My Everything

21

Jungkook bi vakitten sonra kollarını onun
beline sarıp kafasını omuzuna koyup uyuymaya başlamıştı. Arabadan inip
yavaş adımlarla kenardan onu izliyordum. Onunla benim böyle olmam
gerekirken başkası ile olması canımı yakıyordu.

Şikayet etmeye bile hakkın yok Taehyung. Kol saatime baktığımda geç olmuştu bu yüzden içeri girmiştim. Jeongin gözlerini araladığında parmağımı sus anlamında
dudaklarıma koymuştum. Sinirle baksada umursamıyordum.

"Arabayı öne çek. Eve götüreceğim."

"Sırf onun hatrına yapıyorum ver."

Anahtarı ona verip öne çekmesini bekledim arabayı. Jungkook kucağıma aldığım gibi arabaya doğru getirdim. Eve gidene kadar uyanmamıştı, çok uyuyordu hal buki neden böyle yorgun düşüyordu, üzüntüden olabilirmiydi?

Evin önüne geldiğimde tekrardan kucağıma almıştım narin bedenini. Hafif esen rüzgara karşılık birşeyler mırıldanıp boynuma sarılmıştı sıkıca. Gülümseyip yüzüne bakıyordum. Ne kadar güzelsin Jungkook. Yanağına hafif bir öpücük kondurdum ama yetmemişti. Alamıyordum onu kendimden.

Bay Jung kapıyı açıp bana yol verdiğinde yatak odamıza geçmiştim. Dikkatlice yatağın üzerine bırakacakken kollarını indirmiştim boynumdan. Dudaklarıma yaklaşıp öpmüştüm. Rahatsız olmamıştı, hareket etmemişti . Ritmik bir şekilde nefesini alıp veriyordu. Tekrar yaklaştığımda dikkatlice öpüyordum. Kalbimin deli gibi atmasına neden oluyordu.

"Seni seviyorum."

(Jungkook)

Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım. Nasıl gelmiştim buraya? Son
zamanlarda olanlar beni oldukça yorgun düşürüyordu. Daha dünden
üstlerim olduğu için üzerimde değiştirip aşağı indim. Herkes kahvaltı masasında oturuyorken benim bu kadar geç kalkmam utandırmıştı.

"Günaydın oğlum gel bizde yeni oturmuştuk."

"Özür dilerim geç kalktığım için. Taehyung uyandırmalıydın beni."

"Kıyamadım uyandırmaya bebeğim hadi gel."

Kıyamadım… Gözlerimiz birbirine bakıyorken bana hiç görmediğim bir
gülümseme sunmuştu. Kare bir gülümsemesi mi vardı? Bu gülüşü
gerçekmiydi? Kalbimin hızlıca çarpmasına neden oluyordu istemesemde.

Yanına geçtiğim gibi tabağıma birkaç şeyler koymuş önüne bakıyordu.
iştahım yoktu. Göz ucu ile onu izlemeye başlamıştım. Gerçek miydi yoksa
yine bir oyun mu?

"Oğlum? Neden yemiyorsun? Yüzünde sanki solgun gibi iyi misn sen?"

"İştahım yok pek, iyim birşeyim yok endişelenmeyin lütfen."

"Doktoru çağırmamı ister misin? "

"İyim dedim duymadın mı? "

Yüzü bir anlığına düşsede toparlamıştı.

"O zaman okula gidelim? Çıkarız birazdan."

"Peki."

Taehyung masadan kalktıp gittiğinde bende peşinden kalkacakken dedesi
elime elini koymuştu. Kafamı ona çevirdiğimde huzursuz bakışları vardı.

"Bir sorun mu var evladım? Sanki aranız-"

"Öyle şey mi olur dedeciğim uykudan kalkmanın nazını çekiyorum torununa sadece,kızmadınız umarım."

Gülğmsediğimde dedeside rahatlamış bir ifade ile kafasını sallamıştı.
Annesi pek inanmış gözükmesede oda gülümsemişti. Masadan kalkıp
arabaya doğru ilerlediğimde bekliyordu bile. Kemerimi takıp okula doğru
gidiyorduk. Vardığımızda diğer girişten girmememi istemediğineşaşırmıştım. Okulun önüne park ettiğinde arabadan inmiştim.

Yanıma gelip sıkıca elimi tutmuştu. Çekmek istesemde bırakmıyordu.

"Sadece derse girene kadar sabret. Onları susturmama izin ver."

Cevabımı beklemeden önden yürümüştü. Herkesin bize bakması rahatsız ediyordu beni koridorun sonna geldiğimizde merdivenlerde bekleyen Cha  ile göz göze gelmiştik. Sinirli bakışlarla yanımıza doğru geliyordu.

"Bunu yapması için ne teklif ettin ona omega? Gerçek-"

"Sesini kes Cha seninle sonra konuşacağız. Çekil önümüzden."

Sert bir ses tonu ile konuşmasını ikimizde beklemiyorduk. Ben elimi
onunkinden ayırırken Cha sinirli yaşlı gözlerle bakıp hızlıca arkasını dönüp
büyük adımlarla ayrılmıştı. Taehyung bana dönüp tebessüm etmişti.

"İyi dersler, okul çıkışı bekleyeceğim seni."

"Kime ne oynuyorsun yine?"

deyip yanından ayrıldım. Ders bitiminde Jimin'i görmüştüm Yoongi ile kantinde birşeyler içiyorlardı. Yanlarına gidip selam vermiştim.

"Anlaşılan birşeyler kaçırdım hm? Sizi ilk gün tanıdğım gibi görmek ne kadar güzel."

"Teşekkür ederiz, anlaşılan Yoongi pek memnun kalmadı barıştığımıza baksana cevap bile vermiyor."

"Bebegim! Aranıza girmemek içindi, benimle uğraşmadan yapamıyorsun değil mi? Nasılsın Jungkook? Çok güzel bir damat olduğunu söyledi Jimin."

Sevgilisine sunduğu yakınlık, sevgi o kadar güzeldiki, bana sorduğu soruyu
cevaplamayıp onları izliyordum sadece. Arkamdaki sesi duyana kadar. Yanıma gelip durması beni sinir etmeye başlamıştı.

"Ne işin var senin burada ? Şarkı söylemeyi mi bıraktın? O ses ile kim
dinliyorsa seni."

"Eşimin  yanıma geldim uyuz herif! Benim sesimi dinledinmide beğenmiyorsun, cidden Jimin bu adam beni hasta ediyor!"

"Alfalara ilgim yok Yoongi omegamdam yanadır tercihim."

İkisinin atışmaları Jimin ile beni güldürmüştü. Sonunda beklemediğimiz bir harekette bulunmuşlardı. ikiside ellerini birbirine cool bir şekilde vurup
yan yana oturmuşlardı.

"Kedi köpek gibisiniz cidden ne ara arkadaş oldunuz?"

"Senin yokluğunda maalesef aklım tam yerinde değildi yoksa biliyorsun hayatım onun gibi biri ile arkadaş olacak değilim."

Küçük bir kahkaha atmıştım bunun üzerine. Taehyung şaşırmış bir halde
bana baktığını anlayınca kalkmıştım yerimden.

"Ben gidiyorum Jimin. Büyükbabamı ve büyükannemi özledim yarın
görüşürüz olur mu? Kendine iyi bak Yoongi."

Taehyung hızlıca kalkıp bana yönelmişti.

"Birlikte gitmemizi istermisin? Yorul-"

"Görüşürüz arkadaşlar."

Dudaklarını birbirine bastırıp yerine oturmuştu tekrar. Arkamı dönüp
ailemin yanına gitmenin sevincini yaşıyordum. Büyükbabamın boynuna
sarılıp birdaha bırakmayacaktım. Büyükannemin bellerine sarılıp o güzel
yemeklerindem yiyecektim. Sokağa girdiğimde evin etrafında ağlamalar
duyuyordum.

Ambulams ve polis arabaları doluydu… kalbime bir ağırlık çökmüştü. Yaklaştığımda iki tane beyaz örtülü sedyenin evden çıkarıldığını
görünce dona kalmıştım. Komşumuzun beni görüp ağlayarak bana
sarılması ile titremeye başlamıştım. Neler oluyordu burada… ? Sormaya
korkuyordum. Komşumu üzerimden ayırıp gözlerine bakıyordum sadece.

"D-dün gece g-gazdan oğlum… z-zehirlenmişler…"

❤️🐯🐰
🐯🐰❤️