derdim ama,oluyomuş valla. "Oğlum şununda parasını ödeyip poşetleri al bakalım"oflayarak gidip poşetleri aldım ve parasını ödedim "Oflama bakayım!Ben seni dokuz aya karnımda taşırken oflamamışım iki poşet taşıyosun diye ofluyorsun koskoca adam oldun,ama bu benden anne dayağı yiyemeyeceğin anlamına gelmiyor"Annem taramalı tüfek gibi konuşunca birşey diyemedim. Annemle dükkandan çıktığımızda biraz ilerdeki dükkana ilerledi ama bizim gireceğimiz dükkandan annem yaşlarımda bir kadın ve genç bir kız çıktı.Kadının arkasındaki genç kızın elinde benimki gibi bir sürü poşet vardı ilk defa böyle bir kız görüyordum çarfalı desen değil çarşafsız desen değil. Yüzünde sadece yüzünün yarısını örten bir şal vardı masmavi gözleri öyle güzeldi ki hayran olunası resmen. "Ooo Dilşan demek sizde çeyiz alışverişine çıktınız ha, eeee Dilruba nasıl,heycanlıdır şimdi" demesiyle kadının Dilrubanın annesi olduğunu anladım acaba yanındaki kızda Dilrubanın kardeşimiydi diye düşünmeye başladım Allahallah bananeyse artık ne diye kafaya takmıştım."Anne ben bunları Fahri abiye verip geleyim" genç kızın pürüzsüz kadife gibi sesi kulağıma gelince iç çektim resmen ne oluyordu bana.Annesi kızını başıyla onaylayınca kız elinde poşetlerle çarşının çıkışına doğru gitti Annem giden kızın arkasından bakarken "Açelyada Hukuk fakültesini bitirdi değilmi"dedi. Annesi onayladı ve sohbetleri bir süre daha sürdü
&&&&&
İlk kurgun ilk bölümüüü Arkadaşlar öncelikle ne kadar reklamımı yaparsanız okadar büyürüz Nolur oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın♥️
İstediğiniz bı sahne varmı?
Sizce nasıl başladık?
Sevmediğiniz bir yer varmı varsa neresi?
Elimden geldiğince bölüm atmaya çalışacağım şımdilik bir düzenim yok ama sizin istediğiniz zaman aralıkları varsa belirtebilirsiniz.Öpüyorum 😚😘💋💋
