İçimizden Biri // ÇUKUR

12 'Bebek

___________________________________________________

Beni de kırdılar
İçimden kırdılar
Karanlık camlardan sular akıyordu
Şimşekli bir boşlukta saat vurdu
Beni de kırdılar
Belki yalnızdılar
Belki onların da çocukluğu yoktu
Bütün şarkılara kapalıydılar
Bir genç kız değmemişti saçlarına
Beni de kırdılar
Ben artık küsüm
Yağmurları yağmıyor ağaçlarıma
Sularından içmiyorum susadım
Ama beni de kırdılar
Soğuk bir ölüm
Çevik bir bıçak gibi çakıldı aklıma
Oysa bir şarkıyım
Yeniden doğan günüm
Bütün şarkılara kapalıydılar..
--------------------------------------------------------------------------

Gizem'in gözünden;

Yerdeki tek katlı battaniyenin üzerinde duvara yaslanmış bi şekilde oturuyordum. Haftalardır midem bulanıyor kusup kusup duruyordum.
Yani sanırım haftalardır. Zaman dilimini hatırlamıyordum bile.

Kapı sesiyle başımı kaldırıp bakmaya başladım. Gözlerim ilk başta bulanık görsede zamanla alışıp normal haline dönmüştü. Karşımda Amca yani Mehmet belirmişti. Öfkeyle ayağa kalktım karşısında öylece dikilip ona bakmaya başladım.

"Burak'la evleneceksin"

Dediği şey üzerine büyük bi kahkaha atmıştım.
Ciddileşip yüzüne bakmıştım.
"Saçmalamayı kes Allah aşkına ve beni bi sal!"

Ellerini arkasında birleştirmiş başı dik bi şekilde bana bakıyordu. Ne kadar ciddi olduğu işte tam gözüne bakınca anlamıştım.

"Hayır.. bunu yapmıycam"

Başını hafif yana doğru salladı
"Amcana karşı mı geliyorsun?"

İki elimi yanlarda yumruk yaptım sakinliğimi korumaya devam ediyordum.

"Allahtan korkun olsun be adam!"

Karşımda ne olduğunu anlamadığı çok belliydi.
Konuşmaya devam ettim.

Artık patlama noktasındaydım.
"Babamın kim olduğunu biliyorsun sanıyordum, Mücahit benim babamın adı o kim biliyor musun? İdris koçovalı'nın kardeşi! Anası babası ayrı ama kardeşler! Senin benim babamla bi alakan bile yok be! Ne amcası! Sana amca demem için bi sebep söyle!"

"Böyle mi olduk şimdi Gizem.. sen yetimhaneden çıktıktan sonra ben sana sahip çıktım! Kanadımın altında korudum seni!"

"Korumasaydın kim istedi senden böyle bişey!Kimsin nesin! Sen beni nasıl buldun da koruyup kolladın!"

İç çekip bakmaya devam etti.
"Geç bunları şimdi, Burakla evleneceksin dedim bitti"

"Hayır! Beni zorlayamazsınız Mehmet bey!"

"Sen bilirsin, ama eğer kabul edersen koçovalıların yakasını bırakırım"

Gözlerim otomatik olarak dolmuştu. Yutkunup başımı öne eğdim. Odanın içinde dolaşmaya başladım.

"Kararın olumlu olana kadar işkence göreceksin!"
Mehmet odadan çıktığı gibi içeriye adamları dolmuştu. Duvarın köşesinde durup onlara bakmaya başladım. Hepsi üzerime üzerime geliyordu. Ve saniye geçmeden kendimi yerde bulmuştum.

Saatlerdir adamlar beni ölesiye dövmüştü. En sonunda dayanamayıp avazım çıktığı kadar bağırdım.
"Tamam! Tamam yeter! Kabul ediyorum tamam!"

Adamlar odadan çıktı ve bi süre sonra Mehmet içeri girdi. Gülümseyerek bana bakıyordu.

"O babana söyle düğün gecikmesin hemen olsun bitsin" lafının bitmesi ile kendimi daha fazla tutamadım ve gözlerimi kapattım.