SENDE YANDIM || Texting

2.9

SINIR: 50 oy, 300 yorum.

iyi okumalar! ♡

İki gün kalmıştı.

Kıraç'ın yanına gelmesine sadece iki gün kalmıştı...

Bu hafta boyunca sürekli mesajlaşmış, görüntülü konuşmuştuk. Yavaştan ona alıştığımı hissediyordum ve bu durum beni korkutuyordu.

İçimde engel olamadığım korkularım, endişelerim vardı. Bir halim diğer halimi tutmuyordu. Kendimi veya Kıraç'ı üzmek istemiyordum ama korktuğum şeyin başıma geleceğini o kadar iyi biliyordum ki... Bu histen kurtulamıyordum.

Bugün Cumartesi günüydü. Pazartesi ise yanımda olacaktı. Yan yana olacaktık, birlikte yürüyecektik, birlikte bir şeyler yiyecektik, içecektik. Belki başka şeyler de olacaktı...

Düşündükçe karnım kasılıyor, midemdeki kelebekler ilk hissettiğim günkü gibi uçuşmaya başlıyorlardı. Ellerim buz kesiyordu ve titremeye başlıyordum. Sanırım fazla heyecanlıydım.

Dün akşam abim gelmişti. Üniversiteler tatile girmişti ve tatilini evde, bizimle birlikte geçirecekti.

İçeriden bana seslendiklerini duyduğumda ayaklandım. Telefonumu şarja takıp odamdan çıktım. Salona geldiğimde annemle abimin koltuklarda oturduklarını gördüm.

"Sen de geç, şöyle otur, kızım," dedi annem. Abimin yanına geçip oturdum.

Annem birkaç kez yutkunup sırayla gözlerini üstümüzde gezdirdi. Derin nefesler aldı ve en sonunda konuşmaya başladı. "Çocuklar, bu akşam bir misafirimiz olacak. Böyle bir durum var ve sizin de bilmeniz gerektiğini düşünüyorum..."

Abim kaşlarını çattı. "Nasıl bir durum?" Merakla anneme baktım.

Annem tekrardan yutkundu. "Görüştüğüm birisi var," dedi kısık çıkan sesiyle. Utanmıştı.

"Ne?!"

Abimle aynı anda sormuştuk ama benim tonlamam merak dolu iken abiminki sertti.

Annem bu sefer yükselen sesiyle, "bize saygı duymanızı istiyorum," dedi. "Birazdan burada olacak. Sizinle tanışmak istiyor. O yüzden lütfen..." Duraksadı. "Lütfen önyargısız yaklaşın." Gülümsedi. "Tanıyacaksınız zaten, çok iyi birisi..."

Şoktaydım. Son zamanlarda annemde bir gariplik olduğunun zaten farkındaydım ama altından böyle bir şeyin çıkacağını hiç düşünmemiştim. Bin yıl düşünsem aklıma gelmezdi.

Abim boğazını temizledi ama hiçbir şey söylemedi. Annem kalkıp mutfağa geçti. Sonra tekrardan bize döndü. Dudaklarını araladı ama ne diyeceğini bilememiş olacak ki geri kapattı ve arkasını döndü. Üçümüz de bir şeyler söylemek istiyor ama ne diyeceğimizi bilmiyorduk.

"Ne zaman gelir?" diye sordum, konuşmuş olmak için. "Beşte," diye cevapladı annem. Saat şimdi üçtü.

Odama geçtim. Bugün geç kalktığım için pijamalarımı hala çıkarmamıştım. Dolabıma yönelip kazak ve pantolon çıkardım. Günlük giyilebilecek şeyler seçmeye özen göstermiştim, dışarı çıkarken giymeyi tercih etmeyeceğim şeyler.

Hazırlandıktan sonra telefonumu elime aldım ve Kıraç ile olan mesajlarımıza baktım. Kısaca misafir geleceğini haber veren bir mesaj gönderdim. Şarjda takılı bırakıp ne yapabileceğime bakındım.

Heyecanlıydım. Resmen annemin sevgilisi vardı... Kadın hepimizden hızlı çıktı!

Odamda yapacak bir şey bulamayınca mutfağa geçtim. Abim hala salonda oturuyordu ve telefonuna bakıyordu. Annem ise yemek takımlarını çıkarıyordu. Sanki görmüyormuş gibi "ne yapıyorsun?" diye sordum.