Gözlerime giren güneş ışınlarıyla gözlerimi kırpıştırdım ve elimle yüzümü örtmeye çalıştım . Gözlerimi tamamen açtığımda balkonda uyuya kaldığımı anladım heryerim ağrımıştı kalkıp odaya geçtim saat 9 a geliyordu kesin birazdan kahvaltı için çağırırlardı o yüzden banyoya girip işlerimi hallettim üzerim durabilirdi saçlarım pislenmeye başlamıştı ama yapacak bir şeyim yoktu topuz yaptım ve beklemeye başladım aslında dün konuşulanlardan sonra daha da gerilmiştim aklımda çok fazla soru vardı .Kapım bir kaç kere tıklandı ve Leyla hanım girdi.
"Meyra uyanmışsın günaydın , bende kahvaltıya çağırmak için gelmiştim "
"Günaydın Leyla hanım geliyorum "
Dememle tebessüm edip çıktı . Bende telefonumu alıp arkasından çıktım bu kat oldukça büyüktü sağda ve solda koridar vardı 2 şer tane de oda . Merdivenlere gelmemle arkamdan adım sesleri duyuldu arkamı döndüğümde hiç konuşmayan la karşılaştım acaba ismi neydi sürekli içimden böyle demek çok zordu beni gördü ama görmemiş gibi yanımdan geçip gitti .
Bende takmayarak yemek odasına adımladım
"Günaydın"
"Günaydın kızım" Agah beyin konuşmasıyla şokla ona baktım kızım demişti ama bu sefer içi dolu dolu demişti kalp atışlarım hızlandı yine öyle heyecanlandım ki ne yapacağımı şaşırdım
"Şey ben nereye geçeyim " Leyla hanım gülümsedi ve yanındaki boş yeri gösterdi oraya adımlayıp oturdum karşımda Karan vardı ve bana öyle ifadesiz bakıyordu ki yabancı birisi olduğumu her zerreme kadar hissettirmek ister gibi
Öyle bakma zaten hissetmiyorum mu sanıyorsun Karan gerçek babam ilk defa kızım dedi diye nasıl heyecanlandığımı görmedin mi neden böyle yapıyorsunuz size bulaşmam kötülüğüm dokunmaz hissettirmem varlığımı isterseniz ama onlarla vakit geçirmek isteyen tarafımı susturamıyorum içimdeki kız çocuğu babası ve annesini tanımak için çırpınıyor lütfen kırıcı bakışlarını çek üstümden demek istiyordum ama ikinci defa göz teması dahi kuramaya korkuyordum onunla
Tabağıma odaklandım ne ara dolduğunu anlamadığım tabağıma Leyla hanım hala bir şeyler koyuyordu
" Leyla hanım yeterli bunları bile zor bitiririm"
"Tamam tamam kusura bakma uzanamadığın bir şey olursa bana şöyle olur mu "
" Tamam"
Çatal bıçak seslerinden başka bir şey duyulmuyordu ta ki arda konuşana ve benim gözlerim dolana kadar
" Anne ablam ne zaman dönecek "
Bana baktı kararsızca Leyla hanım gözyaşlarımı derin nefes alarak gönderdim ve Leyla hanıma baktım sorun yok der gibi
" Bugün poyraz abin almaya gidecek oğlum " demesiyle onunda ismini öğrenmiş oldum arda duyduğundan memnun olmuşçasına genişçe gülümsedi
" Bu durumdan haberi var mı" Karan konuşmuştu yine bu durumda ben oluyordum herhalde
" Meyra dan haberi yok o yüzden bende gelicem yolda anlatırız" agah bey cümlesini bitirip ayağa kalkmıştı
" Şirkete geçiyorum sizde gelirsiniz " dedi ve Leyla hanıma döndü yanaklarına kocaman öpücükler bıraktı sonra bana döndü öyle gerilmiştim ki nefes dahi almıyordum yaklaştı yaklaştı
" İzin var mı , öpebilir miyim kızımı" diye sordu neden sormuştu ben ne diyecektim
" Ee şey olur yani" diye birşeyler saçmaladım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYRA
Novela JuvenilIssız bir sokakta yürüyorum , ayaklarım çıplak ve taşlar batıyor kesiyor toprak kanla karışıyor . Araba bile geçmiyor bu sokaktan tek ev görünmüyor ufukta unutulmuş terk edilmiş gibi kalakalmış öylece hiçlikte , benim gibi , ikimizde koca dünya da h...