My Everything

25

Ben bu adamı nasıl sründurücem biliyorumn

Doydum Taehyung gerçekten yiyemiyorum."

"Bebeğim hiç birşey yemedin daha lütfen zorla kendini biraz çok güçsüzsün."

"Sonra devam etsem gerçekten kar-"

"Beni kızdırmayı mı seviyorsun sen? Lütfen bebeğim benim için hm?"

Tabağımdaki yarıda kalan ekmeği zorda olsa büyük bir gayretle bitirmiştim. Taehyung bunun üzerine dudağıma bir öpücük kondurması ile utanmıştım. Masadakilere göz gezdirdiğimde taehyungun babası sesli bir kahkaha atmıştı.

"Cidden bu günleri göreceğimi hiç ummazdım! Birbirinize hep böyle bakıp sevin çocuklar!"

"Biz birazdan mezarlığa gideceğiz. Sonrada düşünürüz ne yapacağımızı olur mu?"

Kafamı sallayıp masadan kalkmıştık. Kalın ceketimi giyip arabaya oturtmuştu beni. Kendimi bir çocuk gibi hissediyordum. Taehyung arabayı kullanırken bende onu izliyordum.

"Bana böyle bakmaya devam edersen dayamayıp bende sana bakarım güzelim."

"Ne kadar kaldı varmamıza Taehyung?"

"Bırazdan ordayız bebeğim sabret."

Edemiyordum... ne kadar istesemde nefesim kesiliyordu. Mezarlığa geldiğimizde buraya gelmeyeli çok olmuştu diye düşünmüştüm. Taehyungu beklemeden yürümeye başladım küçük adımlarla. Kolumun altındaki desteği hissettiğimde yanağıma eğilip öptü. Kolundan aldığım destek ile daha rahat yürüyordum. Geldiğimizde derin derin nefes alıyordum. İki mezarlığın ortasına oturup toprağında gezdiriyordum ellerimi. Dudaklarımı ısırıp ağlamamaya çaba göstermeye çalışıyordum ama çok dayanamayacağımı iyi biliyordum.

"Sizi çok beklettim değil mi? Özür dilerim... sizi kaybetmenin acısı ile yaşamayı öğrenmeye çalışıyordum... daha çok erken gittiğinizi söylemeyeceğim... beni bu yaşıma kadar büyüttüğümüz için, bana hem anne hem baba olduğunuz gerçeğini asla unutmayacağım, kendinizden kısıp bana verdiniz hep, her zorluğa göğüs gerip hiç rahat bir yaşamınız olmamasına rağmen bana sevginizi her an hissettirdiniz... ben sizsiz çok zorlanıyorum... dedeciğimin dizlerinde uyumayı. Babaannemin koynunda uyuklamayı, beni sakın merak etmeyin olduğunuz yerde... hiç olmadığım kadar beni mutlu etmeye çalışan bir eşim oldu... bu evliliğimin en büyük sebebi sizler oldunuz... umarım mutlusunuzduz..."

Topraklarını hem öpüyor hem ağlıyordum. Onlara elveda demek çok ağır geliyordu bedenime.

(Taehyung)

Arkamı dönüp göz yaşlarımı silmiştim. Yanına gidip yere çöktüm.

"Gidelim artık bebeğim hasta olacaksın"

"Onlarda üşüyordur Taehyung ben üşüsem ne fark ederki."

Yüzünü kendime çevirip gülümsedim.

"Onlar oldukları yerde hiç üşümüyorlar sevgilim. Melek gibi insanlardı onlar bundan şüphem yok."

Kolundan tutup kaldırdığımda itiraz etmemişti. Göz kapakları düşüyordu. Ayakta durmakta zorlanıyordu. Arabaya geldiğimizde oturtup kemerini bağladım. Klimayı açıp ısınmasını sağlıyordum. Hem yorgunluk hem klimanın ısısı ile uyuya kalmıştı bile. Evin önüne geldiğimde arabadan inip kapıyı açtım.

"Arabayı kilitlersin birazdan. Jungkook uyuyor onu yatağımıza götüreceğim."

"Anlaşıldı bay Kim."

Arabanın kapısını açıp kucağıma aldım

"Gel bakalım eşim."

Bir bebek gibi derin bir uykuda idi. Annem ve babam salondan geçerken bizi görünce gülümseyip odamızı gösteriyordu. Kollarımda biraz gerilip boynuma sokulmuştu. Mutluluğumun sebebini yatağımıza yatırıp dikkatlice ceketinden ayırıp üstünü çıkarmıştım. Pjamalarımı giydireceğim sırada mırıldanmaya başlamıştı.

"Burdayım bebeğim uyu."

Beni duyduğuna bile emin değildim ama üstüne geçici olarak örtüğüm yorgana sıkıca sarılarak kaşlarını çatmıştı. Elimdeki pjamayı yere koyup ikimizde iç çamaşırla yatacaktık. Boşta kalan yorganın altına girip onu izliyordum. Saçları ile oynadığım sıra tekrardan mırıldanmıştı ama bu sefer anlaybilmiştim dediğini.

"Taehyung nerdesin?"

O kadar sessiz söyleniyorduki kendi kendine gülmemek için zor tutuyordum kendimi. Dahada aşık oluyordum ona.

"Burdayım tam yanında."

Sıkıca sarıldığı yorganı parmaklarından çözüp kendime çektim. Göğüsümde olan yüzü bellerimi saran ellerine karşılık vermiştim. Çattığı kaşların tenimde eski haline döndüğünü hissettim.

"Seni seviyorum Taehyung."

.
.
.

Gece boyunca Jungkook ara sıra mırıldanıp hareket etsede bu beni yormamıştı aksine sevindiriyordu. Tekrardan gözlerimi kapatıp uyuyacağım sıra boynumdan çekilip dudaklarımı öptüğünü hissedince bende gözlerimi açmıştım. Uykulu bir halde bana bakıyordu.

"Bişey mi oldu hayatım?"

"Ben acıktım Taehyung."

"O zaman mutfağa gidelim."

(Jungkook)

Üzerimizde birşey olmadığını yorganı üstümden attığımızda anlamıştım. Taehyung gözlerini üzerimde gezdirdiğinde hızlıca yorganı geri çektim üzerime.

"Benden utandığını söylemeyeceksin heralde bebeğim?"

"Hayır ama çok çirkin pjamalarımı verir misin?"

Tebessüm edip pijamayı vermek yerine ağırlığını vermeden üstüme yaslanmıştı. Kalbim o bakışlara dayanamıyor deli gibi atıyordu. Uykumdan eser kalmamıştı. Uzun parmaklarını üzerimde gezdirdiği gibi biraz aşağı kayıp göğüslerimi öpmüştü. Yüzümü yana çevirip utancımı örtbas etmeye çalışıyordum. Boynumda hissettiğim ıslaklıkla beni tekrardan kendine çevirmişti.

"Her halinle seviyorum seni nazlı şey, benide acıktırdın hadi gidelim."

"Tamam pja-"

Daha cümlemi bitirmeden kucağına almış o halde aşağı iniyorduk.

"Dur Taehyung ne yapıyorsun biri görürse !"

"Bu saate kimse kalkmaz endişelenme bebeğim."

Ne kadar kızsamda ciddi ciddi bu halde beni ve kendisini mutfağa getirmişti. Dolabı açtığında sırtını inceliyordum. Buz dolabın verdiği ışık ile pürüsüz cildi parlıyordu. Dolaptan iki tane çikolatalı pudding ve ramen çıkarmıştı. Puddingi görmemle gözlerim parlamıştı.

"Makarnayı sen ye pudding bana bebeğim"

Garip bakışlarla puddingi uzatmıştı bana

"Neden bakıyorsun öyle?"

"Normalde adımla hitap ediyorsun birden bebeğim deyince şaşırdım."

"Adını sevidiğim içindi,  bundan sonra daha sık kullanırım sevdiysen?"

Uzun zamandır çıkolata yemediğim için gerçekten mutlu hissediyordum şu an. Tadını özlemişim gerçekten, bir kapı sesi ile merdivenden inen adımlar duyunca ikimizde dona kalmış birbirimize bakıyorduk.

"Biri geliyor halimize bak! Ne yapıcaz Tae?"

Hehe basıldılar. Bu ficin bitmesine az kaldı yeni bir şey yazicam ama karar veremedim sizce

Zoraki evlilik mi

Yoksa

Mafya doktor mu

Sonuca göre en fazla 1 haftaya yayınlarım.

🩷🩷🌸