39.bölüm (M)

3.6K 107 49
                                    

İyi okumalar

(Yorum atmak yazarları kurtarır. Org)

Bi kaç gün sonra...

(Çakıl)

"Okan alınacak başka bir şey kaldı mı?" Leyla abla okan abiye seslendiğinde  Okan abi elindeki son valizide arabaya yerleştirdi.

"bunlar sondu hayatım." artık veedalaşma vaktimiz gelmişti.

Okan abinin izin süresi 15 gün olduğu için geri kalan bir haftalarını ise rizede geçirmek için burada çok durmamışlardı.

Eylem üzgün görünüyordu.

"senin suratın neden asık cimcime?"  dedim ve yanağından makas aldım.

Yeşile çalan gözleri dolu doluydu.

"çünkü ben senden ayrılmak istemiyorum çakıl abla."

Ilgaza baktığımda üzgün gözlerle yeğenine bakıyordu.

"ufaklık üzülme bu kadar, bir daha görüşürüz ki, hem bak ben sana ne aldım^^" dedim ve arkama sakladığım hediye paketini ona doğru uzattım.

"ne aldınn şimdi açabilir miyimm?"

"açabilirsin tabikii tek başıma almadım teyzenle beraber aldık."

Ilgazla gezmek için çarşıya indiğimizde ben eyleme hediye almak istediğimi söylediğimde ılgazda bana yardımcı olmuştu.

Paketi açtığında yeşil gözleri daha da parladı "çok teşekkür ederim! " dedi ve önce ılgaza daha sonrada bana sarıldı.

Bi ara oyun oynarken hamsterları çok sevdiğini söylemişti.

Bizde ılgazla ona bir peluş almıştık.

Eylem Sanki canlı bir şeymiş gibi hamster ' ı   arabanın sol tarafına otutturup emniyet kemerini taktı.

Kendide sağ koltuğa oturdu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Kendide sağ koltuğa oturdu. Hepsiyle vedalaşınca arabalarına bindiler ve gittiler.

Ilgaz kaç saattir tuttuğu göz yaşlarını ortaya döktü. Benim koca bebeğim vedalardan nefret ediyordu.

Gerçi insanlar genel olarak vedaları sevmezler.

"bugün ev gözüne boş gelir istersen arkadaşlarımızla buluşup güzel vakit geçirelim mi?"

yasak (g!p) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin