İçimizden Biri // ÇUKUR

7 'Kaderim

--------------------------------------------------------------------------
"Bazen kötü hissetmek iyidir,
zaman zaman kırılmak.
Her zaman herkesin olmanı istediği
o neşeli kişi olmamak sorun değil.
Kimseyle konuşmak istememek de öyle.
Gözyaşlarını tüketinceye kadar kalbinin ağlamasına izin vermek de sorun değil.
İnsan olmak güzeldir."

___________________________________________________

Salihle ilişkimizin başlaması üzerine 2 hafta geçmişti. Salih kimseye söylememeye karar vermişti. Bende bişey dememiştim kabul etmiştim. O günden sonra hiç çukura gitmemiştim. Salih 'şuan güvenli değil' dediği için 2 haftadır o benim evime geliyordu ancak o zaman görüşebiliyorduk.

Kahvaltımı yapıp diz üstü bilgisayarımı önüme koydum ve e-maillerimi kontrol etmeye başladım.
E postalar arasında gezerken arada bir haber ajansının mailini gördüm. Başvuru yaptığım ajanstan mesaj gelmesi beni çok mutlu etmişti.
Mail'e girip okudum ' işe alındınız ' mesajını görünce sevinç çığlığı attım. Ağzımı elimle kapattım ve gülümsedim.

"Çok şükür.." hemen telefonumu alıp Salih'i aradım. Uzun uzun çaldı ama açan olmamıştı.2-3 kere aramıştım ama hala bi cevap yoktu.
Endişelenmiştim hemen Karaca'nın numarasını çevirdim ve aradım. Üçüncü çalışta açmıştı.

"Alo, abla"

"Karaca nasılsın canım?"

"İyi diyelim iyi olalım abla, sen nasılsın"

"İyiyim, şey Salihe ulaşamadım da evde mi acaba"

"Ya aslında dünden beri erkeklerin hiç biri eve uğramıyor abla bizde bilmiyoruz valla"

"Allah allah.. nerdeler ki? Bişey demediler mi ya"

"En son yeni bı düşman çıktıydı, o kadarını biliyorum bende"

"Evet Salih bana demişti, güvenli değil diye.."

"Babannem seni sorup duruyor abla, gelsene bugün boşsan?"

Biraz düşündüm hem Sultan hanıma şu düşmanı sorma fırsatım olurdu.
"Benim içinde iyi olur aslında, yarım saate evden çıkarım "

"Tamam ablacım bekliyoruz"

Konuşmayı bitirdik. Hemen hazırlandım ve arabaya binip çukura doğru sürmeye başladım. Koçovalıların evine varınca arabadan indim ve kapıyı çaldım. Karaca ve Akşın kapıyı açmışlardı. Eve girdim ve ikisine birden sarıldım.

"Oh.. kuzularım benim, nasıl özlemişim sizi" gülümseyerek onlara baktım.

"Özlettin abla kendini valla" deyip tekrar sarıldı Akşın.

Hep birlikte içeri geçtik Ayşe oturduğu yerden kalkıp yanıma gelip sarıldı.

"Hoşgeldin Gizem"

"Hoşbuldum Ayşe" soğuk bı tavırla cevap vermiştim.

Tekli koltuktan Sultan da kalktı ona doğru yürüdüm ve elini tutup öpüp anlıma koydum.

"Nerdesin kızım sen gözlerimiz yollarda kaldı"

"Aslında gelmek istemiştim ama Salih güvenli olmadığını söyleyince kaldım öyle evde" tebessüm ettim.

"Evet çukur şu sıralar hiç güvenli değil" hep birlikte koltuklara oturduk.

Sultan konuşmaya devam etti.
"Dünden beri evin erkeklerine ulaşan yok.."

Sultan'a baktım.
"Kimmiş bu çukurun yeni düşmanı peki?"

"Karakuzular.. tek bildiğim bu, ve çukuru almadan gitmeyecekler büyük ihtimalle..Allah muhafaza.."

Başımı hafif öne eğdim.
"Peki erkekler nerdeler ki yani bu kadar uzun süren iş mi olur? Telefonları da açmıyorlar"

"Ah bilsem, burda kadınların olan bitenden pek haberi olmaz kızım "

"Çok saçma " Ayşe'ye baktım
"Sen, Selim'i hiç mi merak etmiyorsun"

Kekeleyerek konuşmuştu.
"Ediyorum tabi, ama elden bişey gelmez ki.."

Başımı olumlu anlamda salladım Karaca ve Akşına baktım
"Kızlar çukura inmeye ne dersiniz"

"Çok iyi olur abla ya evde sıkılmıştık zaten, değil mi Karaca?" deyip Karaca'nın kolunu dürttü.

Sultan hanıma baktım
"Yanımıza koruma alırız, kızları gezdirmek isterim, izninizle" deyip ayağa kalktım.

Sultan kızlara daha sonra da bana baktı
"Dikkatli olun, ara sokaklara fazla girmeyin aşevine de uğrayın eksik falan varsa bana haber edersiniz"

Başımla onayladım ve kızlarla birlikte evden çıktık. Yanımıza kapıda duran 5 korumadan 2 tanesini alıp mahalleye doğru kol kola yürümeye başladık. Sokaklarda gülüşerek geziyorduk.Yukarda çatılardan gürültü gelince yukarı baktık. Çatılarda koşuşturma başlamıştı. Arkamızdaki korumalar bize yaklaştı.

"Abla eve geçmeniz gerekiyor" başımla onayladım ve geri dönüp evin yolunu tutmuştuk ki yolumuzu büyük kasalı bir araba kesti. Önümüzdeki korumalar silahlarını çıkartıp sıkmaya vakit bulamamışlardı. Arabadan spor tarzı giyinimli adamlar korumaları iki kurşunla öylece yere yığmışlardı. Biz ise kızlarla hızla geriye doğru koşmaya başladık. Ama çok uzaklaşamadan arkamıza yetişip üçümüzüde yakalamışlar tinerle bayıltmışlardı bile.

___________________________________________________

Artık bölümleri kısa tutacağım çünkü uzun olanlar hem okurken hemde yazarken yoruyor..

Nasıldı bölüm canlarım?

Sizce ilerde neler olacak? Tahminleri alalım

⚠️ Yazım hatası varsa kusura bakmayın ⚠️